Պառլամենտական, թե՞ նախագահական հանրապետություն

[Տրիբուն]

Րաֆֆի Հովհաննիսյանի, պատրաստ է որպես զինվոր առաջնորդել մեծ փոփոխությունների իրականացման գործընթացը. Փոստանջյան

Իրականացնել սահմանադրական փոփոխություններ, որն իրենից ներկայացնում է հանրաքվեի միջոցով գործող բռնապետական-նախագահական ինստիտուտի վերացում, խորհրդարանական հանրապետական կարգի հաստատում, գործադիր, օրենսդիր և դատական իշխանությունների իրական տարանջատում

Րաֆֆից դժվար զինվոր ստացվի, բայց որ էս նախագահական ընտրություններին կարելի ա նախորդներից տարբերվող գոնե մի թարմ գաղափարով գնալ, փաստ ա:

[voter]

Տրիբուն ջան, ոչ ոք չի ասել, պարզ երևհում ա… ճիշտ ես ասում, ընտրությունները նույն ձևի են անցնում, չեմ վիճում էդ հարցում… ասում եմ ժողովրդի վերաբերմունքն ա տենց… նայի հենց թեկուզ էս ֆորումը…

ես էդքան վստահ չեմ… կարծում եմ որ պառլամենտական ընտրությունները էլի կանցնեն նեց ոնց որ հիմա են անցնում ու երբ ընտրություններից հետո էդ պառլամենտն ընտրի նախագահին, կամ պրեմիեր մինիստրին, մարդիկ ուղղակի նայելու են նրան ու վերաբերվեն էս ամեն ինչին նույն ձևով ինչ հիմա ա… ու տարօրինակ թող չթվա, շատ հավանական ու հնարավոր ա որ գողությունն ու կեղծարարություններն ավելի հեշտանան, իսկ բողոքելն ու բռնելը մեղավորին ավելի բարդանա… հիմա աշխարհում ընդունված ա երկուսի խառնուրդը…

մենք ուզում ենք լինի մի մարդ որին հնարավոր ա մեղադրել ու աստվածացնել… էսի մեր արևելյան կողմն ա իրան զգացնել տալիս… ընդդիմությունն էլ, իշխանությունն էլ… ու սա նրանք ինքնուրույն չեն անում՝ ժողովուրդն ա "ստիպում"…

Եթե նախագահական ընտրություններ չլինեն, պառլամենտականի նկատմամբ հետաքրքրությունն իհարկէ կփոխվի, բայց արդեն բազմիցս նշել եմ, մարդկանց զգացողությունն, որ իրենք թեկուզ մի քանի հազար մարդով բան են վորոշում կկարևորվի,ինչն նախագահականն աբստրակտ ընտրություններում չկա։

Մարդկանց մոտ անմիջական զգացումը, թե նախագահական ընտրություններով ինչ որ բան է փոխվելու չկա, իսկ ԱԺ ու ՏԻՄ ընտրություններում արդեն ակտիվ մասնակցում ազդեցություն են ունենում, օրինակ վերջին ընտրություններն ցույց տվեցին, որ բարգաորոճողներ ու անկուսակցականները կարող են իրական ժողովրդի հետ առնչություն ունեցող անձիք լինեն ու ոչ մի վարչական ռեսուրսով էլ սերժանտները իրենց մարդուն անցկացնելու շանս չունեն։

Նախագահական ընտրություններից հուսահատությունն համարիա անհնար է վերացնել ու մարդկանց համոզել, որ չարժի ծախել ձայնը, քանի որ չեն հավատւմ, որ դրանից ինչ որ բան է փոխվում, որ իրենք գնում ինչ որ մեկին ընտրում են։ Հարյուր հազարավոր կեղծիքների շնորհիվ արդեն տասնյակ տարիներ ոչնչացվում է ցանկացած իրական ձայն։

Իսկ պառլամենտական ընտրություններով դա անելն շատ ավելի դժվար է, զռռում է, եթե ինչ որ մեկին փորձում են դնեն մի ինչ որ շրջանում պատգամավոր։

Այսինքն ԱԺն նույնիսկ եթե աֆտարիտետներ են ընտրվում, դա ուղղակի կարելի է վերագրել կոնկրետ տաս քսան հազար մարդկանց խղճին ու մարդիկ կզգան, եթե լֆիկ, նեմեց, դոդ են թողում իրենց թաղից, գյուղից, քաղաքից ընտրվի էլ Նարեկացի, Քուչակ, կուլտւրնի կյանքից խոսալու տեղ չունեն, դա իրենք են մեղավոր ու պատասխանատու ու իրենք և ոչ թե ինչ որ պապա, պրեզիդենդ պիտի գա իրանց դրանցից փրգի․․․

[voter]

Հայաստանը պետք է հռչակվի խորհրդարանական հանրապետություն ----- փառք աստծո, վերջապես սկսվում ա......


