Կինոն նայելու ցանկություն առաջացավ: Ի՜նչ ափսոս է, որ չեմ կարող գալ
Կինոն նայելու ցանկություն առաջացավ: Ի՜նչ ափսոս է, որ չեմ կարող գալ
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ափսոս, որ ես չեմ հայտնում իմ կարծիքը, այ դիտելուց հետո կարծում եմ ակտիվ կլինեմ։Chuk-ի խոսքերից
Կինոն նայելու ցանկություն առաջացավ: Ի՜նչ ափսոս է, որ չեմ կարող գալ
Չուկ ջան, դու էլ աշխատիր գալ։)
Մունություն։))) (Իմ բլոգը)
ֆոտոբզիկություն :ՃՃ
Ասում են, տղամարդը սիրում է աչքերով, իսկ կինը՝ ականջներով։ Ես սիրում եմ սրտով և հոգով...
Ֆիլմը հետաքրքրեց։ Հույս ունեմ, որ կկարողանամ գալ, բայց չեմ խոստանում։
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Ֆիլմն էլ եմ տեսել, գիրքն էլ եմ կարդացել... Չգիտեմ, արժի երկրորդ անգամ նայել.....
I may be paranoid but no android!
դու գրքի տվյալները գրի
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Չէ դու արի ֆիլմը դիտելուդու գրքի տվյալները գրի
Չէ, թող գրքի տվյալները գրի, հետո ես ֆիլմը կգնեմ, կդիտեմՉէ դու արի ֆիլմը դիտելու
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Ոնց թե չես կարող գալ, գալու ենք
Եր, էդ ի՞մ հետ էիրՈնց թե չես կարող գալ
Եթե հա, ապա սոռռի, բայց շաբաթ-կիրակիս ուրիշ կերպ վաղուց պլանավորած ա
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Շատ հուզական ֆիլմ է, նկարահանված իտալացիների կողմից. անպայման կնայե՛ք
Մի հայի օրագիր ՝ http://shahbazyan.blogspot.com/
Երեկ վերջապես ես էլ նայեցի այս ֆիլմը: Երևի ավելի հաճույքով կնայեի, եթե թուրք լինեի:
Դիտել եմ ֆիլմը, վատ չէ, բայց այդքան էլ ազդեցիկ չէ
Ես, իհարկե, կինոգետ չեմ որ որոշ խիստ նրբություններն կատեյի էս ֆիլմի մեջ ու գեղեցիկ բառերով նկարագրեմ այն, բայց ես երեկ արդեն 2-րդ անգամ դիտելով ֆիլմը / առաջին անգամ Մոսկվա կինոթատրոնում եմ տեսել` պրեմիերային/ ունեցա նույն զգացողությունը, որ համենայն դեպս համոզիչ չէ, ու դա հատկապես կապում եմ այն բանի հետ, որ /էս դեպքում/ ռեժիսորները հայ չեն, ու չեն կարողացել զգալ մի շարք նրբություններ, կամ ել չեն կարողացել ճիշտ ներկայացնել որոշ դրվագներ, որոնք հարիր չեն հային` էն էլ 20-րդ դարասկզբին ապրող հային, օրինակ հենց ֆիլմի սկզբում հոր և մոր սիրո տեսարանը հանգիստ դիտում ու անցնում է որդին, էն էլ օրը ցերեկով` դուռը բաց, նման բան չէր կարող լինել հայի ընտանիքում, կամ երբ նոր ծննդաբերած հայուհին թուրքին հիշեցնում է, որ իրենց տանը թեյ էր խմում, ու ցույց են տալիս էդ կադրերը, ոնց ա հայ հղի աղջիկը մեծ փորով պտտվում թուրքի քթի տակ, դա էլ համոզիչ չի, չգիտեմ կարող ա ես չափազանց խիստ եմ, բայց ես օրինակ նույնը չեմ ասի երբեք "Մայրիկ" ֆիլմի մասին, քանի որ ինձ համար սա շատ հաջողված ֆիլմ է, ու եթե տարին մի անգամ չնայեմ էդ տարին տխուր կլինի ինձ համար
բայց իհարկե "Արտույտների Ագարակի" դերասանական կազմը հրաշալի ա` հատկապես Նունիկը/ սիրահարվել եմ Նունիկ անվանը, իմ աղջկա անունը հաստատ Նունիկ եմ դնելու/ էս ել որպես փոքրիկ գաղտնիք
Ըստ իս ավելի, քան ռեալիստական ֆիլմ էր...ի Դեպ վերջապես...
Շատ եմ հավանել ու շատ ուժեղ էր...մի շնչով նայել եմ... Եվ ընհանրապես էդ կոլորիտը, էդ մատուցումը, ամեն ինչ իրական էր...
Ոչ թե զուտ հայի ողբերգություն էր, այլ երկկողմանի ճշմարտության դառնություն...ու մի բան էլ..սա այն եզակի ֆիլմն է, որ հաստատ կհասնի նաև թուրք հանդիսատեսի հոգուն...
կադրեr էլ կան, որ այնքան տպավորիչ էին, մինչև հիմա աչքերիս առաջ են...
Վերջին խմբագրող՝ Ծով: 01.10.2008, 00:30:
Ճիշտ էԵրեկ վերջապես ես էլ նայեցի այս ֆիլմը: Երևի ավելի հաճույքով կնայեի, եթե թուրք լինեի:Բնականաբար ռեժիսորն ամեն ինչ անելու է, իր ֆիլմը ավելի ազդեցիկ ներկայացնելու համար:
Ես ոչինչ չեմ ուզում...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
'
Էջանիշներ