Juzeppe Balzammo քո գրած տրաբերակը Ίησους ճիշտա, սակայն դա արդի հունարեննա, իսկ Աստվածաշնչի հունարեն բնագրում գրվածա «ΙΗΣΟΥΣ» հիմա մենք կարող ենք չէ՞ հաստատապես պնդել որ վաղ անցիալում հայերը նույնպես շատ բառեր այնպես չեն գրել ինչպես հիմա են գրում:
Հետո ինչքան ես կարողացա տեղեկանալ՝ ոմանք պնդում են որ հունարենի ինչպես նաև եբրայերենի տառերը շատ բացառիկ են, դրանք նման չեն եղել ժամանակակից մեզ ծանոթ շատ ու շատ պետությունների տառերին:
Ինչպես նաև յուրահատկություններ են ունեցել, Օրինակ՝ ասում են որ եբրայերենի համապատասխան տառերը կարող էին նաև թիվ նշանակել, նայած որ տառից առաջա գրվում ու սրա նման տարբեր բաներ:
Հիմա եթե կարողանաս Աստվածաշնչի հունական բնագրում գտնել թե հայտնության 13. 18-ում ինչ անունովա Տերը դիմում ու ասումա ով որ միտք ունի թող հաշվի, հաստատ համոզված եղիր թիվը լինելույա 666:
Օրինակ՝ հայերենում գրվածա ով որ միտք ունի թող հաշվի գազանի թիվը:
Տես՝ մեր մոտ գազանա ասվում, իսկ հունարեն բնագրում ես չգիտեմ ինչ անունովա դիմում, քանզի ինչպես Հիսուսին այնպես էլ բանսարկուին շատ անուններովա ներկայացնում Աստվածաշունչը:


Վահիկ ջան դու ասում էիր (Բայց էսի անհնարա 13 գլուխ ու ընդամենը 666 բառ?)
Հնարավորա՝ հավատա ամեն նախադասություն չի որ հայերեն գրենք ու հենց նույն բառերի թվաքանակով կթարգմանվի ուրիշ լեզուներով: Կարող էս ինքդ համոզվել, վերցրա մի ինչ որ 7 բառից բաղկացած հայերեն նախադասություն ու թարգմանի տարբեր լեզուներով, կնկատես որ լեզու կլինի որ ընդհամենը 3 բառով կգրվի այդ ամբողջ քո գրած 7 բառանի հայերեն նախադասությունը, բայց նույն միտքը կարտահայտի: