Ոնց որ իրար չենք հասկանումBenadad-ի խոսքերից
Սարազմը համաշխարհաիյ պատմության ակադեմիական հատորի հանդեպ էր
Տեսակետներս վերանայեու կարիք չունեմ, քանի որ ոնեմ ոչ միայն հստակ պատկերացումներ, այլև ինֆորմացիայի աղբյուրներ: Կան գրքեր, որոնք չեnք էլ կարդացել, որովհետև այդպես էլ չեն տպագրվել` ԳԱ-ն չի թողել!!! Բայց հեղինակները հեղինակավոր պատմաբաններ էին: Բարեբախտաբար, մի քանի այդպիսի օրինակի ծանոթացել եմ: Կան նաև քիչ տպաքանակով տպագրված գրքեր: Մանավորապես շատ դժվար է գտնել Լևոն Շահինյանի "Ուրարտու առեղծվածը" գիրքը, որը վերջին տպագրված գիտական աշխատությունն է ուրարտագիտության ոլորտում:
Այո, ուրարտներ գոյություն չեն ունեցել, այդ մշակույթը հայկական է, մարդիք էլ հայերն էին: Ասորիներն էին նրանց անվանում ուրարտներ, երկիրը Ուրարտու` ընդամենը տեղանվանման ասորական տարբերակն է:
Օրինակ`ասում են բրիտանացի, սակայն այդ "բրիտանացին" ինչ ազգ ասես կարող է լինել: Կամ ասում են իսպանացի, սակայն այդպիսի ազգ գոյություն չունի!
Ասում են մեքսիկացի, այդպսի ազգ էլ գոյություն չունի: Նման օրինակները բազմաթիվ են, մարդկային լեզվում տարածված է մարդուն անվանել իր բանկության վայրին համապատասխան: Նույնիսկ այդ անվանակոչույթունը ժամանակի ընթացքում դառնում է ազգի անուն: Օրինակ` Ռումինիա-ռումինացի, ուկրաինացի, էստոնացի, սիրիացի, լիբանանցի և այլն:
Սակայն չգիտես ինչու այս պարզագույն տրամաբանությունը ուրարտագիտության մեջ չի աշխատում:
Երևի, այդ "արդին"-ից էլ առաջացել է մեր գեղարդ, արդուկ (փոքրիկ արդ` ձևով ադուկը նույնպես եռանկոյւն է. մի քիչ կասկածում եմ, որովհետև "արդ"-ը հին հայարենում "ձև" իմաստն ուներ, արդուկ` ձև տվող)
Մեջբերել
Էջանիշներ