Ետ մի նայիր, թե Հույսն է քեզ առաջ տանում,
Թե Հավատն է թևեր տալիս, վեր բարձրացնում... (c) Միքայէլ
Հույս չկա…
Հավատը չկա…
վաղուց փշրվեց ու երազանքների ու հիշողությունների տեսքով նստվածք դարձավ սրտիս… էն փոքրիկ, քեզ շատ լավ ծանոթ անկյունում, որտեղ շարունակ երգելու ես Bon Jovi "All About Lovin' You"…
ու կարձագանքի հոգուս բոլոր անյուններում…
Ու արցունքները կհոսեն շրթունքներիս վրայով ցած… ոչ թե նրանից, որ ափսոսում եմ, այլ նրանից, որ զգում եմ…
Այնքան երկար էի ետ նայում… այն միակ գեղեցիկ ու մաքուր հիշողությանը, որ թողել էիր ինձ… այն միակին, որը ցանկացել էի պահել ինձ մոտ, որ երբեմն ինքս ինձ համար քեզ արդարացում գտնեմ…
Մի պահ դու էլ նայեցիր այդ նույն հիշողությանը ու դա էլ կործանեցիր…
էգոզմիցդ մի բուռ…
ու ես էլ ետ նայելու տեղ չունեմ…
ու դու էլ արդարացում չունես իմ աչքերում…
Երբեմն ստիպված ես մոռանալ այն, ինչ ուզում ես, ու հիշել, թե ինչի ես արժանի…
Մի՛ կանգնիր ճանապարհիս, մի՛ խանգարիր թռիչքիս…
թևերս էլ այրված չեն…
բայց ձեռքերդ քե՛զ քաշիր, դրանք քեզ համար չեն…
Մեջբերել
Էջանիշներ