Րաֆֆին ակընհայտ է դարձնում, որ իր համար նախագահի պաշտոնը ինքնանպատակ չէ այլ ժողովրդի համար կարևոր նպատակ իրականացնելու միջոց, ավելին նա այդ պաշտոնը ստանալով դրանից պատրաստվում է հրաժարվել այլ լուծարելով ու հայությանը պապայի սինդրոմից ազատելով։

Հիանալի քայլ ՁԻՈՎ, ՈՒՂՏՈՎ ու նույնիսկ ԷՇՈՎ, դե հիմա տեսնենք ընդիմադիր դաշնյակ, ՀԱԿ, ՀՌԱԿ ու մնացած բռակ կուսակցությունների թեկնածուները ինչ են արտասանելու, թե իրենք իչու համար են ուզում դառնալ նախագահ...

Բա որ ասում եմ այս ուղտը մի օր չոքելու է բոլորի դռանը․․․․

Բարգավաճ Հայաստան Կուսակցությունը միանում է պառլամենտական Հայաստանի ստեղծման գաղափարին
http://civilnet.am/2012/11/06/%D5%A2...1%D5%B6%D5%A1/

Սերժանտներ ջաններդ յուղեք։

Շատ հետաքրքիր է լինելու ԼՏՊի ու իր կողմնակիցների արձագանքը, նրանք պիտի անցնեն ասեղի ծակով ու հրաժարվեն նախագահ ունենալու գաղափարից - նեվերայատնի պյան ա․․․

[voter]

Բա որ ասում եմ այս ուղտը մի օր չոքելու է բոլորի դռանը․․․․

Բարգավաճ Հայաստան Կուսակցությունը միանում է պառլամենտական Հայաստանի ստեղծման գաղափարին
http://civilnet.am/2012/11/06/%D5%A2...1%D5%B6%D5%A1/

Սերժանտներ ջաններդ յուղեք։

Շատ հետաքրքիր է լինելու ԼՏՊի ու իր կողմնակիցների արձագանքը, նրանք պիտի անցնեն ասեղի ծակով ու հրաժարվեն նախագահ ունենալու գաղափարից - նեվերայատնի պյան ա․․․

Արամ Մանուկյան ԱԺ ՀԱԿ խմբակցության քարտուղար.

- Ես իմ վերջին ասուլիսի ժամանակ արդեն հայտարարել եմ, որ կարեւոր է քաղաքական ուժերի կոնսոլիդացիան, որ մի կողմ թողնելով անձերը, պետք է համագործակցել կոնկրետ գաղափարների, տվյալ դեպքում՝ իշխանափոխություն իրականացնելու եւ արտագաղթը կանխելու շուրջ: Նախագահի թեկնածուն տվյալ դեպքում ածանցյալն է: Մենք ունենք հզոր, կոնսոլիդացնող թեկնածու, որը համոզված եմ, որ նշածս մարտահրավերի դեմ կարող է պայքարել. դա Լեւոն Տեր-Պետրոսյանն է: Յուրաքանչյուր կուսակցություն կունենա իր ասելիք-առաջարկը, հետո քննարկումների դաշտում կարող ենք ամեն ինչ քննարկել:

Վահան Հովհաննիսյան, ԱԺ ՀՅԴ խմբակցության պատգամավոր.

