Մեջբերում Երկնային-ի խոսքերից Նայել գրառումը

էլ չեմ մրսում նոյեմբերին…

կարդացի… ու էնքան ջերմացա…
զգացի, որ ավելի սիրեցի նրանց, ում նոյեմբերին եմ ճանաչել…
ակամա հիշեցի Եղիշե Չարենցի այս մտքերը .

Կանչում էր, կանչում ճամփան ամենքիս,
Ոլորապտույտ մեր առաջ փռված...

Մենք ճամփա ընկանք առավոտ ծեգին,
Բարձր երկնքի խորությամբ արբած,
Թարմ , թեթև էր մեր ճամփորդի հոգին,
Ուրախ էինք մենք և մեր սիրտը բաց...

Եվ վերջին անգամ նայեցինք մենք ետ,
Ուր ոչինչ չկար մեր համար դյութիչ...
Անցյալը կորել, ցնդել էր անհետ... որպես անցյալում արձակած մի ճիչ ...

Զենքերի փայլով հրճվում էինք մենք...
***********************
Մենք պայքարում ենք, մենք ապրում ենք..., մենք օգնում ենք, մեզ օգնում են... գնահատում և գնահատվում ենք... սիրում ու սիրվում ենք...