Պառլամենտական, թե՞ նախագահական հանրապետություն

[REAL_ist]

ու ետ որ օրենքովա նախագահը դատախազ կամ միլիցա?
հազարավոր տարիների պետականություն ունեցող իտալացիք, Հռոմեացիների նման նախնիներ ունեցող ազգը ունակ չի, իսկ պատմության ընդթացքում խաղաղ ժամանակները իշխանության համար իրար միս ուտող հայերը ունակ են հա?

Մի նախադասությամբ - այնքան մարդիկ կան, որ մեքենա քշել չգիտեն ու վթարի են ենթարկվում, ուրեմն ինչ մենք հրաժարվեն մեքենաներից, դավերեննոստ տանք ինչ որ անկապ անձերի, որ նրանք մեզ ստեղ ընդեղ տանեն այն հույսով, որ տենց գոնէ դու ինքդ վթարում մեղավոր չես լինի՞

նույն ես գրածդ նախագահական հանրապետության համար էլ կարամ ասեմ

տենց էլ չհասկացար որ մեր ցավը համակարգը չի, այ համակարգի օգտագործելը, ճիշտ չի օգտագործվում ուղղակի

[Տրիբուն]

Պատասխանը հսարակ է, իտալական ՄԵՆԹալիտետ պարզապես նրանք այդ համակարգից չեն օգտվում, իտալական հասարակությունը քաղաքականությամբ ավելին կասեմ չեն զբաղվում, չեն վստահում ոչ մի քաղաքական կուսակցության, սկսած 90ականների սկզբից երբ ԿՈՌՈՒՊՑԻԱ ու ՄԱՖԻԱի հետ կապետի բացահայտման պատճառով ամբողջ կուսակցական համակարգը փլվեց ու ամայություն է տիրում առ այսօր - պառլամենտում ոչ մի կուսակցություն ի վիճակի չէր հավաքել 10-20 տոկոսից ավլեի ձայն ու կոալիցիա ստեղծելու ոչ մի հնարավորություն չկար - 5-6 կուսակցությամբ կոալիցիա չես ստեղծի։

Voter ջան, նույն Գերմանիայում հիմա 6 կուսակցություն կոալիցիա են ստեղծել (այպես կոչված մեծ կոալիցիա, երկրորդը Գերմանիայի պատմության մեջ, եթե չեմ սխալվում) ու կառավարություն են կազմել Մերկելի գլխավորությամբ ու վատ չի: Շատ կտրուկ եզրակացություններ ես անում:

Ու ՌեալՄադրիդը շատ ճիշտ է ասում, ինքնին այս կամ այն համակարգը ավելի կամ պակաս արդյունավետ չի կարող լինել: Ամեն ինչ կախված է նրանից, թե մարդիկ ինչպես են օգտվում այս կամ այն համակարգի առավելություններից: Արդեն բոլորս մի շարք օրինակներ բերեցինք, երբ երկիրը կարող է լինել պառլամենտական ու լինել ոչ արդյունավետ կառավարմամբ երկիր, և լինել նախագահական ու լինել արդյունավետ կառավարմամբ երկիր: Ճիշտ է նաև հակատակը:

[voter]

ու ետ որ օրենքովա նախագահը դատախազ կամ միլիցա?
հազարավոր տարիների պետականություն ունեցող իտալացիք, Հռոմեացիների նման նախնիներ ունեցող ազգը ունակ չի, իսկ պատմության ընդթացքում խաղաղ ժամանակները իշխանության համար իրար միս ուտող հայերը ունակ են հա?

նույն ես գրածդ նախագահական հանրապետության համար էլ կարամ ասեմ

տենց էլ չհասկացար որ մեր ցավը համակարգը չի, այ համակարգի օգտագործելը, ճիշտ չի օգտագործվում ուղղակի

Բա էլ ոնց կլիներ, պարզվում է իմ գրածները ու բացատրությունները, որ համակարգը նաև օգտագործել է պետք կարողանալ, հիմա ինձ ես բացատրում՞

Իսկ իմ ասածը նախագահականի վրա չի ստացվում ոչ մի կերպ տարածել, քանի որ դավերեննոստ տալիս են նախագահականում հենց ՄԵԿ մարդու, որից ել հետո պահանջում են, թե դատախազության հարցերն էլ լուծի, միլիցեքի հարցերն էլ լուծի, տամոժնիի հարցերն էլ լուծի։

Չես ուզում էլի հասկանաս, որ մի մարդով բոլոր գործերը չի լինի անել, նույնիսկ եթե դա Սասունցի Դավիթն ա ու թուր կեծակիով ում ասես կհաթի։

ՍՈՒՏԱ, չի եղել ու չկա ոչ մի դեմոկրատական երկրում մեկ անձ, որ կարողանա պետոությունը մենակ ոտքի կանգնացնել ինչքան էլ նրան անսահման հնարավորություններ տաս։

Միթե բավարար չի երկու անգամ սայթաքելը, մեկ ԼՏՊին անսահման նախագահ դարցրին չորս տարի հետո հաբռգեց, Քոչարյանին էլ դարձրինք, մի տարի հետո հաբռքեց – հիմա էլ ՍՍն լավ մարդ ա խաղում, բայց նույնիսկ հարյուր օր չանցած համռգել է, չի ուզում Ա1+ էլ բացել ու կոտոշի նման հազարյամյակի ԱՄՆ փողերից էլ է հրաճարվում, ինչ որ անկապ քրեական ռուսաստանյան հայազգի բանկիրների համոզել է ,որ էդքան փող որ ամերիկացիք պիտի տաին նրանք տան, առանց հասկանալու, որ տեղ հետո Ամերիկացիք ընդհամենը ազատությունների ապահովվում են պահանջելու իսկ քրեականնները մոնոպոլիա ու փաստացի իշխանությունը իրանց հանձնել են պահանջելու, առնվազն տնտեսության մեջ։

Եթե նախագահ չլինի առնվազն էտ դեգեներատ «աֆտարիտետները» ստիպված կլինեն կուսակցությունների փող տան ու բազմաթիվ կատարողական քաղաքական գործիչների հովանավորեն, որ նրանք իրենց ուզածը անեն։

Դա գոնէ կապահովվի այն վիճակը, որ մարդիկ կհասկանան, որ ԽԱՂԻ ԿԱՆՈՆՆԵՐ են պետք – սահամանադրություն, քրգիրք ևյլ, որ հնարավոր լինի այդքան մարդու հետ լեզու գտնել։

Իսկ հիմա ––– քալի են մեկի հետ պայմանավորվում են, նա էլ դնում սախ օրենքները յան ա տալիս իր ուզածով ինչ ուզում անում է։

Կասես բա եթե մարդը լավ ազնիվ սիրուն պարկեշտ հայրենասեր է, թող անի նա կելնի այդ իր ազնիվ նպատակներից –– կրկնվեմ, նման բան մարդկությունը դեռ չի տեսել, որ ամենաազնիվին էլ չհաբռգացնեն։

Պետք է ուղղակի անհնար դարձնել հաբռգելը, կամ այնքան թանկարժեք հաճույթի վերածել, որ շահավետ չլինի հաբռգացնելը, այլ ԽԱՂԻ կանոնների պահպանումը միակ միջոցը լինի ինչ որ բանի հասնելու։ Այսինքն եթե պիտի հարյուր պառլամենտական քսան մինիստր տասնըմեկ գավառապետ հաբռգացնես որ ասենք բենզինի մոնոպոլիան քեզ տան, փողերդ ուղղակի չի հերիքի ու ձեռ կքաշեն...

[voter]

Լավ էլի Տրիբուն, հեքիաթներից ձեռ քաշի, միքիչ ինտեռնետում ման արի իրականությունը կիմանաս

[edit] National level
In the post-war politics of Germany, two grand coalitions (Große Koalition) have been formed at the national level. Germany has historically tended to favor narrow coalitions between parties with closer natural alignments, such as SPD-FDP, SPD-Green or CDU/CSU-FDP coalitions. A grand coalition would be likely only if one of these natural alignments broke down, or if far left or far right parties were to secure significant representation in the Bundestag.

In 1966 the government was formed by the Social Democratic Party of Germany and the Christian Democratic Union of Germany, the two major political parties in the Federal Republic of Germany. The grand coalition in Germany was formed on 1 December 1966 as a result of arguments about tax rises between the CDU/CSU-FDP coalition of the time. The FDP ministers stood down and a new government was formed with the SPD under Kurt Georg Kiesinger of the CDU. This lasted until 1969. This grand coalition's time in power was marked by the student unrest in Germany as a result of its passing of the German Emergency Acts in 1968.

