Ինչպե՞ս սպանել զգացմունքներդ...

[ivy]

Շնորհակալ եմ
ուղղակի մարդ կա՝ էդքան շունչը պահել չգիտի
կարող ա մինչև վտանգն անցնի, ինքը վտանգից շուտ անցնի

Դե դա էլ մարդու ապրելու ցանկությունից է կախված: Եթե ապրելու տենչը մեծ է, ամեն տեղ էլ կգտնի թթվածին: Ինչի հանդեպ էլ ունենանք զգացմունք ու ինչքան էլ այն ուժեղ լինի, կյանքի հանդեպ սերը պիտի ամենահզորը լինի:

[Երկնային]

Իսկ ինձ թվում ա զգացմունք սպանել չի լինում… ու երևի ինչքան շատ մտածի զգացմունքը վերացնելու մասին, էնքան ավելի կկապվի ու գնալով կուժեղանա…

[ivy]

Իսկ ինձ թվում ա զգացմունք սպանել չի լինում… ու երևի ինչքան շատ մտածի զգացմունքը վերացնելու մասին, էնքան ավելի կկապվի ու գնալով կուժեղանա…

Ճիշտ է, դրա համար ոչ թե պիտի զգացմունքը սպանելու անհույս փորձեր անել, այլ փոխել վերաբերմունքը. միևնույն է այն լինելու է, պիտի ուղղակի ձև գտնել հանգիստ ու երջանիկ ապրել այդ զգացմունքով, քանի դեռ ժամանակը չի հասել օգնության:

[Empty`Tears]

Դրա դիմաց պետք է ուղղկաի ցանկություն ունենալ...
Հավատա, եթե քո մեջ կա այն, որ գիտես երբեք չի շարունակվելու, ապա պետք է մտածել, որ դա վերջն է...
(ոմանք այդքանը չեն էլ հասկանում, ուր մնաց այդ ուղությամբ մտածեն)...

[*e}|{uka*]

Ցանկությունը քիչա Մայ ջան, ինչքան էլ փորձես մեկա կյանքում մի պահ կգա, մի չնչին մանրուք կարողա զգացմունքները նորից արթնացնել՝թեկուզ և փշունքներ: Շատ ժամանակ կպահանջվի , եթե մենակդ փորձես մի բան սպանել, որը ոչ նյութական է, բայց դու կարող ես թույլ տալ, որ քեզ օգնեն այդ հարցում, որը շատ շուտ արդյունքներ կտա, եթե ուզենաս որ իրոք քեզ օգնեն, թեկուզ եթե չսպանվի, այլ փոխարինվի մեկ ուրիշով

[impression]

այ մարդ, էս թեմայում ում գրածը կարդում եմ, բոլորի հետ համաձայն եմ, ինչի՞ց կլինի...

[azat11]

Ցավոք, շատերն են զբաղված զգացմունք սպանելով, այնինչ ապրելու համար զգալ է պետք: Ինչքան հնարավոր է շատ

Ինչու ես սպանում զգացմունքներդ այ արևիկ??? Չես տեսնում, որ գրեթե բոլորը հորդորում են, որ զգացմունքը սպանելու կարիք չկա, զգացմունքը լավ բան է և այլն? Արդյոք դու հենց դա չես ուզում լսել մեզանից, մի փոքր այս մասին մտածիր: Հարկավոր է զգացմունքը մեջդ տեղավորել, այ ընկեր, ոչ թե սպանել: Գտիր քո մեջ այդ «փոքր» օղակը և աշխատի հենց դրա «մեծացման» վրա և ուղակի երջանիկ կլինես: Մի քիչ ավելի դուխով, ինչից ես վախենում, ազատ եղիր, ովա ասել, որ դու սխալ ես, կամ դրա իրավունքը չունես (վռազ երևումա, որ միտինգների չես գնացել.http://www.akumb.am/images/icons/icon6.gif
Ծիծաղ.)........Ես չեմ հավատում և հակասություն եմ տեսնում ընկերություն անելու անհնարինության հարցում:
Սիրել, առաջին հերթին (գուցեև` միայն) նշանակում է տալ: Քո դիսկոմֆորտը նրանից է, որ դու ուզում ես նույնչափ ստանալ, ինչիդ է դա պետք? Պահանջիր դիմացինից այնքան, որքան նա ի վիճակի է տալու և կստանաս քո այնքան փայփայած ընկերությունը: Ձևեր չեմ թափում, դա լավ էլ հնարավորա, փորձարկածա: Մի կառչի մարդկանցից, Արևիկ, դու պետք է հոգիդ կոփես, մեծացնես, կրթես, և այդպես անընդհատ, վեր կանգնիր մանր բաներից և կտեսնես թե որքան կհպարտանաս քո զգացմունքներով, նրա համար, որ դու կարող ես տալ և ստանալ` առանց դրանք իրար հետ կապելու: Խոստովանի, դու հպարտ ես, որ զգանցմունքիդ առարկան գոյություն ունի, բա էլ ինչես ուզում, հպարտ ես չէ???? Բոլորովի պարտադիր չի, որ ֆիզիկապես միասին լինեք կամ հաճախ հանդիպեք, այդ մտքից է պետք հրաժարվել: Բոլորս քո հետ ենք, ապրիր ԱԶԱՏ, ոչ միայն ֆիզիկական իմաստով, դու օգնության կարիք չունես, քանզի ՍԻՐՈՒՄ ԵՍ!!!!!!!!!!

[Tanamasi]

Ինչպես սպանել զգացմունքներդ, երբ գիտես որ այն հարկավոր չէ քեզ, այդ զգացումը,որը տածում ես նրա հանդեպ կխանգարի քեզ այս կյանքում, երբ ավելի խորանա, բարդանա....

Շատ հեշտ։ Մեծն գրող Չապեկը իր անհույս սիրահարված ընկերներին խորհուրդ էր տալիս պատկերացնել իրենց պրինցեսաներին արտաքնոցում՝ կներեք արտահայտությանս համար։

[Կաթիլ]

Իսկ գուցե՞ պետք չէ սպանել զգացմունքները, այլ ուժ գտնել դրան նորմալ ու հանգիստ վերաբերվելու:

Համաձայն եմ Chuk-ի հետ: Ամեն ինչ այս կյանքում իր տեղն ունի, սպանել պետք չէ, ուղղակի երբ զգացմունքդ տեղին չէ, պետք է մի քիչ փիլիսոփայորեն նայես այդ փաստին… Թե չէ, որքան շատ մտածես այն ոչնչացնելու մասին, շատ հավանական է, որ ինքը քեզ ոչնչացնի (այսինքն՝ ամեն ինչ ավելի խորանա ու գուցե անտանելի դառնա ) …

[Sun]

Որոշ ժամանակ ընկերություն էլ չանել, եթե ամեն ինչ այդքան բարդ է:
Իջնել ջրի հատակը, մինչև անցնի վտանգը:

Շնորհակալություն խորհրդների համար,փորձեմ ավելի կոնկրետացնեմ թեմաս.
Պատկերացրեք այդ տարբերակն էլ էր փորձարկված, "իջել եմ ջրի հատակը, մինչև այնքան որ թույլ եմ տվել ամուսնանալ" և երբ "վտանգը" համարել եմ անցած նորից ընկերներ, բայց հերիք է հանդիպենք մեր մեջ ամեն ինչ սկսում է տակն ու վրա լինել(նրա մոտ ավելի շուտ է արթնացել զգացմունքները և պարզվում է մինչև հիմա նրա մոտ էլ սպանել չի ստացվել),չնայած մենք անում ենք հնարավորինս ամեն ինչ, ինչպես պայմանավորվել ենք, բայց դժվար է..
Հիմա հասկանում եք ինչի եմ ուզում սպանել զգացմունքներս,ես այդպես եմ որոշել և նա ընդունում է իմ ամեն որոշում,քանի որ լավ, հասկացող ընկերներ ենք, սակայն դժվար է ինձ համար,իսկ նրա համար ընդհանրապես, բայց սպանել անհրաժեշտ է...