- ՀՅԴ-ն մշտապես կարեւորել է եւ 100 տոկոս համամասնական ընտրակարգի, եւ խորհրդարանական կառավարման համակարգին անցնելու գաղափարը: Շատ ողջունելի է, որ ԲՀԿ-ում եկել են ոչ միայն 100 տոկոսանոց համամասնական ընտրակարգի անցնելու տեսակետին, այլեւ պառլամենտական կառավարման համակարգի կողմնակից են: Բնականաբար, այս հարցերի շուրջ նրանց հետ կոնսուլտացիաները հնարավոր են: Իսկ մանրամասներն արդեն ՀՅԴ ԳՄ գործն է:

Արմեն Մարտիրոսյան, Ժառանգություն կուսակցության փոխնախագահ, ԱԺ նախկին պատգամավոր

- Մենք շատ նորմալ ենք վերաբերվում այդ առաջարկին, մանավանդ, որ ինքներս ենք միայն բազմիցս խոսել այդ մասին, նույնիսկ նախորդ գումարման ԱԺ-ում նման օրենսդրական նախաձեռնություն ես եմ ներկայացրել: Երբ ԲՀԿ-ն կդիմի կոնսուլտացիաների համար, որեւէ խնդիր չեմ տեսնում:
http://www.lragir.am/index.php/arm/0/country/view/74168
Գալուստ Սահակյանը ՀՀԿից արդեն ականջներին չի հավատում, հարցնում ա Ծառուկյանը ստորագրել ա էտ հայտարարության տակ, կարծես ժեկի թուղթ ա, որ առանց ստորագրության չի անցնում։ Դեռ բեխաբար ա, որ ԲՀԿն երեկվանից էլ ուրիշ մայլում ա պարում ու ինքնուրույն գործելու հայտ ա ներկայացրել իսկ Ծառուկյանի անձը արդեն չարաշահելու հնարավորություն չի լինելու...«Կարծում եմ՝ նման տիպի հայտարարությունները կուսակցության ղեկավարն է անում կամ նրա կողմից ստորագրված հայտարարություն է լինում: Բայց մոդելը կա, քննարկելի է, ես կարծում եմ, որ այս պահին այդ քաղաքական հիմնավորումները չկան»: http://www.aravot.am/2012/11/07/127910/

[Chuk]

«Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունը «Հայ ազգային կոնգրես» խմբակցությանը առաջարկել է հանդիպել և խոսել կառավարման խորհրդարանական համակարգին անցնելու շուրջ: Կոնգրեսի այսօրվա քաղխորհրդի նիստում կընդունվի համապատասխան որոշման հարցը: Այդ մասին iLur.am-ին տեղեկացրեց «Հայ ազգային կոնգրես» խմբակցության ղեկավար Լևոն Զուրաբյանը՝ անդրադառնալով ԲՀԿ-ական Նաիրա Զոհրաբյանի կողմից առաջարկված՝ կառավարման խորհրդարանական համակարգին անցնելու քննարկումներին:

«Քիչ առաջ ինձ զանգահարեց ԲՀԿ խմբակցության քարտուղար Նաիրա Զոհրաբյանը և պաշտոնապես առաջարկեց մասնակցել այդ հարցի շուրջ երկուշաբթի օրը նախատեսված քաղաքական կոնսուլտացիաներին»,- ասաց նա:

Պատասխանելով այն հարցին, թե արդյոք նման համագործակցությունը կարող է բերել ընդհուպ նախագահական ընտրություններում միասնական թեկնածուի սատարմանը՝ կոնգրեսական պատգամավորը պատասխանեց, թե ոչինչ չի կարելի բացառել:

Ի դեպ, Նաիրա Զոհրաբյանի կողմից առաջարկված 100% համամասնական ընտրական կարգին անցելու գաղափարը, Լ. Զուրաբյանի խոսքով, Կոնգրեսն առաջարկել էր դեռևս ընտրական օրենսգրքի իր փաթեթում:

Հիշեցնենք, որ երեկ ԲՀԿ խորհրդարանական խմբակցության քարտուղար Նաիրա Զոհրաբյանը հայտարարությամբ էր հանդես եկել, որտեղ առաջարկում էր անցնել կառավարման խորհրդարանական համակարգին և 100% համամասնական ըտրակարգին: «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցությունը առաջիկա օրերի ընթացքում խորհրդակցություններ է սկսելու քաղաքական ուժերի հետ՝ պարզելու այս գաղափարի շուրջ համախմբվելու հնարավորությունները:

Աղբյուր՝ ilur.am


Հետաքրքիր զարգացումներ են:
Նախկինի պես շարունակում եմ համարել, որ Հայաստանը դեռ պատրաստ չի խորհրդարանական կառավարման մոդելի: Բայց եթե էնպես ստացվի, որ սա դառնա միավորման բանաձև, ապա մի քանի էջ առաջ ասածիս համաձայն պատրաստ եմ ներողություն խնդրել հապշտապ ենթադրություններիս համար.