After the inconclusive result of the 2005 German federal election, neither of the traditional coalitions could form a majority government. An ideologically coherent coalition existed on the left, comprising the SPD, Greens, and the Left Party, but a desire to exclude the radical left from government (i.e. a cordon sanitaire) led the leaders of the SPD and the CDU/CSU to agree to form a grand coalition with CDU leader Angela Merkel as chancellor and an equal number of cabinet seats for each party. On November 11, 2005, the text of the agreement was presented to the public. The chancellor was elected on November 22, and the grand coalition government took office.

http://en.wikipedia.org/wiki/Grand_coalition

Կարճ թարգմանեմ, եկրու ամենամեծ կուսակցությունները, ամեն մեկը 35/40 տոկոս էր հավաքել, սոցիալիսնտերը ու քրիստոնյա դեմոկրատները 2005 նոյեմբերից կոալիցիա կազմեցին, քանի որ կես տարի ոչ մի կերպ չէին կարողանում մյուս երեք փոքր — կանաչների, ազատ դեմոկրատների ու ձախերի կուսակցություններին, որ անցել էին պառլամենտ համոզեն, որ իրենց հետ կոալիցիա մտնեն ու կանցլերի թեկնածու ԸՆՏՐԵՆ ու կառավարության աթոռները բաժանեն։ Այդ համեմատաբար մեծերը իրար հետ չունեն ու չունէին, բայց ստիպված ատամները կրճտացնելով համաձայնվեցին իրար հետ գործ անել, քանի որ երկու առավելագույնը երեք կուսակցությամբ կոալիցիաից ավելի գերմանիայում երբեք չի ստացվել ստեղծել իսկ ընդհանուր ամուր եզրեր գտնելը երեքի հետ շատ ավելի բարդ է քան մեկ պարտյորի։

Իտալիայում հենց մի քանի տարի առաջ ԵՄ նախկին նախագահ Պրոդին, վեց կուսակցությամբ կոալիցիա էր ստեղծել, բայց բավական էր մեկնումեկի քթին ինչ որ բան դուր չգար , փլվեց ամեն ինչ, հրաժարական տվեց։ Դա իհարկե ավելի լավ էր, քան այսօրվա քրեական Բեռլուսկոնին, բայց ոչինչ անել չես կարող, ժողովուրդը ուրիշ բան է ուզում դա էլ ստացել է, ինչքան էլ ոչ մեկին դուր չգա։ ՀԱրգելով իտալացի ժողովրդի որոշումը եվրոպական երկրները իրենց սկզբունքները չեն թագել ու ամեն կերպ հեռու են մնում Բեռլուսկոնիից – նույն կերպ եթե մեր ժողովուրդը իսկապես մեկին ընտրած լիներ, թեկուզ գագուլիկա, լֆիկական կառավարություն, ավելի հարգված կլինեինք, քան եթե ազնիվ անաչառ, անարատ մարդու զոռով շառով խաբելով իշխանության ես բերում....

Ռեալիստի ոչ թե ռեալ մադրիդ չի ուշադիր եղիր, թեչէ երկրպագուհիներիդ կջղայնացնես էլի կգան ու կնախատեն ։

Ի սկզբանէ իմ բացատրությունն էր օգտվել իմանալը կարևոր է, բայց մեր ասածների մեջ տարբերությունը նա է, որ բազմաթիվ անգամ կրկնեցի, ես հավատում եմ, որ մեր հայությունը դրանից օգտվելու ունակ է, քանի որ մեր ազգը ամեն մեկը ինք իրա համար նախագահ է ու չի թողնում իրեն ստրկացնեն, դրա համար էլ հայաստանում իր պատմության ընթացքում ստրկատիրություն չի եղել...

[dvgray]

քանի որ մեր ազգը ամեն մեկը ինք իրա համար նախագահ է ու չի թողնում իրեն ստրկացնեն, դրա համար էլ հայաստանում իր պատմության ընթացքում ստրկատիրություն չի եղել...

Իսկ ճորտատիրություն եղել ա՞
…
Ասեմ, որ ստրկատիրությունը տարբեր "ժինջիլներով" միշտ էլ եղել ա աշխահում ու միշտ էլ կլինի "աշխարհում" միակ հասարակական ֆորմացիան:
Մնացած ֆորմացիաները ստրկատիրության տարբեր արտաքիր ձևավորումներն են:
Հայաստանը կարծես թե աշխարհից դուրս չի գտնվում
Հայեր նույնպես Երկիր մոլորակի բնակիչներ են:
…
Դու որ էտպես "Վասյուկիներ" ես նկարագրում, արի ու տես Երևանում /չեմ ասում գյուղերում ու սարերի գլխին/ քո ասածը քանի քոռ գռոշի արժեք ունի ռեալ իրականության մեջ

[Տրիբուն]

Լավ էլի Տրիբուն, հեքիաթներից ձեռ քաշի, միքիչ ինտեռնետում ման արի իրականությունը կիմանաս http://en.wikipedia.org/wiki/Grand_coalition