[ivy]

Շնորհակալություն խորհրդների համար,փորձեմ ավելի կոնկրետացնեմ թեմաս.
Պատկերացրեք այդ տարբերակն էլ էր փորձարկված, "իջել եմ ջրի հատակը, մինչև այնքան որ թույլ եմ տվել ամուսնանալ" և երբ "վտանգը" համարել եմ անցած նորից ընկերներ, բայց հերիք է հանդիպենք մեր մեջ ամեն ինչ սկսում է տակն ու վրա լինել(նրա մոտ ավելի շուտ է արթնացել զգացմունքները և պարզվում է մինչև հիմա նրա մոտ էլ սպանել չի ստացվել),չնայած մենք անում ենք հնարավորինս ամեն ինչ, ինչպես պայմանավորվել ենք, բայց դժվար է..
Հիմա հասկանում եք ինչի եմ ուզում սպանել զգացմունքներս,ես այդպես եմ որոշել և նա ընդունում է իմ ամեն որոշում,քանի որ լավ, հասկացող ընկերներ ենք, սակայն դժվար է ինձ համար,իսկ նրա համար ընդհանրապես, բայց սպանել անհրաժեշտ է...

Իսկ եթե երկուսդ էլ իրար սիրում էիք, ինչո՞ւ իրար հետ չէիք կարող լինել, ինչո՞ւ է առաջացել զգացմունքներ սպանելու խնդիրը:

[Second Chance]

Ինչպես սպանել զգացմունքներդ, երբ գիտես որ այն հարկավոր չէ քեզ, այդ զգացումը,որը տածում ես նրա հանդեպ կխանգարի քեզ այս կյանքում, երբ ավելի խորանա, բարդանա....

Զգացմունքը սպանելու համար պետք է իրական արդարացված պատճառ լինի օրինակ եթե այդ մարդը որին սիրում ես ամուսնացած է, ամենինչ կախված է նրանից թե ինչու ես ուզում դա անել, որովհետև եթե դու ուզում ես խլացնես քո միջի զգացմունքները միայն նրա համար, որ կարողանաս պահապանել «ընկերական» հարաբերությունները անիմաստ է և իզուր ...իսկ խանգարելու առումով եթե տարիքային ինչ որ հարց կա ասենք չես կարա իրան սիրելով դաս սովորես ու 5 -եր ստանաս (ոնց որ ես էլի) ... պետք է «լավ քցել- բռնել» թե որն է քեզ համար կարևոր, բայց դե էստեղ տարիքային ֆակտրը մեծ կարևորություն ունի... էնպես որ եթե դու 16 տարեկան ես կամ փոքր չէի խորհուրդ տա սպանել սերդ այլ պարզապես վայելի այն քո տարիքին համպատասխան առանց լուրջ քայլերի ու ավելի շատ մտածիր ապագայում հաստատվելու մասին /ուսում և այլն/

[unknown]

Իսկ եթե երկուսդ էլ իրար սիրում էիք, ինչո՞ւ իրար հետ չէիք կարող լինել, ինչո՞ւ է առաջացել զգացմունքներ սպանելու խնդիրը:

Ես էլ էի ուզում այդ հարցը տայի

[azat11]