Օք, դու մի դիր, ես դնում եմ: Բայց ավելի «դուխով» հետո կխոսեմ: Կամ էլ կասեմ՝ ներող, սխալ էի: Նայած ոնց կլինի:
Ինչ վերաբերում ա բանաձևին, ապա կարծում եմ, որ ներկա պայմաններում հասարակությունն այլ ոճի բանաձևերի ա սպասում, որը չեն կարողանում, էս պահին, ներկայացնել ոչ մեկը, ոչ ժառանգները, ոչ դաշնակները, ոչ ՀԱԿ-ը, ոչ էլ անգամ կոմունիստները:

[voter]

«...հիմա ժամանակը չէ ընտրական օրենսգրքում փոփոխություն կատարելու եւ խորհրդարանական կառավարման համակարգի անցնելու, դա կարելի է անել մի քանի տարի հետո...» սերժանտները վախեցած են։
ՈՒ նույնիսկ կատղել են «Պարզունակ քայլ է եւ ակնհայտ՝ որտեղ մշակված», ասում է Շարմազանովը:

Ի դեպ նեմեց ռուբոից երևի վարակվել են ամեն տեղ ինչ որ թաքնված մեկին են տեսնում չեն հավատում, որ անվճար առանց ետին մտքեիր կարող է քաղաքական դաշտում ակտիվություն սկսվի իրանց դեմ...

Կամ էլ փորձում են վարկաբեկեն պառլամենտական պետության գաղափարը, դա վերագրելով քոչարյանին, որ հանկարծ այդ գաղափարի շուրջ համախմբում տեղի չունենա.... Չնայած այդ մտքերը իհակրե Շարմազանովինը չեն այլ լրագրի խմբագրությանը http://www.lragir.am/index.php/arm/0...nts/view/74184 ու շատ հավանական է, որ Շարմազանովը ու ՀՀԿն ընդհամենը Ծառուկյանից են վախեցած, իսկ քոչարյանը մենակ Հակոբ Բադալյանի աշկին ա երևում...

[voter]

Սերժանտները կտաղել են, Շարմազանովն ասում ա տհենց էք անում հա՞ դե հեսա դուք հեսա ձեր ճարը կտեսնեք, դիմակները կպատռենք ու ժողովուրդը կիմանա

http://www.youtube.com/watch?v=15AbK9cPKK4

Համել ասում ա ով պառլամենտական պետություն ա ուզում ուրեմն չի կարում պրեզիդենտի թեկնածու առաջադրի... :

[voter]

եթե քաղաքական ուժերը այնպիսի կոմպրոմիսի գան, որ որևէ մտավորականի նշանակեն նախագահի պաշտոնում, ով սահմանդրական ճանապարհով չի ունենա լայն լիազորություններ, բայց կունենա մեծ հեղինակություն, կլինի սիմվոլ, որը զերծ կպահի առճակատումներից, քաղաքական լարվածությունից, դա նույնպես կլինի արդյունավետ որոշում, որը զերծ կպահի քաղաքական ցնցումներից:
«Ղարաբաղ» կոմիտեի անդամ Աշոտ Մանուչարյան
http://www.galatv.am/news/view/ashot-manucharyan22.html

[voter]

Սերժ Սարգսյանը դեմ է կառավարման խորհրդարանական համակարգին անցմանը եւ հայ-թուրքական արձանագրությունների վերաբերյալ կետին:
Նախագահը նշել է, որ հայ-թուրքական արձանագրությունների մասով իր քայլը ճիշտ է եղել, իսկ ինչ վերաբերում է կառավարման խորհրդարանական համակարգին, նա հայտարարել է, որ խնդիրը կառավարման համակարգը փոխելու մեջ չէ:

Ծանոթ արտահայտություններ են, տեսնես էլ ով էր համամիտ Սերժ Սարգսյանի հետ, նրա հետ էլ արժի որ նա կոալիցիա կազմի ու երևի տենց էլ կանի....

Առօրյա Հայաստանյան իրականությունը բաժանվում է երկու տեսակի, խորհրդարանական պետության կողմնակիցների ու հակառակորդների...

Սերժ Սարգսյանը որոշել է, թե ինքը որ դաշտում է ու շուտով պարզ կերևա էլ ով է իրեն այդ դաշտում տեսնում ու ուղղակի ու անուղղակի համագործակցում ու աջակցում սերժանտներին պրեզիդենտի պաշտեն պահելու գործում...

http://www.lragir.am/index.php/arm/0/country/view/75805

[Chuk]

Առօրյա Հայաստանյան իրականությունը բաժանվում է երկու տեսակի, խորհրդարանական պետության կողմնակիցների ու հակառակորդների...

Բացարձակ սխալ սահմանում է: Հասարակությունը չի բաժանվում այդ երկու տիպերի: Եթե անգամ այդ խնդրի պրիզմայով նայենք, ապա կտեսնենք բաժանումների բազմազան խմբեր.
- Մարդիկ, ովքեր կողմ են հնարավորինս շուտ խորհրդարանական մոդելին անցնելու,
- Մարդիկ, ովքեր ընդհանրապես են դեմ,
- Մարդիկ, ովքեր կողմ են, բայց ժամանակի էս պահին նպատակահարման չեն համարում,
- Մարդիկ, ովքեր գտնում են, որ ներկայիս խնդիրները լուծել կարելի է թե խորհրադարանական, թե նախագահական մոդելների դեպքում, ճիշտ էնպես, ինչպես խնդիրները կարող են չլուծվել թե՛ խորհրդարանական, թե՛ նախագահական մոդելների դեպքում:


Էլի կան: Բայց խոսենք էս վերջին տիպի մասին:
Սերժ Սարգսյանը նման նախադասություն ասելով ամենևին չի հավասարվում մնացած այն բոլոր մարդկանց, ովքեր գտնում են, որ խնդիրը կառավարման համակարգը փոխելը չէ:
Ես էլ եմ գտնում, որ խնդիրը դա չի: Բայց իմ նման կերպ մտածելու ու Սերժիկի նման կերպ արտահայտվելու մոտիվացիաները, տրամաբանությունը, պատճառը տրամագծորեն հակառակ են:

Ես հստակ գիտեմ, որ պետությունը կարող է բռնաբարվի ցանկացած մոդելի դեպքում: Ու անգամ ամենաանասուն մոդելի դեպքում եթե մոդելը ճիշտ կիրառվի, կարող է շատ դրական արդյունք լինել, պետությունը զարգանա:

Խորհրդարանական մոդելի անցման մասին թեժացող խոսակցությունները, իմ խորին համոզմամբ, էս պահին ընդամենը պոպուլիզմի նշանակություն ունեն: Մարդիկ փորձում են առաջարկել տարբերվող բան, բայց չկա խորքային պատճառաբանություն, թե ինչով է դա լավ: Ես կարող եմ կողմ լինել էս պահին նման քաղաքականությանը, չնայած դեմ եմ էս պահին կառավարման խորհրդարանական մոդելի անցնելուն, եթե տեսնեմ, որ դա կարող է դառնալ ժողովրդի համախմբման շարժառիթ:

Ու վերջացնեմ կրկնելով, սխալ է «խնդիրը կառավարման համակարգը փոխելու մեջ չէ» միտքը ասողներին նույնացնել Սերժի հետ, ինչ է թե ինքն էլ ուրիշ շարժառիթ ունենալով էդ նախադասությունն ասել է:

[voter]

Բացարձակ սխալ սահմանում է: Հասարակությունը չի բաժանվում այդ երկու տիպերի: Եթե անգամ այդ խնդրի պրիզմայով նայենք, ապա կտեսնենք բաժանումների բազմազան խմբեր.
- Մարդիկ, ովքեր կողմ են հնարավորինս շուտ խորհրդարանական մոդելին անցնելու,
- Մարդիկ, ովքեր ընդհանրապես են դեմ,
- Մարդիկ, ովքեր կողմ են, բայց ժամանակի էս պահին նպատակահարման չեն համարում,
- Մարդիկ, ովքեր գտնում են, որ ներկայիս խնդիրները լուծել կարելի է թե խորհրադարանական, թե նախագահական մոդելների դեպքում, ճիշտ էնպես, ինչպես խնդիրները կարող են չլուծվել թե՛ խորհրդարանական, թե՛ նախագահական մոդելների դեպքում:


