Բառեր… բառեր…
Կանչի՛ր ինձ անձրևի կաթիլներով, որ կամացուկ կդիպչեն պատուհանիս…
Գուցե կլսեմ քեզ, կհասկանամ…կհավատամ…
Կանչի՛ր ինձ մռայլ եղանակով, որ կնվիրի հույս ու թախիծ…
Կսպասեմ միայն մի շշնջոցիդ, ինչպես ծիածան եմ սպասում անձրևից հետո…
Կանչի՛ր ինձ կայծակի լույսով, որ կարտացոլվի արցունքներով լի աչքերումս…
Ու կլինեմ ես քեզ հետ, նույնիսկ ամենահեռավոր երազանքներումդ…
Կանչի՛ր ինձ գիշերային քամիով, որ կխախտի լռությունս գոնե մի վայրկյանով…
Կանչի՛ր արևի ժպիտով, կանչի՛ր աստղերի փայլով… միայն կանչի՛ր… հիշի՛ր…
Բառեր…
Աններելի են…
Սիրո մեջ աններելի են բառերը… ավելորդ բառերը…
«Ես քեզ սիրում եմ»-ը երբեմն ավելին է նշանակում, քան «Ես քեզ շատ եմ սիրում»-ը…
Մեջբերել
Էջանիշներ