Alize_etoilik-ի խոսքերից
Դժվար է ստվերին նայելը,խավար է հայացքդ ու բութ
Աչքերը ստվերի միշտ համր են,չկա դիմախաղը սուտ…
Դժվար է քայլել,երբ ստվերդ ոտքերիդ առաջ է փռվում,
Անծանոթ պատկերում խավար քեզ ծանոթ մարմին է դողում
Ստվերներում դեմքեր չկան, ուրեմն կեղծի՞ք էլ չկա,
Ի՞նչ եղավ…
և ստվերում անգամ իմ հոգին կեղծիքդ զգաց…
17.11.06
Առավոտը նորից քնած մնաց,բայց գիշերն էլ լռեց,
Լուսաբացը գրկած ես քեզ մոտ եմ գալիս.
Արթնացի՛ր , խնդրում եմ…
Իմ կարոտը նորից գիշերում քո մնաց, ու գիշերս լռեց
Լուսաբացից առաջ տե՛ս չեմ լալիս,
Արթնացի՛ր, խնդրում եմ…
Լուսաբացը չկա…
Դեռ քնա՞ծ ես…
Իսկ ես միշտ եմ արթուն…
…քո արթնացման պահին,
որ քնած չլինեմ…
21.11.06
Իմ կենաց ծառը…
Իմ ստվերում,ես չեմ այլ ուրիշ մեկը,
Ինձ ճանաչում են,նրան չգիտեք,,
Նա է իմ հոգու միակ եզերքը,
Որ պարզ է մաքուր քանզի չունի դեմք…
Արմատները խոր սրտիս զարկերն են
Մեկ առ մեկ կոփել իմ կյանքի շեմին,
Ճյուղերը հատված իմ երակներն են,՛
Որ շղթայվել են ընդմիշտ իմ մարմնին…
Հողը,որի մեջ խրված է հոգիս,
Երկնքից ուժ է ներարկում իմ մեջ,
Եվ տերևներն են երգերը մտքիս,
Ու հեվքը պարող տողերում անէջ։
Պատռում են հողս,ճաքեր է տալիս,
Չորանում են իմ արմատները թաց,
Ես չեմ թուլանում նույնիսկ պարտվելիս,
Հաղթո’ղ է միշտ էլ իմ Ծառը կենաց…
21.11.06
Մեջբերել
Էջանիշներ