Տալի՛ս եմ, տա՛ր…
Ինչ ուզում ես. լռությունիցս, ձայնիցս մասնիկներ, մատներիս հպումը, աչքերիս փայլը, քեզ հասանելի հոգուս կտորը, սրտիս բախոցներից մի քանիսը…
Տար այն, ինչ կարողանաս ու կուզենաս հիշողությանդ մեջ տեղավորել…
Վերցրու ու գնա…
ճանապարհիդ դրանց կեսից շատը կկորցնես, կմնան միայն ամենաթանկ հիշողությունները, եթե այդպիսիք եղել են…
Առաջ վախենում էի, որ առանց նվիրածս հոգու մասնիկների չեմ գոյատևի, բայց հիմա էլ վախ չկա… դատարկ չի մնացել. հոգին, եթե կա, ինչքան էլ կտորներ պոկես ու նվիրես, երբեք չի դատարկվում…
Չեմ խլելու…
Ես սրտանց եմ նվիրում, իսկ նվիրածս հետ չեմ վերցնում…
Դե բացառություն կա, իհարկե. միայն ինձ եմ վերադարձնում, եթե նվերների ցանկում լինում եմ… մնացածը թողնում եմ. հիշողություններ, երազանքներ, բառերի շարան, ժպիտներ, արցունքներ…
Կգուշակե՞ս, թե՞ չէ…
Սա վերջ չէր, սա նորի սկիզբն էր…
Մեջբերել
Էջանիշներ