boooooooom-ի խոսքերից
Եթե հավատը չի խանգարում ապրելուն / ծնողական պարտականություններ, հայրենիքի հանդեպ պարտականություններ, որդու պարտականություններ ծնողների նկատմամբ և այլն շատ կարևոր պարտականություններ/, ապա ես դեմ չեմ, թող հավատան. վերջիվերջո այդպես ապրելն ավելի հեշտ է, բայց հիմնականում աղանդով տարված ծնողը թերի է կատարում իր պարտականությունները, որդին մոռանում է ծնողներին, չեն ուզում ծառայեն Հայրենիքին, իսկ դա արդեն Լավ չի
Էջանիշներ