Ալեքսանդր Դյումաների ընթերցասեր

[Mitre]

Ճիշտն ասած, ես մի գիրք եմ տեսել. «Մոնտե Քրիստոյի որդին», որի հեղինակը Դյուման չէր: Գուցե դա էլ կապ ունի էս ամեն ինչի հետ:

Չէ,Դյուման այդ գրքի հետ կապ չունի ,անունն էլ հաստատ չէր լսել

[StrangeLittleGirl]

Չէ,Դյուման այդ գրքի հետ կապ չունի ,անունն էլ հաստատ չէր լսել

Ես չեմ ասում, թե կապ ունի, բայց գուցե նեգրերից սովորած արհեստ է:

[Lion]

Չէ,Դյուման այդ գրքի հետ կապ չունի ,անունն էլ հաստատ չէր լսել

Այդ գրքի հեղինակը Ժ. Լերմինարն է, ըստ իս մի անտաղանդ գրող, որը ընդամենը ցանկացել է օգտագործել <<Մոնտե-Քրիստոյի>> գրական հաջողությունը: Մի մասը կարդացել եմ, սակայն մյուսները /գիրքը 3 մասից է/ կարդալու ցանկություն ուղղակի չկա:

Այնտեղ կոմս Մոնտեք-Քրիստոն վերածվում է արկածային ժանրի սովորական մի հերոսի, վերջում մահանում է, իսկ գիրքն էլ անընդհատ ընդմիջարկվում է 19-րդ դարի ոճով գրված ու Մոնտե-Քրիստոյի հետ ընդհանրապես կապ չունեցող մի տափակ-բարոյախրատական սյուժեով...

Մի խոսքով - ավելի լավ է չկարդաք

[AgaTa]

Մորուան ՛՛ Երեք Դյումա՛՛-ում գրել է դրա մասին, բայց ոչ որպես հաստատված փաստ:Ինչ որ մեկը անգամ դատվել է Դյումա հոր հետ,պիեսներից մեկի առիթով: Վաղուց եմ կարդացել,չեմ հիշում,թե որ:

Այ դրա մասին չգիտեմ , բայց իմ տեսած հաղորդման ժամանակ մասնագետները խոսում էին հաստատ եղածի տրամադրությամբ, ուղղակի շատ եմ ափսոսում, որ չեմ հիշում վեպերի անունները, իսկ սենց էլ լրիվ օդի մեջա ստացվում խոսակցությունը, լավ չի...
Ինչ արած` որ իմանայի` էս մասին խոսք եմ բացելու.....

Ավելացվել է 2 րոպե անց

Եթե ՕՌՏ-ի պատրաստած վավերագրական ֆիլմերից է եղել, ապա հավատ ներշչող է։ Ռուս լրագրողները շատ լավ են աշխատում վավերագրության վրա։
Ես շատ կուզենայի տեսնել այդ ֆիլմը, ափսոս...։(

Որ մի օր կրկնեն, իսկ իրանք հաճախ են կրկնում տարբեր հաղորդումներ, անպայման քեզ տեղյակ կպահեմ

Ավելացվել է 9 րոպե անց

Ճիշտն ասած, ես մի գիրք եմ տեսել. «Մոնտե Քրիստոյի որդին», որի հեղինակը Դյուման չէր: Գուցե դա էլ կապ ունի էս ամեն ինչի հետ:

Չէ, էդ հաստատ կապ չունի իմ ասածի հետ, դա կապ կունենար թեմայի հետ, եթե Դյուման հանդես գար որպես հեղինակ, բայց իրականում ինքը չլիներ գրած վեպը: Թե չէ քո բերած օրինակի նման դեպք են Դեն Բրաունի <Դավինչիի կոդը> վեպին կամ թեմային արձագանքող այլ վեպեր, որոնք հաճախ ունեն այս վեպի անվանը շատ նման անվանումներ, բայց որոնց հեղինակները լրիվ այլ մարդիկ են:

[StrangeLittleGirl]

Չէ, էդ հաստատ կապ չունի իմ ասածի հետ, դա կապ կունենար թեմայի հետ, եթե Դյուման հանդես գար որպես հեղինակ, բայց իրականում ինքը չլիներ գրած վեպը:

Վա՜յ, ինձ լրիվ դեբիլի տե՞ղ եք դնում: Էլ ո՞նց բացատրեմ, որ հասկանալի լինի: Էդ անտեր հեղինակը, իմանալով նեգրերի մասին, «լավ» բան է սովորել, փորձել ընդօրինակել:

[Apsara]

Համարյա բոլորը կարդացել եմ, իսկ ամենավերջինը որ կարդացել եմ, դա Կոմսուհի դը մոնսորոն էր, որ վերջում բերվայնացա, չնայած ժամանակաշրջանի հրաշալի նկարագրություններին, մի քանի սյուժետային գծերին, հետաքրքիր կերպարներին ինձ գրքի լուծումը դուր չեկավ, Սիրահարվեցի Շիկոյի մտքին,
Հա իսկ ամենաշատը Կոմս Մոնտե Քրիստոն եմ սիրում, կամ սիրել, գուցե այն տարիքը երբ կարդացել եմ նման լավ զգացողությւնների պատճառն է

[Lion]

Համարյա բոլորը կարդացել եմ, իսկ ամենավերջինը որ կարդացել եմ, դա Կոմսուհի դը մոնսորոն էր, որ վերջում բերվայնացա, չնայած ժամանակաշրջանի հրաշալի նկարագրություններին, մի քանի սյուժետային գծերին, հետաքրքիր կերպարներին ինձ գրքի լուծումը դուր չեկավ, Սիրահարվեցի Շիկոյի մտքին,
Հա իսկ ամենաշատը Կոմս Մոնտե Քրիստոն եմ սիրում, կամ սիրել, գուցե այն տարիքը երբ կարդացել եմ նման լավ զգացողությւնների պատճառն է

Ես էլ եմ այդ ապրումներն ունեցել: ներվայնանալը քիչ էր, սկզբում ուղղակի ատում էի այդ գիրքը, զուտ վերի համար: Հետո, սիրեցի… դե վերջ է էլի, ով է անմահ: Մանավանդ որ իրական Բյուսին իրոք սպանվել է Մոնսորոյի կողմից: Ինձ մի ուրիշ բան է ՇԱԱԱՏՏՏ ներվայնացրել – այն, որ <<45>>-ը ըստ էության չի ավարտվում, այնտեղ շատ հարցեր այդպես էլ լուծում չեն ստանում:

Իսկ Շիկոն իրոք աննման է:

Կոմսը լավ գիրք է, բայց դժբախտաբար նրա էկրանիզացիաներից և ոչ մեկը չմոտեցավ գրքի նույնիքկ 10 տոկոսին…

[Arqimed]

Ալեքսանդր Դյուման իմ ամենասիրած գրողներից մեկն է:Ինձ հատկապես հոգեհարազատ է նրա ոճը: Նրա վեպերը միառժամանակ հագեցած են պատմական իրադարձություններով, ռոմանտիկայով, արկածներով: Քվեարկել եմ <<Կոմսուհի դե Մոնսորոյի օգտին>>, որովհետև այս վեպը իսկական գլուխգործոց է: Ինձ հատկապես ցնցեց ավարտը, քանի որ շատ անսպասելի էր ու դրամատիկ: Շատ եմ սիրում նաև <<Կոմս Մոնթե-Քրիստոն>> և <<Մարգո թագուհին>>:

[Անամնիսիս]

Ես շատ շատ եմ սիրում Դյումաներին, հատկապես հորը:
Շատ շատ եմ սիրում Երեք Հրացանակիրները և նրա շարունակություննեևը, թեպետ վերջի երկուսը Տաս տարի անցի բ և գ գրքերը կարդացել եմ ռուսերեն քանի որ չկան հայերեն:Այս շարքից շատ եմ սիրում քսան տարի անցը:
Շատ հաճելի գիրք է Սև կակաչը: Ասկանյոն ռոմանտիկ գլուխգործոց է թեպետ վերջը այդքան էլ լավը չի:Կոմս Մոնտեքրիստոի և Կոմսուհի Մոնսորոի մասին խոսելն անգամ ավելորդ է
Սիրում եմ հորը քանի որ նա ավելի արկածային սուր պահերով է գրուել լարվածությունը հասցնելով մինչև գերագույն աստիճանի, իսկ որդին ավելի շատ Ռոմանտիկա է օգտագործում
Իսկ ես էլ կարդացել եմ որ Դյումաի օգնական գրողը հենց իր որդին է, որը 20տարեկանում ընդվզում է հոր դեմ ու սկսում աշխատել ինքնուրույն: Երկար տարիներ նրանք իրարից խռով են լինում:Տեղեկություն կա որ նրանք համերաշխվում են, այց կա նաև տեղեկություն որ հայրը չի կարողանում ընդունել որդու մեղադրանքները և այդպես էլ մահանում է առանց ներելու նրան:Սա կարդացել եմ մի ամսագրում:

[Այբ]

Իմ պատանեկությունը անցել է Ալքսանդր Դյումայի գրքերով: Ո՜նց էի կլանված կարդում...
Շատ եմ սիրել: Ամեն վեպը մի քանի անգամ կարդացել եմ: Է՜հ, անցան էդ օրերը: Հիմա ուղղակի Դյուման իր հերոսներով, հատկապես շատ եմ սիրել Շիկոյի կերպարը, լավ հիշողություն է դարձել, բայց այլևս ինձ համար ոչ կարդացվող: Տարիքն իրենն անում է:

[Rhayader]

Դյումայի գրքերից շատերի սյուժեների հեղինակն, իհարկե, Օգյուստ Ժյուլ Մակեն է, բայց դե Դյումային նորից սկսեցի լուրջ վերաբերվել Արտուրո Պերես Ռևերտեի «Դյումա Ակումբը» գրքից ու «Oldboy» ֆիլմից հետո: Ընտրել եմ «Կոմս Մոնտե Քրիստոն»՝ որպես Մակեի ու Դյումայի ամենալուրջ ու ամենաբարդ համագործակցություն:

[Ռուֆուս]

Ռայ, նենց ես ասում, ոնց որ Կոմս Մոնտե Քրիստոն ծերից ծեր Ժյուլ Մակեն ա գրել ու վերջում Դյուման նենգաբար տակն իրար անունն է դրել:

Կոմս Մոնտե Քրիստոյին բան չասեք, ես էդ գիրքը 4 անգամ կարդացել եմ: Ու դեռահաս տարիքում Դյուման իմ ամենասիրած գրողն էր, ինչ ձեռքս ընկնում, կարդում էի:

[Շինարար]

Փաստորեն ես էլ եմ շատ շուտ Մոնտե Քրիստո քվեարկել,ցանկից մեկ էլ ԴեՄոնսորոն ու Ասկանիոն եմ կարդացել: Ես էլ եմ հավեսով կարդացել փոքր ժամանակ, բայց ոչ շաաատ հավեսով:

[Անվերնագիր]

Չեմ կողմնորոշվում․ Կոմս Մոնտե Քրիստո-ն ա ինձ ավելի շատ դուր գալիս, թե՞ 3 հրացանակիրները: Էս 2 գրքերը էն գրքերն եղել, որ գիշերը վերմակի տակ բատարեյկի լույսի տակ եմ կարդացել: Բայց ամեն դեպքում 3 հրացանակիրների օգկտին կքվեարկեմ, էդ գրքի հետ սքանչելի հիշողություններ ունեմ

[Արամ]

Ինձ ուրիշ բան ա հետաքրքրում, խի՞ եմ ես քվերակել Այլ, եթե ոչ մի բան Դյումաից չեմ կարդացել: