Ինչպես սպանել զգացմունքներդ, երբ գիտես որ այն հարկավոր չէ քեզ, այդ զգացումը,որը տածում ես նրա հանդեպ կխանգարի քեզ այս կյանքում, երբ ավելի խորանա, բարդանա....
Ինչպես սպանել զգացմունքներդ, երբ գիտես որ այն հարկավոր չէ քեզ, այդ զգացումը,որը տածում ես նրա հանդեպ կխանգարի քեզ այս կյանքում, երբ ավելի խորանա, բարդանա....
Իսկ գուցե՞ պետք չէ սպանել զգացմունքները, այլ ուժ գտնել դրան նորմալ ու հանգիստ վերաբերվելու:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Համաձայն եմ Chuk-ի հետ: Ամեն ինչ այս կյանքում իր տեղն ունի, սպանել պետք չէ, ուղղակի երբ զգացմունքդ տեղին չէ, պետք է մի քիչ փիլիսոփայորեն նայես այդ փաստին… Թե չէ, որքան շատ մտածես այն ոչնչացնելու մասին, շատ հավանական է, որ ինքը քեզ ոչնչացնի (այսինքն՝ ամեն ինչ ավելի խորանա ու գուցե անտանելի դառնա) …
![]()
Վերջին խմբագրող՝ Կաթիլ: 12.07.2008, 18:56: Պատճառ: :oy
Չէ, կաթիլը ծով չի դառնում...
Իմ կարծիքով, սիրելը միշտ էլ լավ է, եթե անգամ անպատասխան է ոչ մի ապագա չունի:
Եկենք պարզապես տարբերենք լինել-ը և ունենալ-ը: Լինել ասելով` հասկանանք այն զգացմունքները, արժեքները, որոնցով լցված է մեր սիրտն ու հոգին, և որոնցով մենք ապրում ենք: Իսկ ունենալ ասելով` հասկանանք այն ամենը, ինչը մենք ձգտում ենք նյութականացնել, մերը դարձնել: Դրական ու բարի զգացմքուներն ինքնին կարևոր են, անպայման չէ ձգտել ունենալ այն, ինչի հանդեպ տածում ենք այդ զգացմունքները: Եթե ունենալը հնարավոր է, ապա շատ լավ, իսկ եթե ոչ, տառապելու կարիք չկա. լինելը արդեն իսկ երջանկություն է:
Սերը կարելի է դարձնել ներշնչանքի աղբյուր, կյանքը ավելի գեղեցիկ տեսնելու հնարավորություն, ի վերջո` ստեղծագործական էներգիա: Դրանից կարելի է իմաստնանալ, հասունանալ, ամեն ինչ ավելի նուրբ երանգներով տեսնելու ունակություն ձեռք բերել, լինել ավելի զգացմունքային, ռոմանտիկ:
Այնքան շատ բան կարող է տալ սերը, դրանից այնքան բան կարելի է քաղել, իսկ դու ասում ես` ինչպես սպանել... Սպանելու փոխարեն արժե ընդամենը վերաբերմունքը փոխել:
Ցավոք, շատերն են զբաղված զգացմունք սպանելով, այնինչ ապրելու համար զգալ է պետք: Ինչքան հնարավոր է շատ![]()
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
ամեն դեպքում նենց կուզեի էտ հարցիս պատասխանը ստանաի, շատ կարևոր ա![]()
ի՞նչ ասեմ...
Ինչու ես սպանում զգացմունքներդ այ արևիկ??? Չես տեսնում, որ գրեթե բոլորը հորդորում են, որ զգացմունքը սպանելու կարիք չկա, զգացմունքը լավ բան է և այլն? Արդյոք դու հենց դա չես ուզում լսել մեզանից, մի փոքր այս մասին մտածիր: Հարկավոր է զգացմունքը մեջդ տեղավորել, այ ընկեր, ոչ թե սպանել: Գտիր քո մեջ այդ «փոքր» օղակը և աշխատի հենց դրա «մեծացման» վրա և ուղակի երջանիկ կլինես: Մի քիչ ավելի դուխով, ինչից ես վախենում, ազատ եղիր, ովա ասել, որ դու սխալ ես, կամ դրա իրավունքը չունես (վռազ երևումա, որ միտինգների չես գնացել.http://www.akumb.am/images/icons/icon6.gif
Ծիծաղ.)........Ես չեմ հավատում և հակասություն եմ տեսնում ընկերություն անելու անհնարինության հարցում:
Սիրել, առաջին հերթին (գուցեև` միայն) նշանակում է տալ: Քո դիսկոմֆորտը նրանից է, որ դու ուզում ես նույնչափ ստանալ, ինչիդ է դա պետք? Պահանջիր դիմացինից այնքան, որքան նա ի վիճակի է տալու և կստանաս քո այնքան փայփայած ընկերությունը: Ձևեր չեմ թափում, դա լավ էլ հնարավորա, փորձարկածա: Մի կառչի մարդկանցից, Արևիկ, դու պետք է հոգիդ կոփես, մեծացնես, կրթես, և այդպես անընդհատ, վեր կանգնիր մանր բաներից և կտեսնես թե որքան կհպարտանաս քո զգացմունքներով, նրա համար, որ դու կարող ես տալ և ստանալ` առանց դրանք իրար հետ կապելու: Խոստովանի, դու հպարտ ես, որ զգանցմունքիդ առարկան գոյություն ունի, բա էլ ինչես ուզում, հպարտ ես չէ???? Բոլորովի պարտադիր չի, որ ֆիզիկապես միասին լինեք կամ հաճախ հանդիպեք, այդ մտքից է պետք հրաժարվել: Բոլորս քո հետ ենք, ապրիր ԱԶԱՏ, ոչ միայն ֆիզիկական իմաստով, դու օգնության կարիք չունես, քանզի ՍԻՐՈՒՄ ԵՍ!!!!!!!!!!
Զգացմունքը սպանելու համար պետք է իրական արդարացված պատճառ լինի օրինակ եթե այդ մարդը որին սիրում ես ամուսնացած է, ամենինչ կախված է նրանից թե ինչու ես ուզում դա անել, որովհետև եթե դու ուզում ես խլացնես քո միջի զգացմունքները միայն նրա համար, որ կարողանաս պահապանել «ընկերական» հարաբերությունները անիմաստ է և իզուր ...իսկ խանգարելու առումով
եթե տարիքային ինչ որ հարց կա ասենք չես կարա իրան սիրելով դաս սովորես ու 5 -եր ստանաս
(ոնց որ ես էլի) ... պետք է «լավ քցել- բռնել» թե որն է քեզ համար կարևոր, բայց դե էստեղ տարիքային ֆակտրը մեծ կարևորություն ունի... էնպես որ եթե դու 16 տարեկան ես կամ փոքր չէի խորհուրդ տա սպանել սերդ այլ պարզապես վայելի այն քո տարիքին համպատասխան առանց լուրջ քայլերի ու ավելի շատ մտածիր ապագայում հաստատվելու մասին /ուսում և այլն/
Love has an enemy, but it is already defeated!
Շարժվել առաջ՝մոռանալով անցյալը…Զբաղվել այն ամեն ինչով,ինչ քեզ է դուր գալիս...![]()
Treat others as you would want them to treat you...
Ոնց որ հարցնեն՝ ինչպե՞ս ստեղծեմ զգացմունքներ: Անհեթեթ է հնչում չէ՞: Նույն ձևով էլ անհեթեթ է մտածել՝ սպանել մի բան որը ծնվում է ինքնաբերաբար, առանց մեր կամքը հարցնելու: Սերն ընդհանրապես կամակոր զգացմունք էԱյն կամ կա, կամ՝ չկա: ՈՒ դու ոչինչ չես կարող անել դրա հետ, թերևս՝ միայն թաքցնել հոգու մի խո՜ր անկյունում ու փորձել մոռանալ բանալու տեղը, որն ավաղ ոչ միշտ է հաջողվում: Ուստի մի փորձիր անել մի բան, որը չես էլ կարող, այլ պարզապես փոխիր վերաբերմունքդ դրա վերաբերյալ: Փոխանցիր այն քո ստեղծագործություններին, աշխատանքին, ու այն ամենն ինչ անում ես՝ սիրով արա…
Ուլուանա (17.12.2014)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