Կարճ թարգմանեմ, եկրու ամենամեծ կուսակցությունները, ամեն մեկը 35/40 տոկոս էր հավաքել, սոցիալիսնտերը ու քրիստոնյա դեմոկրատները 2005 նոյեմբերից կոալիցիա կազմեցին, քանի որ կես տարի ոչ մի կերպ չէին կարողանում մյուս երեք փոքր — կանաչների, ազատ դեմոկրատների ու ձախերի կուսակցություններին, որ անցել էին պառլամենտ համոզեն, որ իրենց հետ կոալիցիա մտնեն ու կանցլերի թեկնածու ԸՆՏՐԵՆ ու կառավարության աթոռները բաժանեն։ Այդ համեմատաբար մեծերը իրար հետ չունեն ու չունէին, բայց ստիպված ատամները կրճտացնելով համաձայնվեցին իրար հետ գործ անել, քանի որ երկու առավելագույնը երեք կուսակցությամբ կոալիցիաից ավելի գերմանիայում երբեք չի ստացվել ստեղծել իսկ ընդհանուր ամուր եզրեր գտնելը երեքի հետ շատ ավելի բարդ է քան մեկ պարտյորի։

Իտալիայում հենց մի քանի տարի առաջ ԵՄ նախկին նախագահ Պրոդին, վեց կուսակցությամբ կոալիցիա էր ստեղծել, բայց բավական էր մեկնումեկի քթին ինչ որ բան դուր չգար , փլվեց ամեն ինչ, հրաժարական տվեց։ Դա իհարկե ավելի լավ էր, քան այսօրվա քրեական Բեռլուսկոնին, բայց ոչինչ անել չես կարող, ժողովուրդը ուրիշ բան է ուզում դա էլ ստացել է, ինչքան էլ ոչ մեկին դուր չգա։ ՀԱրգելով իտալացի ժողովրդի որոշումը եվրոպական երկրները իրենց սկզբունքները չեն թագել ու ամեն կերպ հեռու են մնում Բեռլուսկոնիից – նույն կերպ եթե մեր ժողովուրդը իսկապես մեկին ընտրած լիներ, թեկուզ գագուլիկա, լֆիկական կառավարություն, ավելի հարգված կլինեինք, քան եթե ազնիվ անաչառ, անարատ մարդու զոռով շառով խաբելով իշխանության ես բերում....

Ռեալիստի ոչ թե ռեալ մադրիդ չի ուշադիր եղիր, թեչէ երկրպագուհիներիդ կջղայնացնես էլի կգան ու կնախատեն ։

Ի սկզբանէ իմ բացատրությունն էր օգտվել իմանալը կարևոր է, բայց մեր ասածների մեջ տարբերությունը նա է, որ բազմաթիվ անգամ կրկնեցի, ես հավատում եմ, որ մեր հայությունը դրանից օգտվելու ունակ է, քանի որ մեր ազգը ամեն մեկը ինք իրա համար նախագահ է ու չի թողնում իրեն ստրկացնեն, դրա համար էլ հայաստանում իր պատմության ընթացքում ստրկատիրություն չի եղել...

Ապրես ապեր ջան, մենակ չհասկացա հեքիաթը ո՞րն էր:

Դե հիմա էլ մի հատ ասա, թե Անգելա Մերկելի Քրիստոնե Դեմոկրատական Միության մեջ քանի կուսակցություն է միավորվել: Ընկեր, ու հերիքր եղավ wikipedia-ից մեջբերումներ անես: Հասկանում եմ ամենահեշտ ու արագ աղբյուրն է: Բայց նաև ամենամակերեսային տեղեկատվությունն է տրամադրում ու ազատ հանրագիտարան է, այսինք ով ցանակում է կարող է մտնել ու հոդված գրել այս կամ այն թեմայի տակ ու խմբագրել: Մի քիչ ավելի լուրջ աղբյուրներից որ օգտվես, շատ չես խարխափի պառլամենտարիզմի քո իսկ հորինած լաբիրինթոսում:

Ու ևս մի բան: Հայստանում ստրկատիրություն եղել է: Ո՞նց կարող էր չլինել: Կարող է չի եղել այն աստիճանի զարգացած ինչպես Հռոմում, Հունաստանում կամ Եգիպտոսում, բայց ի հարկե եղել է ստրկատիրություն:

Ավելացվել է 6 րոպե անց

Իտալիայում հենց մի քանի տարի առաջ ԵՄ նախկին նախագահ Պրոդին..