Էլի կան: Բայց խոսենք էս վերջին տիպի մասին:
Սերժ Սարգսյանը նման նախադասություն ասելով ամենևին չի հավասարվում մնացած այն բոլոր մարդկանց, ովքեր գտնում են, որ խնդիրը կառավարման համակարգը փոխելը չէ:
Ես էլ եմ գտնում, որ խնդիրը դա չի: Բայց իմ նման կերպ մտածելու ու Սերժիկի նման կերպ արտահայտվելու մոտիվացիաները, տրամաբանությունը, պատճառը տրամագծորեն հակառակ են:

Ես հստակ գիտեմ, որ պետությունը կարող է բռնաբարվի ցանկացած մոդելի դեպքում: Ու անգամ ամենաանասուն մոդելի դեպքում եթե մոդելը ճիշտ կիրառվի, կարող է շատ դրական արդյունք լինել, պետությունը զարգանա:

Խորհրդարանական մոդելի անցման մասին թեժացող խոսակցությունները, իմ խորին համոզմամբ, էս պահին ընդամենը պոպուլիզմի նշանակություն ունեն: Մարդիկ փորձում են առաջարկել տարբերվող բան, բայց չկա խորքային պատճառաբանություն, թե ինչով է դա լավ: Ես կարող եմ կողմ լինել էս պահին նման քաղաքականությանը, չնայած դեմ եմ էս պահին կառավարման խորհրդարանական մոդելի անցնելուն, եթե տեսնեմ, որ դա կարող է դառնալ ժողովրդի համախմբման շարժառիթ:

Ու վերջացնեմ կրկնելով, սխալ է «խնդիրը կառավարման համակարգը փոխելու մեջ չէ» միտքը ասողներին նույնացնել Սերժի հետ, ինչ է թե ինքն էլ ուրիշ շարժառիթ ունենալով էդ նախադասությունն ասել է:

Պառլամենտական պետության անցումը առօրյա դաշտում միակ ՀԱՄԱԿԱՐԳԱՅԻՆ փոփոխությունների մասին քննարկումն է - պոպուլիզմով զբաղված են անձերի պայքարը որպես փոփոխությունների գրավակամ ներկայացնողները։ Ես կասեի դա պոպուլիզմ էլ չի այլ էժանագին ռաբիս գովազդ «ապե ինքը լավ տղայա»...

Երանգները կարևոր չէն, ով, երբ, ինչքանով ու ինչ արագությամբ է դեմ կամ կողմ արտահատված մտքին և արդյոք նա անձնական հակակրանք ունի միտքը արտահայտող անձի նկատմամբ թե ոչ....

Այդ բոլոր երանգները միշտ կարելի է ընդհանրացնել ու միարժեք ասել, ով է կողմ ու ով է դեմ։



Սարգսյանը արտահայտել է իր դիրքորոշումը, կամ այդ դիրքորոշման կողմնակիցն էս կամ հակառակորդը...

Ասածի մեջ ավելին է արտահայտված, նա համակարգային փոփոխությանների դեմ է, կարևորելով անձիք...



Համակարգային փոփոխությունների այլընտրանքը ԱՆՁԵՐԻ փոփոխությունն է, պահելով համակարգը նույնը...

[voter]

Պնդել, որ նախագահի անձը էական է ու նա ինչ որ բան է փոխելու մտնելով մի խաղ, որտեղ կանոնները ի սկզբանէ ենթադրում են բոլոր ֆիգուրաների կոռումպացվածությունը, ուտոպիա է։

Շաղմատ սկսեցիր խաղալ մինչև վերջ էլ շախմատ ես խաղալու, ինչքան ուզում ես շտանգա բարձրացրա կամ գեղարվեստական խոսքի վարպետություն ցույց տուր, դա շախմատի պարտիայիա է ու արդյունքի վրա միայն այդ խաղի կանոններով ու այդ տախտակի վրա կատարվածն է ազդում....

