Էլի Ես ու Դու…
միասին, Մենակության մեջ…
խոսում ենք առանց բառերի…շշշ… ոչինչ մի՛ պատասխանիր, ուղղակի բռնիր սենյակում թափառող մտքերս…
խառն են, հավաքիր ճիշտ դասավորության մեջ ու կստանաս հոգուցս մի փոքրիկ կտոր…
բայց Իմն են` Մտքերս, Հոգուս մասնիկները… մի՛ տար հետդ…
դու էլ ես Իմը, ու ես սիրում եմ քեզ, քանի դեռ Իմն ես…
Աշխարհ չկա, գոյություն չունի… Ես կամ, գիտեմ, լսում եմ սրտիս բախոցները…
Դու էլ կաս, բայց չեմ ուզում շատ լինես, շուտով կօգնեմ` գնաս…
Մի ժամանակ պատրաստ էի քեզ նվիրել. միակ բանը, որ սիրուցս առավել կարող էր լինել… հիմա` ոչ…
Իսկ ես ոչ մի քան չեմ վախենում Մենակությունից ու Ցավից. քանի դեռ դու հետս ես, Իմ Լռություն…
ու Լռություն…
դեռ մի գնա, ինձ պետք ես…
ոչինչ մի պատասխանիր, ու ես կիմանամ, որ դեռ Իմն ես, հետս ես… կիսում ես Մենակությունս…
իմ Լռություն…
Մեջբերել
Էջանիշներ