Շնորհակալություն խորհրդների համար,փորձեմ ավելի կոնկրետացնեմ թեմաս.
Պատկերացրեք այդ տարբերակն էլ էր փորձարկված, "իջել եմ ջրի հատակը, մինչև այնքան որ թույլ եմ տվել ամուսնանալ" և երբ "վտանգը" համարել եմ անցած նորից ընկերներ, բայց հերիք է հանդիպենք մեր մեջ ամեն ինչ սկսում է տակն ու վրա լինել(նրա մոտ ավելի շուտ է արթնացել զգացմունքները և պարզվում է մինչև հիմա նրա մոտ էլ սպանել չի ստացվել),չնայած մենք անում ենք հնարավորինս ամեն ինչ, ինչպես պայմանավորվել ենք, բայց դժվար է..
Հիմա հասկանում եք ինչի եմ ուզում սպանել զգացմունքներս,ես այդպես եմ որոշել և նա ընդունում է իմ ամեն որոշում,քանի որ լավ, հասկացող ընկերներ ենք, սակայն դժվար է ինձ համար,իսկ նրա համար ընդհանրապես, բայց սպանել անհրաժեշտ է...

Ամեն ինչ նորմալ է: «Իջաք ջրի հատակը», քանի որ կար ևս մեկ կարևոր արժեք, ինչին կարելի էր զոհաբերություն անել, այդ «արժեքի» շնորհիվ (պատճառով) դուք հաճախ հանդիպում եք (տեսնում եք իրար) : Այդպես մեկ-երու տարի և դուք վարժվեցիք իրար տեսնելուն, հաղթահարել եք նաև իրար հետ բավականաչափ բաց խոսելու արգելքը և նորից ի հայտ է գալիս արժեքներից առավել բարձրը` սերը:
Հավատացեք, դուք մեղք չեք գործում, դուք սիրում և բարձր եք պահում այն «պատճառը», որը խանգարում է ազատ սիրել: Սակայն վերջապես հասկացեք, որ սերը բարձր է, դուք բարձր եք կանգնած «խանգարող հանգամանքից» (ի դեպ, ես չեմ նվաստացնում խանգարող հանգամանքի արժեքը և չեմ էլ քննադատում «ընդատակ իջնելու» ձեր երբեմնի որոշումը): Ամեն ինչ ճիշտ է, ձեր նախկին որոշումներն էլ են ճիշտ, դրանց հետևանքներնել են ճիշտ, արժեքավոր, կայուն, ԲՈԼՈՐ հետևանքները, ներառյալ արթնացած սերը: Նորից եմ կրկնում, դուք պետք է սովորեք սիրել զուսպ, «տալու» սկզբունքով: Միևնույն է, ժամանակը կստիպի հանգել դրան, այնպես որ գիտակցաբար հանգստացեք, որպեսզի սխալ և հիստերիկ քայլեր չանեք: Մի անհանգստացեք, ախր բոլոր նախկին որոշումները ճիշտ են, հավանաբար նույնը կանեիք, եթե նորից ապրեիք: Ճակատագիրը ձեզ ցանկացել է տեսնել որպես մեծահոգի և ուժեղ մարդու, փորձեք արժանանալ դրան, կայֆ ստացեք հենց այդ հանգամանքից: Դուք լավն եք, ուժեղ, ճիշտ և վերջում սերը միայն հաճելիորեն կշոյի ձեր սիրտը, դրանում վստահ եմ: Սա վերաբերում է երկուսիդ!!!
P. S.
Ինձ հակառակն ապացուցելը դժվար է, պատրաստ եմ կամայական բանավեճի:

[Sun]

Ես էլ էի ուզում այդ հարցը տայի

Յուրաքանչյուր մարդ, իմ կարծիքով ,պետք է ամեն ինչին պատրաստ լի,որ կարողանա դիմակայի այս կյանքին:
Ինչպես ասում են սերն ու բանականությունը իրար չհատվող տիրույթներ են..
Կան մարդիք,որ նրանց քո մոտ էս պատկերացնում մենակ որպես ընկեր(չեմ խորանում), նրան որպես քո կյանքիդ կարևորագույն հարցերը լուծող մարդ դժվար է պատկերացնել ըստ բանականության,դու նրան շատ լավ ճանաչելով հանդերձ.... Ինչպես ասում են միշտ եղիր այն, ինչ կաս, հակառակ դեպքում կլինես ոչինչ:
azat11 հետաքրքիր մտքեր ունես