Մեր գրած բանաստեղծությունները սիրո մասին

[emo]

Ժողովուրդ սենց թեմա չի բացվե?
Եթե չէ,մի գուցե փորձենք դառնալ «բանաստեղծ»
Ինչ կասեք?
Գրենք ստեղ մեր գրած բանաստտղծությունները կամ մտքերը, մի խոսքով մեր սեփականը:

[Lianchik]

Սերը ցավ է

Ականջ արեք իմ մտքին,
Միակ սերը իմ սրտի,
Սերը ցավ է չունի քուն
Ցուրտ ձմեր է իմ սրտում:
Հիշողություն ծովի մեջ
Իմ մտքում ես դու անվերջ:
էլ չեմ սիրի քեզ այնպես
Քո սիրուց եմ ամպել ես:
Ու ամպամած իմ հոգին
Պիտի տառապի կրկին:
Չեմ բուժի ես հույսերով
Սիրտս լիքն է վերքերով:

[Lianchik]

Զինորի Սերը

Սառնամանիք էր ու սառը գիշեր
Զինորը պոստում էր` տունը հիշեց
Ու հիշեց հանկարց նա այն աղջկան
Որին խոստացավ սեր հավերժական:
Սառած մատներով նամակ էր գրում
Սառած մատները նա չէր էլ զգում,
Դողում էր ցրտից ցնցում ուսերը
Միայն չէր սառել Զինորի սերը:
Չսառեց սերը Զինորի սրտում,
Չսառեց սերը ձմեռվա ցրտում,
ԵՎ այրվում էր դեռ քարացած սրտում
Այրվում էր սերը իր վերջին շնչում:
ծաղ լուսաբացին գտան մի դիակ
Ու կրծքին դրած մի կիսատ նամակ`
Ու կիսատ մի տող`
ՓԱԿՎԵՑԻՆ ԱՉՔԵՐՍ, ԲԱՅՑ ԱՍԵՔ ՆՐԱՆ`
ՉՍԱՐԵՑ <ՍԵՐՍ> ՀԱվԻՏԵՆԱԿԱՆ:

[Astghik]

... Գուցե սիրում եմ ես քեզ:
Չգիտեմ...
Գիտեմ միայն, երբ նայես՝
Քո հայացքից կհալվեմ:
Գիտեմ միայն, երբ ժպտաս՝
Արևի տեղ կընդունեմ:
Գիտեմ միայն, երբ կպչես՝
Կրակի պես կվառվեմ:
Գուցե սիրում եմ ես քեզ,
Չգիտեմ...
Ժամը դար է ինձ թվում,
Երբ գնում ես, հեռանում:
Իսկ երբ քեզ հետ եմ լինում՝
Դարը վայրկյան է դառնում...
Գուցե սիրում եմ ես քեզ:
Չգիտեմ... Իսկ դո՞ւ ...

[emo]

Այդ ժամանակ չի լինի
Ո՛չ ժամանակ, ո՛չ եղանակ,
Այդ ժամանակ ես չեմ լինի միայնակ.

Երբ դու լինես կողքիս մենակ
Պետք չի լինի ինձ ժամանակ,

Երբ դու լինես կողքիս մենակ
Ես կլինեմ աշնան թախծոտ մի եղանակ,

Երբ դու լինես կողքիս մենակ
Չեմ զգա երբեք ինձ միայնակ:

Իսկ եթե դու լինես հեռվում,
Նույնիսկ մտքով շատ շատ հեռվում.

Ես կդառնամ անցած վայրկյան
Ժամանակի մեջ անսահման,

Ես կդառնամ լացող աշուն
Ուր անձրև է միայն տեղում,

Ու կդառնամ անցորդ միայնակ
Ով քայլում է լուռ ու մենակ:

[Lianchik]

Ներիր սիրելիս

Արցունքն աչքերիս
Նկարդ սրտիս
Անունդ շուրթիս
Թափառում եմ ես
Որոնում, փնտրում
Իմ սիրած յարին ետ բերել ուզում
Արի սիրելիս,
էլ չեմ նեղացնի,
էլ չեմ բարկացնի,
Միայն թե արի,
Եթե մեղավոր եմ
Խնդրում եմ ներիր, և վերադաձրիր
Արցունքս սրբիր, համբույր պարգևիր
Իմ վիրավոր սիրտը բուժիր,
ԵՎ խոստովանիր, որ երբեք - երբեք
էլ ինձ չես լքի, չես թողնի մենակ:
ԱՐԻ, ՈՐՏԵՂ ԵՍ, ՉՈւՏ ՎԵՐԱԴԱՐձԻՐ

