Մեջբերում Alize_etoilik-ի խոսքերից
Ճերմակ փաթիլ եմ,իջնում եմ հանդարտ,
Կանգնել,նայում ես իմ պարին անթարթ,
Մատներով մեղմիկ մազերս շոյում,
Ու ես քեզ լուսե հեքիաթ եմ թվում:
Այնպես անմեղ եմ,անպաշտպան,մաքուր,
Որ վախենում ես ինձ գիրկդ առնել,
Բայց երազում է քո սիրտը թաքուն
Այս ճերմակ ծովում ինձ հետ սավառնել:
Հետո դու քիչ-քիչ թևեր ես առնում,
Ու քո շուրթերին հալվում եմ այնպես,
Կարծես թե սիրո կաթիլ եմ դառնում
Ու շուրթերովդ լուռ ժպտում եմ քեզ:
Նորից հալվում եմ ու նորից ծնվում,
Բայց դու մրսում ես.շատ ցուրտ է արդեն,
Ինձ մեղմ շոյելով դու տուն ես դառնում
Ու թողնում ես ինձ քեզանից անդին:
...
Ճերմակ փաթիլ եմ,իջնում եմ հանդարտ,
Դու պատուհանից նայում ես անթարթ,
Բայց քո քնքշանքով էլ ինձ չես շոյում,
Անավարտ երգ եմ,հեքիաթ էի թվում:
07.01.06
Իսկապես գեղեցիկ ու նուրբ, կարևորը, որ ներքին ֆաբուլա ունի, զուտ զգացմունք չէ, այլ զգացմունքի ընթացաք՝ հանդիպումից մինչև բաժանում, հպումից մինչև անավարտության դառնահամ: Հրաշալի է: