Ուղղակի ես ուզում էի ասել, որ նախ պետք ա ապացուցել, որ դուդուկը մերն ա:Inana-ի խոսքերից
Իսկ հետո, դու ասում ես մերն ա ու երևի սիրում ես դուդուկ: Մի ուրիշ հայ էլ կարող ա դուդուկը համարում ա ծիծաղալու գործիք, ուրեմն մենք էլ պտի իրավունք չունենանք օգտագործելու:
---------- Ավելացվել է՝ 14:52 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 14:34 ----------
Որտեղից ձեզ այս տեղեկությունը? Ու հին ասելով կոնկրետ ինչ թիվ նկատի ունեք?
Ես կասեմ, որ Սրինգն ավելի հին է, որովհետև այն տարածված է հեթանոսական ժամանակներից: Ու ավելի պարզ կառուցվածք ունի: Իսկ ինչպես եք կարծում, այնպիսի բարդ գործիք, ինչպիսին դուդուկն է, ինչպես կարող էր ավելի շուտ հայտնագործվել, քան ասենք շվին?
Սխալ տեղեկություն: Վերին մասում կա 8 անցք, ներքևի մասում 2 անցք, ձեր նկարագրածը շվին էր:
------------------------------------------------------------
Հարավայի Կովկասի, Դաղստանի և միջին ասիական բոլոր ժողովուրդների մեջ տարածված փայտափողային նվագարան: Այն հին ժամանակներում անվանվել է «Նայ», «Նեյ», կրկնակի լեզվակավոր փողային նվագարան: Վրացիները դուդուկին անվանել են՝ «դուդուկԻ», ուզբեկները, դաղստանցիները՝ «Բալաբան», տաճիկները՝ «Բալաբոն»:
Դուդուկի հնագույն նմուշներ հայտնաբերվել են Հին Եգիպտոսում (տարիքը՝ 3500 - 4000 տ):
Այն կազմվված է փողից, որը պատրաստում են հիմնականում ծիրանի փայտից, եղեգից, որն ունի կարգավորիչ և պտկալ: Այն հնում անվանվել է մուշտուկ, հիմա ղամիշ:
Մեջբերել
Էջանիշներ