Եթե չլինեին ձեռքերս…

[Ծով]

փողոցների միապաղաղ լույսում կորած
Այդ քաղաքին թիկնած իմ վերարկուն,
Տաքացնում էր տանիքները սառցակալած,
Ու խոստացած հանդիպումներս չեղարկում...
Հալից ընկած երազներն էր շարում
Ստվերների մեջ վառված իմ լուսակրի,
Համբուրում էր, հերթով ճանապարհում.
Վերջին պոետներին վերջին երկրի...
Իմ մեջ փշրում հույսը ու ներարկում
Արյանս մեջ վախկոտների վարակը,
Որ ես վերցնեմ մաշված իմ վերարկուն,
Որ ես լքեմ, թողնեմ մրսի քաղաքը...
Բայց քաղաքը կսովորի որ ես չկամ.
Ու կունենա ուրիշ վերարկուներ,
Իսկ երբ մի օր ես կմրսեմ ու ետ կգամ,
Կհամոզվեմ` ամենատաքը տունն էր...19.01.2013©Ծով

[Ծով]

Այսօր մի պահ անցար իմ աչքերի միջով,
Դու ժպտացիր, իսկ ես հազիվ ճանաչեցի,
Թեպետ չէիր էլ փոխվել դու ոչնչով,
Ու ես մի պահ քո հայացքից ամաչեցի...
Քայլում էիր ետ ու առաջ,անկուշտ ծխում
Ինքդ քեզ հետ դու անհաշտ էիր այնքան,
Մտահոգ էիր, ցուցե նույնիսկ տխուր,
Ու մոլորված, ինչպես վերջին անգամ...
Երբ քեզ տեսա գինետանը մեր բաժանման.
Հարբած սեղանների պաղ շշերում
Երբ հանգցնում էինք սերը ու բաժանված
Խոստումներին խոստանում, որ չենք հիշելու...20.01.2013©Ծով

[Ծով]

Դու սե՞րն ես իմ, հերթական խաղը՞,
Ես խճճվել եմ, հասկացիր,
Չեմ տարբերում լացն ու ծիծաղը,
Արդեն գժվում եմ կասկածից...
Որ խրվել է այնքան , մինչև,
Գուցե ներսից է ինձ կրծել,
Կանգնել է քո ու իմ միջև,
Ուզում է բախտի հետ մրցել...
Կամ ո՞վ եմ ես քո ներսում,
Գիտե՞ս , վաղուց ամեն գիշեր,
Ես քո երազն եմ լրտեսում,
փորձում եմ ինձ այնտեղ հիշել...26/01/2013©Ծով

[Ծով]

Լապտերի մեջ ծնված այդ երազը թաքուն...
Ինձ կանչում է հեռվից ` ազատի'ր, չեմ լսում,
Ճանաչում եմ ես այս գիշերները անքուն,
Որ ինձ դուրս էին նետում, երբ մեռնում էի ներսում...
Փողոցներն ամեն տեղ շատ նման են իրար,
Երբ դատարկ են ու լուռ, երբ լքված են ու թաց,
Ու կապում է նրանց բոլորին լոկ մի լար,
Մի երկինք է հսկում տանիքները մթնած...
Իսկ դու խենթ ես, երբեք չես սիրի դու պատեր,
Կեսգիշերով դու միշտ սլացել ես երկար,
Սի'րտ իմ, գնա', փորձիր ինձ նորից ազատել,
Ինձնից բացի ոչ ոք, երբ մենակ էիր, չկար....
11.02.2013©Ծով

[Ծով]

Սուտը` քմահաճ, գայթակղիչ ու նենգ,
Վաղուց է մեր մեջ դաշույնն իր խրել,
Նրան ողջ սրտով վստահում ենք մենք,
Իսկ ճիշտը միայն կարող ենք սիրել...
Այն սուտը, որ էլ սահմաններ չունի,
Որ ոչ մի աղոթք էլ չի ճանաչում,
Ես միշտ կփախչեմ ճշմարտությունից,
Հավատարիմ է սուտն այդ, չի տանջում...©Ծով

[Ծով]

Մոլորության տենդից, հիշողության դևը,
Քեզ փրկելուց հետո, հետևում էր ինձ դեռ
Նա լավ գիտեր ինձ տանջելու ձևը.
Աքիլեսյան գարշապարն իմ գիտեր...
Նա ինձ զգում էր մինչև խորքը,իրավ,
Համոզում էր, որ իմ ներսում էլ սեր չկար
Ես սպասում էի, ես հույսերս դրի գրավ,
Որ դու հանես,իսկ դու, իսկ դու չեկար...