ԵՄ նախագահ պաշտոն գոյություն չունի: Պաշտոնը կոչվում է Եվրոպական Հանձնաժողովի նախագահ: Ինստիտուտը կոչվում է Եվրոպական Միության Հանձնաժողով, որը ունի հիմա ասյպես կոչված 27 commissioner, որոնք նույն ֆունկցիաներն ունեն ինչ որ առանջին երկրներում նախարարները: Պարզ ասած Եվրոպական Հանձնաժողովը Եվրոպական Միության կառավաորությունն է - գործադիր մարմինը: Պրոդին այ այս Հանձնաժողովի նախագահն էր: Հիմա էլ Ժոզե Մանուել Դուռան Բառոզոն է նախագահը:

[REAL_ist]

Բա էլ ոնց կլիներ, պարզվում է իմ գրածները ու բացատրությունները, որ համակարգը նաև օգտագործել է պետք կարողանալ, հիմա ինձ ես բացատրում՞

հը? ինչ քո գրած?

ապեր հավայի ժամանակի կորուստա ստե գրելս ոնց ջոգում, դու քո ծեծած ջուրը շարունակում ես ծեծել, բռնում համեմատում ես սխալ օգտագործվող նախագահականը ճիշտ օգտագործվող պառլամենտականի հետ ու դրանից եզրակացություններ ես անում երկուսի արդյունավետության մասին
դու լուչշե գոնե վերջի վարյանտ ետ քո սիրած վիկիպեդիայա ինչա դրանով միատ իմացի իշխանությունների տարանջատումը որնա, որտև հարցրի տենցել չպատասխանիր, միատ սահմանադրությունը վեկալ կարդա նախագահի լիազորությունները, հետո իշխանության թեվերի լիազորությունները ու հետո քցի բռնի ինչքանովա ճիշտ օգտագործվող համակարգում նախագահը "դատախազության հարցերն էլ լուծում, միլիցեքի հարցերն էլ լուծոմ, տամոժնիի հարցերն էլ լուծոմ։"
էլի եմ կրկնում դու մենակ օրենքներով նայի, հետեվություններ արա նրա վերաբերյալ թե ոնց պետքա լինի, ոչ թե ոնց կա ու հետո կջոգես երևի իմ ասածը,
հմիգվա դրությամբ հաստատ ավելի լավա մի հատ չըտրված նախագահ ղեկավարի երկիրը, քան թե 131 հատ չընտրված դեպուտաՆԴ

[voter]

Իսկ ճորտատիրություն եղել ա՞
…
Ասեմ, որ ստրկատիրությունը տարբեր "ժինջիլներով" միշտ էլ եղել ա աշխահում ու միշտ էլ կլինի "աշխարհում" միակ հասարակական ֆորմացիան:
Մնացած ֆորմացիաները ստրկատիրության տարբեր արտաքիր ձևավորումներն են:
Հայաստանը կարծես թե աշխարհից դուրս չի գտնվում
Հայեր նույնպես Երկիր մոլորակի բնակիչներ են:
…
Դու որ էտպես "Վասյուկիներ" ես նկարագրում, արի ու տես Երևանում /չեմ ասում գյուղերում ու սարերի գլխին/ քո ասածը քանի քոռ գռոշի արժեք ունի ռեալ իրականության մեջ

Հարցը ստրկատիրական համակարգի մասին է, որ Հայաստանում չի եղել - եթե լիներ ապա առնըվազն պիտի գոյություն ունենար ինչ որ թագավորի որոշում ստրուկներին ազատ մարդ դարձնելու առումով։

Իսկ որ միշտ էլ մարդիկ կան, որ իրենց վերաբերմունքով ստրկատեր են կամ ստրուկ, դա բարոյական հարց է, փաստացղի օրենքների միջոցով չի եղել ու հուսամ հիմա չկա - ուրիշ կերպ ասած ամեն մեկի որոշելու գործն է, ինքը ազատ է ցանկանում լինել, թե ինչ որ բուդո, գագո, լֆոյի ստրուկ, ոչ օրենքով։

Իրականության առումով, իհարկե իմ ասածը իրականություն չէ, քանի որ համակարգը, օրենքները ուրիշ են։ Պնդել, որ այն միապետական-ֆեոդալականշ, որ հիմա կա բացառում է պառլամենտական դեմոկրատականը, տանձի համով խնձորի մասին խոսել է նշանակում....