[Guest]

Լիանչ, ես դու՞ ես գրել: Խոսքերի մեջ միանշանակ զգացվում ա տղու մտածելակերպ:

[Lianchik]

Լիանչ, ես դու՞ ես գրել: Խոսքերի մեջ միանշանակ զգացվում ա տղու մտածելակերպ:

Այս բոլորը գրված է աղջկա կողմից, իմ ու քրոջս` Բարոյան Լիլիթի

[Dayana]

Սերը ցավ է

Ականջ արեք իմ մտքին,
Միակ սերը իմ սրտի,
Սերը ցավ է չունի քուն
Ցուրտ ձմեր է իմ սրտում:
Հիշողություն ծովի մեջ
Իմ մտքում ես դու անվերջ:
էլ չեմ սիրի քեզ այնպես
Քո սիրուց եմ ամպել ես:
Ու ամպամած իմ հոգին
Պիտի տառապի կրկին:
Չեմ բուժի ես հույսերով
Սիրտս լիքն է վերքերով:

Ապրես Lianchik ջան …

[Anush]

Շատ լավ բանաստեղծություններ էին:Ապրեք:

[Yasmina]

Lianchik jan artakarq er,uxaki xosqer chkan,shat huzich er ,mievnuyn jamanak irakanutyan@ shat hamapatasxan,pajikner sharunakir espes



Մոդերատորական: Ծանոթացեք ակումբի օրենսդրությանը։ Մասնավորապես ֆորումում չեն ողջունվում լատիներեն տառերով հայերեն գրառումները:
Եթե ինչ-որ պատճառով հայերեն մեքենագրելու հետ կապված դժվարություններ կան, ապա կարող եք օգտագործել ֆորումում ներդրված հայերեն մեքենագրման համակարգը, Տրանսլիտի ձևափոխիչը կամ կարդացեք «Ինչպե՞ս գրել հայերեն» թեման :

[Lianchik]

Լիանչիկ ջան արտակարք եր,ուխակի խոսքեր չկան,շատ հուզիչ եր ,միևնույն ջամանակ իրականուտյանը շատ համապատասխան,պաջիկներ շարունակիր եսպես

Շնորհակալ եմ, կաշխատեմ արդարացնել. Պաչիկներ ձեզ լիքը - լիքը

[bounty]

Երբ գալիս ես, հպարտ անցնում,
Ու ինձ նույնիսկ չես նկատում,
Ինձ թվում է, թե նույն պահին
Սիրտս կամաց կանգ է առնում…
Ու նայում եմ քո հետևից,
Լցվաժ խանդով ցասումնալից,
Երկու կաթիլ լուռ արցունքներ
Գլորվում են իմ աչքերից…
Բայց զսպում եմ ես ինձ կրկին,
Արհամարհում հոգուս ձայնին,
Որոßում եմ քեզ մոռանալ,
Քեզ չսիրել ու հեռանալ…
Բայց երբ նորից դու անցնում ես,
Բաբախում է սիրտս ուժգին,
Եվ այդ ձայնը ինձ ասում է,
Որ սիրում եմ ես քեզ կրկին…

[Goga]

Աշուն

Ինչպես տերեւը աշնան մեղմ քամուց,
Այնպես էլ սիրտս դողում է սիրուց:
Ինչպես ճյուղերը մնացին մենակ,
Այնպես էլ հոգիս է՝ սառը ու դատարկ:
Ո՛չ, ես չեմ վախենւմ աշնան մեղմ քամուց,
Ես վախենում եմ միայն սիրելուց:
Ես չեմ վախենում աշնան անձրեւից,
Չէ որ հոգիս է անձրեւում այսժամ,
Այլ ուզում եմ թրջվել նրանից,
Որ արցունքներս թաքցնեմ մարդկանցից:
Թող թափվեն նրանք ու անհետանան,
Իբրեւ անձրեւի կաթիլ՝ գոլորշանան:
Թող ջուր դառնան ու լցվեն գետը
Ոչ թե վարարեն ու լցվեն հոգիս:
ՈՒզում եմ ազատվել դառն արցունքներից
Սիրտս չթախծի աշնան անձրեւից:
ՈՒզում եմ ազատվել այս կապանքներից
Հոգիս հոգնել է սիրո ցավերից ու տառապանքից...

[Guest]

վատիկը չեր կարդացվում եր: Գուցե ես եմ անճաշակ, բայց ինձ դուր չեկավ են, որ (քամուց-սիրուց)-ը երկու անգամ օգտագործիր