15/02/2013©Ծով

[Ծով]

Ես դուրս եմ գալիս խավարից երկար,
Լույսին այս գիշեր նետում ձեռնոցս,
Երբ որ անձրեւից հետք անգամ չկար,
Վախից վերցնում էի անձրեւանոցս ..
Ես դուրս եմ գալիս այս ընկճախտից,
Ես գիտեմ, որ դեռ կարող եմ ապրել,
Եվ որ իզուր էր նեղանալ բախտից,
Անիմաստ , պարապ օրերս պարպել ...
Ու դուրս եմ գալիս, որ ինձ վերհիշեմ,
Որ նորից ինձ հետ ճամփաներ կտրեմ,
Լույսին ձեռնոց եմ նետում այս գիշեր,
Ես վաղը պիտի հույսով մկրտվեմ .... 27.02.2013 © Ծով

[Ծով]

Սովորել եմ ես կորցնելուն վարժվել,
Իմ ափերում ոչինչ ես չեմ պահում,
Որքան խոստումներ եմ դրժել,
Այդքան կյանք է ձեռքերիցս սահում...

Սովորել եմ, գիտեմ կիսատ թողնել,
Ու ինքս ինձ խաբել ու ինձանից փախչել,
Եվ ձևացնել, որ չեմ հիշում, որ էլ
Ես չեմ փորձի իմ անցյալից կառչել...

Երբեք սիրտս այսքան դեռ չի ցավել,
Ու չգիտեմ մոլորությունն այս երբ կանցնի,
Ու չգիտեմ ինչն է ստիպում դավել
Լույսին և չթողնել, որ այն բացվի....07.03.2013©
Ծով

[Ծով]

Հանի'ր ինձ դատարկ հույսերի միջից,
Հետո փշրի'ր դրանք, որ չտանջվեմ երկար,
Նետի'ր ինձ կիսատ սիրո կամրջից,
Հետո վերջին անգամ լսի'ր սիրտս տկար...
Աչքերիս դիր տաք արծաթե համբույրներ,
Պառկեցրու մարմինս արցունքերիդ վրա,
Ճանապարհիր այնտեղ, որտեղ սերը կույր էր,
Որտեղ դու ինձ համար սիրտդ դրիր գրավ...
Հետո մի պահ լռիր,ինձ մոռացի'ր, անցի'ր
ժամանակի միջով ու հանձնվիր խղճին,
Պատմի'ր երազներս ,հետո վերադարձիր,
Հետո սպանի'ր սերն այս փշրող դահճին...
ՈՒ աչքերս բացի'ր, ինձ ապրեցրու նորից,
Ու հայացքս շոյի'ր, ու մատներս սառը
Պահի'ր քո ափերում իմ ծնվելու օրից,
Ու քաղցրացրու' շրթունքներս դառը...
(c) Ծով

[Ծով]

ՀԻշում եմ , գիտեմ, որ մի ժամանակ,
Ես ինձնից լույս էի ամեն տեղ շաղում,
Իսկ այսօր զգում եմ ինձ այնքան մենակ,
Իսկ այսօր իմ մեջ արյունն է պաղում...
Դու մեղավոր չես, դու իմ արյունից
Չունես,իմ սիրտը չես կարող լսել,
Ես միշտ էլ բոլոր իմ անկումներից
Միայն ինձնից եմ օգնություն սպասել... 24/03/2013(c)ծով

[Ծով]

