Լավ ասեցիր Կուկ, ապրես, բայց դե Դյուման ուրիշ է էլի, ստեղծագործություններում կյանք կա, ինքե վերջնա, ու հուսով եմ, որ կհասցնեմ իր բոլոր ստեղծագործությունները կարդալ , բաKuk-ի խոսքերից
Մարգո թագուհին
Կոմսուհի Դե Մոնսորոն
Քառասունհինգը
Կոմս Մոնտե Քրիստո
3 հրացանակիրները
20 տարի անց
Սև կակաչ
Ասկանիո
Երկաթե դիմակով մարդը
Այլ
Լավ ասեցիր Կուկ, ապրես, բայց դե Դյուման ուրիշ է էլի, ստեղծագործություններում կյանք կա, ինքե վերջնա, ու հուսով եմ, որ կհասցնեմ իր բոլոր ստեղծագործությունները կարդալ , բա
Անմահության համար տաղանդ պետք չէ բնավ:
Պ.Սևակ
Դյուման իրոք արտակարգ է գրում: Նա եղել է Ֆրանսիայի արխիվի աշխատակից և ձեռքի տակ եղած իրական, պատմական դեպքերը յուրովի ներկայացրել հասարակությանը: Դրանով էլ է պայմանավորված նրա ստեղծագործությունների բարձր որակը: Դեպքերն իրական հիմք ունեն, իսկ ինքն էլ հիանալի երևակայություն ու պատմական չոր փաստին կենդանություն տալու տաղանդ:
Քվեարկել եմ "այլ": Իմ սիրած վեպը - "Ջուզեպե Բալզամո": Ի դեպ, խորհուրդ կտամ կարդալ…
Կյանքի իմաստը քեզ կերտելու մեջ չէ , այլ` քեզ գտնելու...
"Երեք Հրացանակիրները"
Կարդացել եմ, կարդում եմ, կկարդամ
Ամենասիրածս գիքերից է: էն նուրբ հումերը, որ ստանում եմ այս գիրքը ընթերցելիս, անփոխարինել է:
"Կոմս Մոնտե Քրիստոն"
Եթե մի տարի չկարդամ ես գիրքը, ապա էտ տարին կորած է:
«Հարի Պոտերը» չեմ կարդացել, բայց «Դա Վինչիի ծածկագիրը» դեռ շատ հաց ու պանիր պետք է ուտի, որ Դյումայի նույնիսկ ամենավատ գործին հասնի:"Կոդ Դա Վինչիի" ու "Գարի Պոտեր-ի" նման հավեսին են։Մի գիրք, որը իրա արևին բացարձակ ճշմարտություն ա ներկայացնում, բայց գնոստիկներին լրիվ սխալ ա ներկայացնում, էլ ի՞նչ ասեմ: Հիմա չգիտեմ. Դեն Բրաունը հատու՞կ ա արել, թե՞ ուղղակի չի հասկացել, թե ովքեր ու ինչ են եղել գնոստիկները:
Լավ, անցնենք Դյումային… Դե հա, համապատասխան տարիքում ես էլ էի շատ սիրում: Հիշում եմ, թե ինչպես էինք ես ու դասարանցիս մրցում, թե ով շուտ կկարդա «Կոմս Մոնտե Քրիստոն»: Դրա համար ամեն տեղ կարդում էինք. դասարանում, տանը, հյուր գնալիս: Վերջը ես նրանից տասը րոպե շուտ պրծա
Մի խոսքով էլի, իմ կարծիքով մինչև 14 տարեկանների համար Դյուման ամենալավ գրողն է: Պետք չէ թույլ տալ երեխաներին դպրոցի ծրագրային ապուշությունները կարդալ. կզզվեն գրականությունից, հետո էլ կասեք ինչու գիրք չեն կարդում: Մի հատ Դյումա ես տալիս, ու գնա՜ց, իրար հետևից բոլորը սկսում է կարդալ:
Ինչի՞ Դյումա կարդալու համար տարիքը կապ ունի , Ես դյումայալոլ եղել էլ 15տարեկանում էլ հիմա էլ , ու կլինեմ 64-ում էլհա, էդ սպեցիֆիկ "դյումայական" տարիքում ես էլ էի դյումայամոլ, հիմա ավելի "բարդ" ու "մոդայիկ" բաներ եմ կարդում
Ավելացվել է 1 րոպե անց
Կարդացել եմ ««Մոնտե Քրիստոն » ,«Երեք հրացանակիրները»
Վերջին խմբագրող՝ Սերխիո: 03.08.2008, 13:07: Պատճառ: Գրառման ավելացում
Ես քվըարկեցի «քսան տարի անց» գրքի համար Դյումայի բոլոր ստեղծագործությունները այսպես թե այնպես ներկա պահին իրենց դրսևորումները ունեն հայաստանում ,ինձ հետաքրքրում է հայաստանի «քսան տարի անց» վիճակը երբ իրար հանդիպեն հայաս տանյան չորս «առաջին նախագահները» հերոսները և իմիբերեն անցածը :
Հրազդանի ձորում............
Ինչ՞…Ես քվըարկեցի «քսան տարի անց» գրքի համար Դյումայի բոլոր ստեղծագործությունները այսպես թե այնպես ներկա պահին իրենց դրսևորումները ունեն հայաստանում ,ինձ հետաքրքրում է հայաստանի «քսան տարի անց» վիճակը երբ իրար հանդիպեն հայաս տանյան չորս «առաջին նախագահները» հերոսները և իմիբերեն անցածը :
Հրազդանի ձորում............
ԳովազդԻնչ՞…որից հետո կշարունակենք ինչ,ինչ
եթե կլինեն նոր հարցեր
Գրողը տանի - չնայած քվեարկեցի կոմսի օգտին, բայց Թագուհի Մարգոն -
Կոմսուհի Դե Մոնսորոն - Քառասունհինգը ևս շատ եմ սիրում:
Ի դեպ մի հարց - Քառասունհինգի շարունակությունից ով է կուրսի???
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Բայց գիտեք, որ այն ժամանակ և հիմա էլ շատ հայտնի գրողներ օգտագործում են այնպիսի <հնարանքներ>, ինչպիսիք են <литературные негры>, սրանց կարիքը զգացվում է այն դեպքերում, երբ հեղինակը շատ պոպուլյար է, պահանջարկված, բայց չի կարող բնական պատճառներով բավարարել ընթերցողների պահանջը. օրինակ նա բնականոն ձևով հնարավորություն ունի գրելու տարեկան 1 կամ 2 վեպ, բայց ընթերցողը կվճարեր նրա` տարեկան 4 կամ 5 վեպերի համար, և գրողը, որպեսզի լրացնի այդ <սովը> (չուզենալով, իհարկե, բաց թողնել հավելյալ գումարներ վաստակելու հնարավորությունը), վարձում է այսպես ասած անհայտ, <սև աշխատանք կատարող> գրողներ, որոնց տալիս է վեպի գաղափարը, սյուժեն և այլն, որից հետո <նեգրը> սկսում է իր աշխատանքը` հնարավոր դարձնելով իրական գրողին զբաղվել <ավելի կարևոր> գործերով: Վեպի ավարտից հետո գործատու գրողը ստուգում է, խմբագրում է վեպը, որպեսզի այն, իրոք, համապատասխանի իր գրական ոճին, ձեռագրին և իր անվան ներքո հանձնում ընթերցողներ դատին, և հայտնի է, որ նույն Դյումա-հոր մի քանի վեպեր հեղինակել են, այսպես ասած <գրական նեգրերը>:
Ես ևս, սակայն, հանդիսանում եմ Դյումայի մեծ երկրպագուն` հուսալով, որ կարդացել եմ հենց նրա ձեռքի ստեղծագործությունները
Լավ, այդ դեպքում խնդրում եմ ինձ ասա, որտեղից ես այդ ինֆորմացիան ձեռք բերել։ Ու եթե իրոք այդպես է, փաստեր ու ապացույցներ եմ ուզում։Բայց գիտեք, որ այն ժամանակ և հիմա էլ շատ հայտնի գրողներ օգտագործում են այնպիսի <հնարանքներ>, ինչպիսիք են <литературные негры>, սրանց կարիքը զգացվում է այն դեպքերում, երբ հեղինակը շատ պոպուլյար է, պահանջարկված, բայց չի կարող բնական պատճառներով բավարարել ընթերցողների պահանջը. օրինակ նա բնականոն ձևով հնարավորություն ունի գրելու տարեկան 1 կամ 2 վեպ, բայց ընթերցողը կվճարեր նրա` տարեկան 4 կամ 5 վեպերի համար, և գրողը, որպեսզի լրացնի այդ <սովը> (չուզենալով, իհարկե, բաց թողնել հավելյալ գումարներ վաստակելու հնարավորությունը), վարձում է այսպես ասած անհայտ, <սև աշխատանք կատարող> գրողներ, որոնց տալիս է վեպի գաղափարը, սյուժեն և այլն, որից հետո <նեգրը> սկսում է իր աշխատանքը` հնարավոր դարձնելով իրական գրողին զբաղվել <ավելի կարևոր> գործերով: Վեպի ավարտից հետո գործատու գրողը ստուգում է, խմբագրում է վեպը, որպեսզի այն, իրոք, համապատասխանի իր գրական ոճին, ձեռագրին և իր անվան ներքո հանձնում ընթերցողներ դատին, և հայտնի է, որ նույն Դյումա-հոր մի քանի վեպեր հեղինակել են, այսպես ասած <գրական նեգրերը>:
Ես ևս, սակայն, հանդիսանում եմ Դյումայի մեծ երկրպագուն` հուսալով, որ կարդացել եմ հենց նրա ձեռքի ստեղծագործությունները
Մունություն։))) (Իմ բլոգը)
ֆոտոբզիկություն :ՃՃ
Ասում են, տղամարդը սիրում է աչքերով, իսկ կինը՝ ականջներով։ Ես սիրում եմ սրտով և հոգով...
Ես մոտ մի տարի առաջ էր, մի հաղորդումով եմ լսել, ռուսական ОРТ-ով, եթե չեմ սխալվում. հատուկ հաղորդում էր` նվիրված <գրական <նեգրերին>: Միակ վատը էնա, որ արդեն չեմ հիշում կոնկրետ վեպերի անունները, բայց որ իրա անունն էլ տրվեց, էդ հաստատա, հավատում եք, հավատացեք, չէ`չէ:
Մորուան ՛՛ Երեք Դյումա՛՛-ում գրել է դրա մասին, բայց ոչ որպես հաստատված փաստ:Ինչ որ մեկը անգամ դատվել է Դյումա հոր հետ,պիեսներից մեկի առիթով: Վաղուց եմ կարդացել,չեմ հիշում,թե որ:
Իմաստ չունի գրավել համընդհանուր ուշադրությունը , եթե դրանից հետո առաջարկելիք չունես:
Եթե ՕՌՏ-ի պատրաստած վավերագրական ֆիլմերից է եղել, ապա հավատ ներշչող է։ Ռուս լրագրողները շատ լավ են աշխատում վավերագրության վրա։
Ես շատ կուզենայի տեսնել այդ ֆիլմը, ափսոս...։(
Մունություն։))) (Իմ բլոգը)
ֆոտոբզիկություն :ՃՃ
Ասում են, տղամարդը սիրում է աչքերով, իսկ կինը՝ ականջներով։ Ես սիրում եմ սրտով և հոգով...
Ճիշտն ասած, ես մի գիրք եմ տեսել. «Մոնտե Քրիստոյի որդին», որի հեղինակը Դյուման չէր: Գուցե դա էլ կապ ունի էս ամեն ինչի հետ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