Ավելացվել է 17 րոպե անց

Ապրես ապեր ջան, մենակ չհասկացա հեքիաթը ո՞րն էր:

Դե հիմա էլ մի հատ ասա, թե Անգելա Մերկելի Քրիստոնե Դեմոկրատական Միության մեջ քանի կուսակցություն է միավորվել: Ընկեր, ու հերիքր եղավ wikipedia-ից մեջբերումներ անես: Հասկանում եմ ամենահեշտ ու արագ աղբյուրն է: Բայց նաև ամենամակերեսային տեղեկատվությունն է տրամադրում ու ազատ հանրագիտարան է, այսինք ով ցանակում է կարող է մտնել ու հոդված գրել այս կամ այն թեմայի տակ ու խմբագրել: Մի քիչ ավելի լուրջ աղբյուրներից որ օգտվես, շատ չես խարխափի պառլամենտարիզմի քո իսկ հորինած լաբիրինթոսում:

Ու ևս մի բան: Հայստանում ստրկատիրություն եղել է: Ո՞նց կարող էր չլինել: Կարող է չի եղել այն աստիճանի զարգացած ինչպես Հռոմում, Հունաստանում կամ Եգիպտոսում, բայց ի հարկե եղել է ստրկատիրություն:

Ավելացվել է 6 րոպե անց


ԵՄ նախագահ պաշտոն գոյություն չունի: Պաշտոնը կոչվում է Եվրոպական Հանձնաժողովի նախագահ: Ինստիտուտը կոչվում է Եվրոպական Միության Հանձնաժողով, որը ունի հիմա ասյպես կոչված 27 commissioner, որոնք նույն ֆունկցիաներն ունեն ինչ որ առանջին երկրներում նախարարները: Պարզ ասած Եվրոպական Հանձնաժողովը Եվրոպական Միության կառավաորությունն է - գործադիր մարմինը: Պրոդին այ այս Հանձնաժողովի նախագահն էր: Հիմա էլ Ժոզե Մանուել Դուռան Բառոզոն է նախագահը:

Հեքիաթը գերմանիայում 6 կուսակցությամբ կոալիցիայի գոյությունն էր - որ մի աղբյուրից ես դա լսել չգիտեմ, բայց դա անլուրջ աղբյուրէ դրա համար էլ ենթադրեցի, որ ինչ որ հեքիաթասացից էս լսել...

Այդ առումով Վիկիպեդիայի մակերասայնությունը, որ ստուգվում ու ուղղվում է համարյա ամեն օր, ինչ որ ուրիշ մեկ անձի, կամ մակսիում մեկ ինստիտուցիայի կողմից գրված ու հրապարակված տվյալներից գերադասում եմ։

ԵՄ Նախագահ թե ԵՄ Կոմիասիայի նախագահ Պրոդիի մասին էլ գրել էի, որ մոտավորապես պատկերացում կազմի հասարակ կարդացողը դա ով է, բայց հիմնական միտքը մնացածում էր - 6 կուսակցությամբ կոլաիցիա չի աշխատում, ուզումա կոմիսիայի նախագահ լինի ուզումա կաստումը 46 համար չէ 52 լինի....

Եթե գտնես տվյալներ, որ հայաստանում ստրկատիրական համակարգ է եղել հայ թագավորների հրամանների ու օրենքների հիման վրա, ներկայացրա աղբյուրդ գտնեմ կարդամ լուսավորվեմ....

[Բիձա]

Ասեմ, որ ստրկատիրությունը տարբեր "ժինջիլներով" միշտ էլ եղել ա աշխահում ու միշտ էլ կլինի "աշխարհում" միակ հասարակական ֆորմացիան:
Մնացած ֆորմացիաները ստրկատիրության տարբեր արտաքիր ձևավորումներն են:
Հայաստանը կարծես թե աշխարհից դուրս չի գտնվում
Հայեր նույնպես Երկիր մոլորակի բնակիչներ են:

Կարդում էի այս հին գրագումերը, հետաքրքիր էր:
Ընդգծված քո սահմանումը շատ լավն է: Լրիվ համաձայն եմ,
Փաստորեն էականը քննարկելու բազմաթիվ առաջարկները անտեսվեցին և քննարկումը տեսությունից չիջավ Հայաստան:
Ուսանելի էր:

[voter]

