Սամ, նայի: Ուրեմն գիտության մեջ ու ընդհանրապես բանական մարդիկ սենց են անում: Մի երևույթ երբ ի հայտ ա գալիս, տալիս են ամենահավանական, ամենաառօրեական բացատրություն: Էդ բացատրությունը չի տրվում մենակ էն դեպքում, երբ պարամետրերից մեկը չի բռնում: Հետո անցնում են մյուս ամենահավանականին ու տենց ամեն ինչ ժխտելով նոր կարաս մտածես հոգիների, ոչ մարմնական կյանքի ու այլ տարօրինակ բաների մասին:
Վերցնենք օրինակ: Մի կին գնաց բժշկի աջ աճուկային շրջանում ուժեղ ցավերով: Բժիշկը չի նստում, մտածում, թե էդ հիվանդի մեռած մաման էն աշխարհից ազդակ ա ուղարկում: Առաջինը պետք ա կույր աղու որդանման ելունի բորբոքումը հերքել: Հետազոտեց, պարզեց, որ էդ չի: Հետո անցնում ես ձվարաններին: Ձվարանների բոլոր տեսակի հիվանդությունները (ապոպլեքսիա, կիստա, բորբոքում, արտաարգանդային հղիություն և այլն) հերքելուց հետո անցնում ես որովայնի խոռոչում այլ օրգանների հիվանդություններին (օրինակ՝ ստամոքս, քիչ հավանական ա, բայց մեկ-մեկ ցավն էդտեղ էլ ա տեղակայվում): Երբ պարզում ես՝ որովայնում ամեն ինչ նորմալ ա, անցնում ես մյուս հավանականին. հոգեկան խանգարումներ, որոնք մարնականով են դրսևորվում: Եթե դա էլ ես ժխտում, հաջորդ հավանական տարբերակն էն ա, որ հիվանդդ խաբում ա: Եթե պարզվում ա, որ չի խաբում, նոր կարաս մտածես, որ իրա մահացած մաման ազդակներ ա ուղարկում կամ էլ այլմոլորակայինները վրան գիտական փորձեր են դնում:
Իսկ դու բոլոր դեպքերը վերցնում ես, հավանական բացատրությունները թողած միանգամից ընկնում ես մահացած մամաների ու չգիտեմ ինչերի հետևից: Եթե աշխարհը քո տրամաբանությամբ շարժվեր, էսօր ո՛չ գիտությունը կզարգանար, ո՛չ էսքան բան կիմանայինք տարբեր բաների մասին, այլ կշարունակեինք հավատալ, որ կայծակն աստվածներն են առաջացնում, չար ուժերը խնձորը ծառից գցում են, իսկ քաղցկեղն էլ սխտորով բուժվում ա:
Էջանիշներ