Երևանը էկոլոգիական աղետի էպիկենտրոնում է:
Սարսափելի է անգամ մտածելը, թե ինչ արեցին կանաչ տարածքների հետ: Մայր բնությունը նույնով է պատասխանելու դրա հեղինակներին:
Որպեսի հասկանաք, թե ինչի մասին ենմ խոսում, բերեմ իմ կողմից արված մի սիրողական նկար Տորոնտոյի ամենամարդաշատ թաղամասերից մեկից՝ Սկարբորոյից:
Ես ոնց որ թե թեմայում գրառում անող միակ ոչ ճարտարապետն եմ կամ էլ քչերից մեկը: Հավատացնում եմ ձեզ, որ Երևանը ձեզանից պակաս չեմ սիրում, ու իմ սիրտն էլ պակաս չի ցավում էս ամենի համար: Համաձայն եմ, որ օդը մաքուր չի, հինգ րոպե զբոսնում ես, վրադ կիլոյով փոշի է նստում, որ Հյուսիսայինում ծառեր չկան ու դա շատ վատ է, որ մայթերը շեղ չեն արել, դա էլ լավ չէ: Բայց էնպիսի տխուր պատկեր ստացվեց ձեր նկարագրելով, որ մարդ իրեն մի տեսակ վատ է զգում, որ երևանցի է: Հատ-հատ մեջբերել չեմ ուզում, ուղղակի մի միտք եղավ, թե մեզ ուզում են զոռով բնակեցնել Հյուսիսային պողոտայում: Հյուսիսայինով զբոսնելն է վտանգավոր, էլ ուր մնաց թե ապրեն: Համ էլ հենց որ որևէ մեկը նորից փորձ անի ձեզ զոռով որևէ տեղ բնակեցնել, դիմեք մարդու իրավունքների պաշտպանին, թե չէ մարդը նայում-նայում ա, մեկին չի գտնում՝ իրավունքները պաշտպանի:
Համաձայն եմ, որ կանաչապատ տարածք գրեթե չի մնացել, ինչ էլ կա՝ խեղդվում է սրճարանների մեջ: Համաձայն եմ, որ շատ բան կարող էր լինել ՇԱՏ ավելի լավ, քան կա: Բայց ախր ասել, որ Երևանը "շաբլոն" քաղաք է, որ շենքերը ոչ թե այսպես էր պետք սարքել, այլ այնպես, մի քիչ լուրջ չի: Գործի բերումով շատ եմ շփվում օտարերկրացիների հետ: Աշխատանքիս մի մասն էլ կազմում է նրանց քաղաքին, երկրին ծանոթացնելը ու ասեմ, որ դեռ չի եղել մեկը (4 տարվա ընթացքում), որ չհիանա Երևանով: Բոլորն էլ տեսնում են, որ կանաչապատել է պետք, որ էսքան շինարարությունը միանգամից մեր առողջության հերն անիծում է, բայց քաղաքն ինքը մնում է յուրատեսակ, իր սեփական աուրայով, իր լողացած առավոտներով: Տեսե՞լ եք, կենտրոնում ծաղիկներ են տնկում: Համոզված եմ, մի քանի տարուց մեր քաղաքը կլինի շատ ավելի կանաչ ու մաքուր, քան կա այսօր, ուղղակի մի քիչ համբերել է պետք, ու նաև վատ չի լինի՝ ինքներս նպաստենք դրան: Դժվար չէ: Մի քիչ ինքնազսպում, գրպաններում, պայուսակներում, ձեռքերին եղած աղբը մի նետեք ուր պատահի, դրանով արդեն մի լավ բան արած կլինեք Երևանի համար: Փորձեք նկատել այն լավը, որ կա, իսկ այն իրոք ԿԱ:
Երևան, սիրում եմ քեզ: Դու չքնաղ ես...
Մենք ուղղակի ամոթից դրդված ասում ենք սիրունա,որ տուրիստներն էլ մի քիչ ուշադրություն դարձնեն
դե եկեք ամոթից դրդված ասենք, որ մեր կլիպներն ամենալավն են, թող տուրիստները նստեն հյուրանոցներում, կլիպներ նայեն
Իրականում սիրուն չի: Սա մի քանի տարի հետո ավելի պարզորոշ կզգացվի: Առանց կանաչության ապուշություն է, ինչ էլ ուզում է կառուցենimpression-ի խոսքերից
դե եկեք ամոթից դրդված ասենք, որ մեր կլիպներն ամենալավն են, թող տուրիստները նստեն հյուրանոցներում, կլիպներ նայեն
կկանաչապատեն, Դիվ, այ կտեսնես
Ուրիշ նոր մարդկանց անտուն սարքելու շնորհիվ impression ջանկկանաչապատեն, Դիվ, այ կտեսնես
Դրա համար պետք է լիքը մարդկանց տները-շենքերը քանդեն /ինչը կանեն ամենայն հավանականությամբ/ կենտրոնում:
պարտադիր չէ տներ քանդել, կարող են օբԷկտները պակասեցնելՈւրիշ նոր մարդկանց անտուն սարքելու շնորհիվ impression ջան
Դրա համար պետք է լիքը մարդկանց տները-շենքերը քանդեն /ինչը կանեն ամենայն հավանականությամբ/ կենտրոնում:
Ախր էնպես բաներ ես ասում, ոնց որ Հայաստանի մասին լսել ես միայն Մարսյան լուրերով:պարտադիր չէ տներ քանդել, կարող են օբԷկտները պակասեցնել
Ո՞վ քանդի օբեկտները: Անհնարին բաներ ես ասում: Անգամ հեղափոխության հաղթանակի դեպքում դրանց ձեռք չեն տա, քանի որ բոլորի մեջ էլ ռուսական մաֆիան փայ ունի, իսկ նրանցից բոլորն են վախում:
Իսկ տները քանդելը, դա երկու րոպեի հարց է:
Հիմա զոռավ կարողա չբնակեցնեն, բայց մի քանի տարուց ողջ Երևանը այդպիսի պողոտաներ կսարքեն ու էլ ճար չես ունենա։
Ինչ վերաբերում ա տները քնադելուն ասեմ, որ դա անխուսափելի էր, բայց պետք էր էդ մարդկանց նորմալ տնով ապահովել հենց Հյուսիսային պողոտայում։ Կարող ա շատ մարդկանց հարմար չէր գնալ 9-րդ մասիվում ապրել, իսկ իրանց տված փողը էնքան էր, որ Հյուսիսային պողոտայում 10 քմ հազիվ առնեին...