[Chuk]

Վոթեր, էլի նույն սխալ համեմատությունն ես անում: Անձերի խնդիր ընդհանրապես չկա:

Էսօր, ընտրությունների էս պայմաններում գնալ պառլամենտական համակարգի նշանակում ա վերջին հաշվով, որ էլի սերժիկ-մերժիկներն իրենց անելիքն անելու են:

Խնդիրը անձը չի, խնդիրը նորմալ ընտրություն անցկացնելու հասնել կարողանալն է, կամ էլ համակարգը փոխել այլ՝ հեղափոխական ճանապարհով, սկզբի համար, հասնելով Սերժիկի հրաժարականին: Եթե դու մեխանիզմ չես առաջարկում, թե ոնց են արդար ընտրություններ լինելու, պառլամենտական համկարգին անցնելու մասին թեզը փուչիկ ա, բլեֆ:

[voter]

Անձակենտրոն համակարգում չի կարող անձը խնդիրը չլինել...
Սա էլ հիմնարար հեղափոխական պայքարը – հեղափոխական փոփոխություն մարդկանց փիլիսոփայության, գաղափարական, հոգեբարդույթների մեջ։

Հրաժարականը խնդիր չէ, եթե լիներ ժողովուրդը դրան կհասներ։
Մի թերագնահատի մարդկանց համար գաղափարների արժեքները։

Մենք պապայի բարդույթով տառապող ժողովուրդ չենք եղել ու դա մեզ ներարկված այլանդակություն է ինչը գնալով շատերին է պարզ դառնում...

«Թագավոր» սիրող ժողովրդի ողբերգությունը» http://www.lragir.am/index.php/arm/0...iew/view/75766

Ինչո՞ւ մարդիկ այլընտրանք չեն տեսնում. քանի որ իրենց պատկերացումներում տեղավորվում է քաղաքական այրի այն կերպարը, որը հոր կուռքի հետ է ասոցացվում: Հենց «թագավոր-ստրուկ» հոգեբանությամբ է հասարակությունն այսօր քաղաքական այրերի մասին պատկերացումներ կազմում: Այս հոգեբանությամբ, քաղաքական դաշտի մասին պատկերացումներով, չափանիշներով է հասարակությունը «խաղարկային» կերպարներ ընտրում, քանի որ իր մտածողության մեջ դեռ գերակշռում են`«մեր մասին կմտածի», «մեզ համար կանի», «ի վիճակի է այս կամ այն բանում օգնել»: Սա ավտորիտար համակարգի, վարչակարգի դաստիարակած մտածողության ձևն է: Դրա համար հասարակությունը դեռ այլ «տեսակ» կերպարներ չի տեսնում, քան խարիզմայով առաջնորդներ, որոնք իրենց «գործունեությամբ», «բարեգործությամբ», «օգնելով» մարդկանց հոգեբանորեն կախվածության մեջ են գցում: Իսկ մարդիկ էլ ազատվում են պատասխանատվության զգացումից, որը շատ կարևոր է և հասունության չափանիշներից մեկը:
Տեսեք, ժողովրդի առաջնորդի պահանջմունքը` որպես միակ փրկչի որտեղից է գալիս: Տարիներ ի վեր խորհրդային ռեժիմի պայմաններում չի խրախուսվել մարդկանց ինքնուրույն մտածելակերպը, խրախուսվել է զանգվածային առաջարկված մոդելին մեխանիկորեն հավանություն տալը: Հիմա մարդիկ ունեն ընտրելու իրավունքը, բայց էլի մտածողության հոգեբանական իներցիայով հին վարքն են կրկնում:

[voter]

Ազատ արդար ընտրությունների մեխանիզմը ակընհայտ է - զանգվածային մասնակություն պետք է ապահովվել, որ կեղծելը անհնար լինի...

Իսկ դա կարելի է անել, եթե մարդիկ հավատան, որ իրենց ընտրությունը արժեք ունի։

Դա ի սկզբանէ անհնար է, եթե ընտրվում է մեկը ու մնացած նույնիսկ փոքրամասությունը մարդկանց հնարավորություն չունի մեկ ուրիշին ընտրել։

Օրինակ եթե ազգային, կրոնական, սեռական փոքրամասնությունը 10000 հոգով նախագահացուի ընտրության ժամանակ ոչինչ չի որոշում ու միշտ էլ մնալու է մեծամասնության պռեսի տակ ու ենթարկվի մեծամասնությանը, ապա պառլամենտական ընտրության ժամանակ առնվազն մեկ պարգամավոր կարող են ունենալ ու իրենց ձայնը մեկ է հնչեցնեն...