Ես 9-րդ դասարանում հոգի եմ կանչել, բանակում էլ մասնակցել եմ սեանսների։
Առաջին դեպքում նոր մահացած պապուս հոգու հետ եմ «զրուցել», իսկ բանակում՝ հագի կանչողները անկապ հարցեր էին տալիս, էդքան հետաքրքիր չէր։
Մեկ էլ բանակում КПП-ի տղերքից մեկը բաներ էր պատմում, որ լրից տեղավորվում էին էդ օրերին կարդացածս աստրալ ճանապարհորդությունների մասին ստացածս պատկերացումների մեջ։ Պատմողը չգիտեր, դա ինչ ա ու ոնց ա կոչվում։
Մեկ էլ մի դեպք ա լավ տպավորվել, դպրոցական տարիքում գիշերը երկնքում մի ուղղությամբ թռչող լույս տեսա (եղբայրս կողքս), մեկ էլ շատ կտրուկ ուղղությունը փոխեց (մոտ 150 աստիճան) ու գնաց այդ ուղղությամբ։ Իմ պատկերացրած ոչ մի թռչող օբյեկտ տենց կտրուկ չէր կարա ուղղությունը փոխեր, սուր անկյուն նկարեց, գնաց։
De gustibus et coloribus non est disputandum.
Մեջբերել
Էջանիշներ