ԼՏՊի այսօրվա ելույթի պատճառով խաղտեմ լռությունս

Ինձ համար անհասկանալի է հետեւյալ առեղծվածը։ Քանի կասկած չկա, որ Սերժ Սարգսյանը հայ–թուրքական հարաբերությունների եւ Ղարաբաղյան հակամարտու­թյան կարգավորման հարցերում անհարկի զիջումների է գնում՝ օտարներից լեգի­տիմու­թյուն ստանալու նպատակով, ապա ի՞նչն է նրան խանգարում, այդչափ նվաստանալու փոխարեն, ցանկալի այդ լեգիտիմությունը խնդրել սեփական ժողովրդից եւ ստիպված չլինել այդպիսի զիջումներ կատարելու։ XVII դարում Թուրքիայում կար մի փառամոլ եւ իշխանատենչ հոգեւորական, Եղիազար Այնթապցի անունով, որը կաշառքի ու խարդավանքների միջոցով հաջողացրել էր հռչակվել թրքահայության կաթողիկոս, ահավոր վտանգի տակ դնելով Հայոց եկեղեցու եւ հայ ժողովրդի միասնությունը։ Այնժամ Էջմիածնի միաբանները ժողով են գումարում, եւ դիմելով նրան ասում. «Եղբայր, կաթողիկոս ես ուզում լինել, արի դարձիր Ամենայն հայոց կաթողիկոս, միայն թե ազգի գլխին փորձանք մի՛ բեր ու մի՛ պառակտիր մեր եկե­ղեցին»։ Եղիազարը համաձայնում է, տասը տարի (1681–1691 թթ.) հանգիստ գահակա­լում Մայր աթոռ սուրբ Էջմիածնում, եւ այդպիսով կանխվում է Հայոց եկեղեցուն սպառ­նացող աղետը։ Հայ ժողովրդի ողջ պատմության մեջ ազգային մտածողության ավելի լայնախոհ ու իմաստուն դրսեւորում, քան էջմիածնական միաբանների այս որոշումն է, ինձ հայտնի չէ։ Ինչո՞ւ է Սերժ Սարգսյանին թվում, թե հայ ժողովուրդն ընդունակ չէ, հանուն ազգային նպատակների, եւս մեկ անգամ նման լայնախոհություն եւ իմաստնություն դրսեւորելու։

......
Լավագույն տերապիան, սովորացնել մարդկանց կեղտի հետ ապրելն է, ստիպում են մարդանց իրենց կարծիքով ամենակեղտոտ առարկաներին ձեռք տալ ու արգելում են լվացվել։
......
Չի լինի - միշտ էլ կեղտ լինելու է, պետք է ուղղակի կարողանալ ամեն կեղտ իր սահմաններում պահել ու վերջ տալ ամենայն մեծ, գլախավոր, ուժեղ թունաքիմիկատային օճառ ման գալուն, որը կարծում են կկիրառենք ու սաղ առնետները կսատկեն....

Առնետներն էլ օգտակար են, կարելի է փորձարարական նպատակներով նրանց օգտագործել ;o)

ԼՏՊն առաջարկում է հաբռգածների հետ քրեական գործերի մեջ թաղված ու արտաքին ուժերի համար հակահայկական գործողությունների դիմող ՍՍին հրաժարվել արտաքին ուժերի պահանջները կատարելուց եթե իր միակ նպատակը թալանը ու հայ ժողովրդի արյունը խմելու իրավունքը պահպանելն է։

Հայ ժողովուրդը պատրաստ է թույլ տալ նրան իր մածունը լափել եթե նա իր ապաշնոր ու հակահայկական գործողությունները դադարեցնի։

Այս ամենը կապում եմ այս թեմայի հետ, քանի որ համարում եմ ԼՏՊի առաջարկությունը ՍՍին «մածունա կտանք կուտես մենակ համը մի հանի ու որ չես կարում քաքմեջ մի արա» առաջարկությունը իրականանալի է, եթե ՍՍն պառլամենտը ցրի ու արդար ընտրություններ լինեն Ազգային Ժողովում հայտնվեն բոլոր նրանք, ովքեր հայ ազգի շահերից են գործում և հաջորդ քայլով լուծարվի ՀՀ նախագահի պաշտոնը կամ նրա ազդեցությունը առնվազն արտաքին, համաշխհարյաին ասպարեզում հասվի նվազագույնի....

[dvgray]

Ինչո՞ւ է Սերժ Սարգսյանին թվում, թե հայ ժողովուրդն ընդունակ չէ, հանուն ազգային նպատակների, եւս մեկ անգամ նման լայնախոհություն եւ իմաստնություն դրսեւորելու։

Նախ, Սերոժը թքած ունի ժողովրդի դաբռոի վրա, երկրորդ, ինքը առավոտից իրիկուն ժողովրդական պատվիրակների ստորքարշ կոշիկհամբույրից էնքան ա արդեն նադայել եղել, որ մի քանի սերունդ արդեն զզված ա ու արհամարած այն ժողովուրդին, որը ծնել ու մեծացրել ա սենց ստորաքարշների մի ահռելի բանակ

[voter]

Կիրգիզները անցնում են զարգացման նոր աստիճանի, պառլամենտական պետություն են ստեղծում....
http://www.vz.ru/news/2010/4/12/392257.html
Տեսնես «դարավոր» փտած հայերը երբ իրենց զարգացման մակարդակով կհասնեն կիրգիզներին, որ միասին բոլորով իրենց երկրի պատասխանատվությունը կրեն ու ոչ թե մեկը հաբռգի իսկ մյուսները ուզենան իրան քցեն, որ իրանք հաբռգեն...

[voter]

Այսօր կարդալով Սարդարապատ շարժման նոր նախաձեռնության մասին ԱՅԼԸՆՏՐԱՆՔԱՅԻՆ ԽՈՐՀՐԴԱՐԱՆ, շատ ոգևորվեցի։ Սկսում եմ հավատալ, որ Սարդարապատ շարժումը կարող է դառնալ ընդիմության ուժերի հիմնական ճակատ, եթե այդ գաղափարը իրականանա...

ԱՅԼԸՆՏՐԱՆՔԱՅԻՆ ԽՈՐՀՐԴԱՐԱՆ

Մայիսի 30-ին տեղի ունեցավ Սարդարապատ շարժման նախաձեռնության Հայոց պետականության հրամայականը խորագրով առաջին խորհրդաժողովը։ Ժողովին մասնակցում էին քաղաքական գործիչներ, մտավորականներ, արվեստագետներ, երիտասարդներ։

Մտքերի փոխանակման ընթացքում կարևորվեց նոր որակի առաջնորդող խմբի ստեղծման անհրաժեշտությունը։ Վերջինս պետք է խարխսված լինի պետականության վերականգման գործում հայակենտրոնության և սոցիալ-արդարականության սկզբունքների վրա, ստեղծելով առողջ քաղաքացիական հասարակություն, որն էլ կդառնա հզոր և միասնական Հայաստանի ստեղծման անհրաժեշտ հիմքը։

Խորհրդաժողովում նշվեց, որ իշխող հակաազգային ու հակապետական ռեժիմի պայմաններում արդար ընտրությունների անցկացումը անհնար է, ուստի անհրաժեշտ է ստեղծել այլընտրանքային Խորհրդարան: Այն պետք է ապահովի հայաստանակենտրոնության սկզբունքին հավատարիմ մարդկանց և ուժերի համագործակցության դաշտը, ինչպես և առավել լայն բազմակարծություն և քաղաքացիական հասարակության բազմազանության հնարավորությունը:

Ստեղծվելիք Խորհրդարանը հիմք կհանդիսանա քաղաքական միջավայրի վերականգնման, քաղաքական ուժերի կայացման, նոր գաղափարների և մոտեցումների, ծրագրերի և մթնոլորտի բյուրեղացման համար, իբրև նոր Հայաստանի կայացման և հայկական պետականության զարգացման ուղենիշ: Այս մասին տեղեկացնում է Սարդարապատ շարժման նախաձեռնության մամուլի ծառայությունը:

14:03:22 - 31/05/2010

[voter]

Պառլամենտականների շարքերը շատանում են

Ես խորհրդարանական հանրապետության կողմնակից եմ և երբեք չեմ թաքցրել, բայց այս գաղափարին եկել եմ ոչ միանգամից: 90-ականներին ինչպես հայաստանցիների ճնշող մեծամասնությունը, ես նախագահական հանրապետության կողմակից եմ եղել, սակայն դեմ եմ եղել 95-ի, ինչպես մենք էինք ասում այն ժամանակ, «ֆաշիստական» սահմանադրությանը: Բայց հետագայում համոզվեցի, որ այն երկրները, որոնք ընտրել են խորհրդարանական կառավարումը, ինչ վիճակում են իրավունքների, քաղաքական ձևի, կուլտուրայի տեսակետից, և սկզբնականորեն ժողովրդավարական ավտորիտար ուղղություն ընտրած երկներն ինչ վիճակում են: Այն երկրները, որոնք խորհրդարանական կառավարման ճանապարհն են ընտրել, հաջողել են:
.............
Երեք ավտոկրատների միջև ընտրել`որ ավտոկրատն է ավելի լավը, բացարձակապես իմ խաղը չէ: Բազմաթիվ մարդիկ կան Հայաստանում, որ այլևս այդ խաղը չեն ուզում խաղալ:

«Մենք դեմ ենք օտարալեզու դպրոցների բացմանը» նախաձեռնության անդամ Արմեն Հովհաննիսյանը

[voter]

1995ի սահմանադրությունը աֆտորիտար էր ու գրված մի նպատակով, որ ամբողջ իշխանությունը կենտրոնացված լինի մեկ մարդու, նախագահի ձեռքին։ Նույնիսկ եթե կային ինչ որ այլ իշխանական օղակներ մեկ է նախագահը այդ սահամադրությամբ միշտ ճիշ էր... Վարդան Պողոսյան Սահմանադրագետ...