Իսկ Հյուսիսային պողոտան ընդհանրապես ճարտարապետական տեսակետից իմ դուրը չի գալիս
1. Օպերայի կողքը էդքան բարձր շենք չէր կարելի սարքել,
2. Պողոտան շատ նեղ ա,
3. Ոչ մի հայկական տարր չեմ տեսել էդ շենքերի վրա,
4. Կանաչը քիչ ա....
Որ լավ փնտրենք, լիքը սենց թերություն կգտնենք։
Բա Հյուսիսայինի գետինըուրեմն Հայաստանում գունավոր քար չկա, որ վերցնում սկսում են ներկել, հետո մի երկու ամսից գույնը թափում ա, նորից են ներկում ու տենց շարունակ.. բիզնես եմ ասել է
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
Մենակ կլիպներըդե եկեք ամոթից դրդված ասենք, որ մեր կլիպներն ամենալավն են, թող տուրիստները նստեն հյուրանոցներում, կլիպներ նայեն
Այս թեմայի մասին շատ բան կարելի է խոսել, քանի որ ճարտարապետության մասին առանձին թեմա չկա բացված ակումբում, սակայն հուսով եմ դա տեղի կունենա և սա կտեղափոխվի այնտեղ:
Երևանի պատմությունը հիշեցնող միջավայրը, հին շենքերը, քաղաքաշինական լուծումները սկսել են աղավաղվել դեռ սովետական տարիներից, օրինակները շատ են` պրոսպեկտի արայ խանութի մոտ գտնվող տիպարային բարձրահարկը (հիմայել շուրջը լեգոյատիպ շենքեր են կանգնեցվում) , կինո Ռոսիայի դիմացի շենքը, որը փակում է Թամանյանի նախատեսված այն դիտակետը որ հանրապետության հրապարակի պոչտայի շենքի մեծ կամարից պետք է երևար Մասիս սարը և այլն: Այն ժամանակվա շենքերը էլ ավելի տիպարային էին և անշուք: Այսորվա նորակառույց շենքերի գերակշռող մասում վստահորեն կարող եմ ասել որ իսպառ բացակայում է համաչափությունների կիրառումը, որնել կամա թե ակամա տհաճորեն է անդրադառնում քաղաքում քայլողի վրա: Կան նաև հաջողված կառույցներ, սակայն դրանց մեծ մասնել զոհ գնալով հողի սակավությանը և գնի արժեքին այնքան խիտ են կառուղապատված որ զրկվում են դիտակետերից: Սակայն ճարտարապետի գործը նա է որ ցանկացած տեղում , միջավայրում և առաջադրված պայմաններում կարողանա ստեղծել գեղեցիկ ճարտարապետություն: Եղավ մի ժամանակահատված որը այպես ասում են ԲՈՒՄ, որ Երևանի շինարարության համար Ռուսաստանից տրվել էին մեծ գումարներ և շատ քիչ ժամանակ ճարտարապետին, ստեղծագորելու համար, որնել կարծում եմ շտապողականության արդյունքում ստեղծվեցին գրեթե իրար հիշեցնող սակայն ոչ տիպարային շենքեր: Բացատրեմ _ տիպարային շենքերը դրանք ունիֆիկացված ստանդարտ մեթոդներով և բլոկներով իրականացված շենքերն են, որոնցից կառուցվել են համաշխարհային պատերազմից հետո , հատկապես Եվրոպայում, Գյումրիում` երկրաշարժից հետո , Երևանի ծայրամասերը բոլորը տիպարային շենքեր են որ անհրաժեշտ էր շատ արագ մարդկանց ապահովել տներով: Իհարկե կան շատ անտաշ և անժուք նորակառույց շենքեր, նշեմ իմ համար ամենազազրելի օրինակները. Արամի փողոցի` Չարենցի տուն թանգարանի ձախ կողմում գտնվող լեգոները որոնք կանգնեցվել են 17 րդ դարին պատկանող տների հաշվին:
Իսկ թե ~ միջավայրով , թե~ ճարտարապետությամբ շատ է դուրս գալիս Երևանի քաղաքապետարանի շենքը և 3 րդ գյուղում գտնվող Լաթար հյուրանոցը, այ դրանք են ժամանակակից Երևանի դասական ճարտարապետության օրինակները:
Վերջին խմբագրող՝ Hayk Avetisyan: 30.07.2008, 16:49:
Մի տաս տարի հետո հույս ունեմ գոնե կհասկանան, որ քարերի մեջ ապրելը հաճելի չէ
Նայում եմ հյուսիսային պողոտայի շենքերի ու ներվայնանում, ոչ մի ծառ չկա, ինչպես կարելի է այդտեղ ապրել՞՞՞
Some are born to sweet delight,
Some are born to an endless night,
End of the night...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