Կյանքը այստեղ է, ուր ուշանում եմ,
Ուր նախաճաշել երբեք չեմ հասցնում,
Ուր չեմ տեսնում, որ արդեն գարուն է
Ուր ժամանակին չեմ անդրադարձվում...
Կյանքը այստեղ է, ուր ինձ լքում են,
Լքում են ներսից,մինչ ես սպասում եմ,
Կյանքը այստեղ է, որտեղ թքում են
Իմ հայացքի մեջ, մինչ արտասվում եմ...
Կյանքը այստեղ է, այս պատերի մեջ,
Այս անզորության կաղապարներում,
Ուր տառապանքը թվում է անվերջ,
Ուր պատրանքներ են իմ շուրջը պարում...
Ես երբեք մեռնել չեմ կարողացել,
Բայց գիտեմ` մի օր կավարտվի խաղը,
Ու եթե այսօր ինձ չես մոռացել,
Ընկե'ր իմ, փորձի'ր մոռանալ վաղը...12.04.2013 (c)ծով

[Ծով]

Դու կորցնում ես այս դահլիճը, դու լքում ես բեմը,
Փառքը քեզ սպառող դահիճ էր, փշրվել է վեմը,
Որի վրա վստահ կանգնած շպրտում էիր դերեր,
Նրանց , ում գիտեիր պատժել, բայց չգիտեիր ներել...

Իսկ դու, երբ ծնվում էիր, արդեն գիտեիր ապրել,
Քո առաջին " քայլը" պորտալարն էր ''կապել''...
20/04/2013 (c) Ծով

[Ծով]

Եթե ներես...
Կյանքը ամենուր է, պետք է միայն ապրել,
Անկումներդ անգամ չար կատակն է նրա,
Որ ծխել է հույսդ, մոխիրները թափել
Աչքերիդ մեջ, շաղել արցուներիդ վրա...
Կթուլանա՞ս արդյոք, երբ ուժերդ սպառվեն,
Կանզգայնանա՞ս այնքան, որ երազդ մեռնի,
Կվախենա՞ս մթից, երբ լույսերը մարեն,
Կդադարե՞ս հուսալ, որ քեզ համար հեռվից
Ելք կա ... կյանքը մի բան քեզ չի ների,
Թե հանձնվես, թե տանուլ տաս բախտի խաղը
Եթե չապրես, եթե գործդ թողնես թերի,
Դու չես տեսնի, այն, ինչ պիտի տեսնես վաղը...
Ամենուր է կյանքը`գրքում, ֆիլմում, քո գրպանում,
Ոչ մի դեպքում, հիշի'ր,պիտի տեղի չտաս,
Նա նետում է քեզ ցած, հետո ինքն էլ հանում
Միայն եթե ներես, եթե քո ձեռքը տաս... 22/04/2013 (c)Ծով

[Ծով]

Կմերկանաս այնքան, որ կթվա ճիշտ ես,
Որ կթվա մի պահ, թե չես զղջա վաղը,
Կհայտնվի մեկը, մեկը ով որ միշտ էլ,
Կհամոզի, որ ամեն ինչ խաղ էր...
Ու ձեռքերդ, հոգ չէ, թե չուզենան շարժվել,
Դա մի պահ է, ցավին սովորեցիր վարժվել...
01/05/2013(c)Ծով

[Ծով]

Իրերդ միշտ թող գնալուց առաջ,
Որ քեզ թվա , թե հետ ես դառնալու,
Գնա միշտ ուղիղ, քայլիր միշտ առաջ,
Որ ճամփան հիշես վերադառնալու...
Մաքրիր սենյակը, գրքերի փոշին,
Օծանելիքդ սիրած մի վերցրու,
Պահարանում էլ թող մի զույգ կոշիկ,
Իսկ ժամացույցդ ինչ-որ տեղ կորցրու'...
Հեռախոսիդ թող հաղորդագրություն,
Որ երջանկության մոտ ես դու գնում,
Երջանկությանն էլ կարճ մի գրություն,
Ասենք նրան էլ պահակ ես թողնում...
Տանը, քո տանը. կամ ինչ-որ մեկի,
Որտեղ դու արդեն վաղուց չես ապրում,
կամ Նրանց, ովքեր քո կյանքի ղեկից,
Կողմնացույցներ են անիմաստ կապում...
Իրերդ միշտ թող գնալուց առաջ,
Որ թվա,թե դեռ հետ ես դառնալու,
Գնա' միշտ ուղիղ, քայլիր միշտ առաջ,
Որ ճամփան հիշես վերադառնալու...
01/05/2013 (c)Ծով