Զվարճալի ու զավեշտական պատմություններ երթուղայիններում

[Միքո]

Մի անգամ մարշրուտկով տուն եմ գալիս, մեջը մի կին կա, վարորդի հին ծանոթներիցա երևում, վերջում մի սիրահարված զույգա նստած, մեկ էլ ես եմ: Կանգառում վարորդը կանգնեց, վերջին նստած զույգը իջավ, ու շարունակեցինք ճանապարհը: Մեկ էլ տեսնել շոֆեռը բերանը բացեց.
- ես ինչ մարդիկ են արյա, սաղ ճամփեն իրար կերան:
Բայց դե խեղճ երեխեքը խելոք նստած էին:
իսկ կինն էլ հանգստացնումա իր ծանոթին.
- հա դե բան չկա, դու էլ քո համար նայում էիր…
ու ըտեղ ես իջնում էի, բայց հասցրեցի մի բան լսել.
- չնայած ինչի մենակ նայել (էտ աչքով ես չեմ անում, էտ կինն էր անում)

[Ռեդ]

Ուրեմն մի անգամ մարշրուտնիով տուն եմ գնում: Մարշրուտնին կանգառում կանգնում ա, ու մի տարիքով մարդ ա բարձրանում, դուռը փորձում ա փակի ու . . . շրը՛խկ, քիչ ա մնում ջարդի: Մեկ էլ էս վարորդը հանգիստ տոնով ասում ա.
-Հոպար, քեզ էս մարշրուտկեն ծանոթ չի՞:
-Չէ տղա ջան ծանոթ չի:
-Ախ ո՞նց ծանոթ չի, հոպար, ախր երբ նստում ես, դուռը փակելու համար նկատողություն ենք անում . . .

[My World My Space]

մի անգամ գիշերով հազիվ բռնացրել եմ իմ մարշրուտկու վերջին համարը վերջին կանգառում, մեջը 3 հոգի նստած իրար ենք նայում, հորանջում ու սպասում ենք թե երբ ենք շարժվելու...... Շարժվեցինք, դեռ մի մետր էլ չէինք գնացել մեկ էլ հետևից մեկը սկսեց թխկթխկացնել: շոֆերն արգելակեց, սպասեց, մի հատ մարդ դուռը բացեց, որ բարձրանա, մեկ էլ շոֆերը կիսամուննաթով հարցնում ա.
- Ի՟նչ էիր տենց դուռը ծեծում...
Նրանից ոչ պակաս մուննաթով պատասխանը.
-բա ի՟նչ անեմ մութ տեղը զանգդ չգտա......

[Rammstein]

Էնքան էլ զվարճալի չի, բայց գրում եմ։

Երեկ ահավոր ջղայնացել եմ մի երթուղայինի վարորդի վրա։ Ուրեմն` մեր մոտ դե առաջին կանգառն ա, հիմա տնից իջա, որ նստեմ էդ երթուղայինը, մի հատը աչքիս առաջից գնաց, չհասցրի նստեմ։ Լավ, ասեցի, ոչինչ, մի 5 րոպե էլ ուշ տեղ հասնեմ։ Նստեցի հաջորդը…
Մի հատ էլ ավտոբուս կա մեր մոտից, մասամբ նույն երթուղիով ա գնում, ինչ էս երթուղայինը։ Մեկ էլ տեսնեմ էս ավտոբուսից մի անգամից եկավ, ու մի անգամից ուզում ա շարժվի։ Էս երթուղայինի վարորդին հարցնում եմ «շարժվում ե՞ս», որ իմանամ` իջեմ նա նստե՞մ, թ՞ե չէ։ Ասեց «հա»… Էս ավտոբուսը գնաց, իսկ երթուղայինը եւս 4 րոպես սպասեց։ Հետո որ վարորդը եկավ որ շարժվի, ասում եմ.
–Բա ասեցիր շարժվում ես։
–Որ ավտոբուսը գնում ա, մենք 4 րոպե էլ ենք կանգնում, հո 2 հատ պասաժիրի համար չե՞մ շարժվելու։ Ինչի վռազում ե՞ս։
–Հա։
–Իջնեիր ավտոբուսը նստեիր։
–Հաջորդ անգամ տենց էլ կանեմ։
–Է արա։
–Դե ասեիր, որ պիտի սպասես, իջնեի։
–Ես ուզում էի շարժվեի, ինձ ասին, սպասի։
Ստեղ արդեն սկսեց կռուտիտլարները, եթ էլ չգիտեի` ծիծաղա՞մ, թե՞ մի երկու քաղցր խոսք ասեմ։
–Դե եթե հաստատ չգիտեիր, չպիտի ասեիր, որ սպասում ես։
Լավ ա սրանից հետո բան չասեց, թե չէ… չգիտեմ, ներվերս արդեն խախտվել էին, կարող ա Happy Tree Frinds մուլտիկից անեի։

Իհարկե ես մի քիչ թագմանել եմ խոսակցությունը, թե չէ եթե տեղադրեի մառշուտնիերենով, թերեւս քչերը հասկանային…

[Meme]

Ուրեմն մի երկու օր առաջ ընկերուհիներով գնում էինք դասի,դե էնպես է, որ այդ հիվանդանոցը հասնելու համար հավաքվում ենք նոր գնում,մեկ էլ ճանապարհի կեսից մի շաատ գեր կին նստեց,արդեն հասնում էինք տեղ,երբ այդ կինը երևի խնդրել էր վարորդին կանգառում կանգնել,դե ես ականջակալներով էի և չէի լսել,վարորդն էլ ըստ երևույթին նորից չէր լսել,այդ կինը երևի մի քանի անգամ կրկնել էր,վերջապես վարորդը կանգնեց,և այս կինը իջնելիս զայրույթից այնպես շրխկացրեց դուռը,որ մի տասնհինգ րոպե էր փորձում էինք փակել դուռը,բայց այն փչացել էր,մինչև վարորդը ինքը իջավ մեքենայից և փակեց դուռը,իսկ մինչ այդ կինը հանգիստ քայլում էր դիմացի մայթով,իսկ մենք այնքան էինք ծիծաղել,որ ինքներս մեզ չէինք կարողանում զսպել,ամբողջ երթուղայինը այդ վիճակում էր…Հետո էլ բարձր տրամադրությունով գնացինք դասիԲաաաՄիշտ ուրախ եղեք բոլորտ

[My World My Space]

Երթուղայինով գնում եմ, ներսում 5 կին կան ես եմ ու էլի մի տղամարդ: Էս տղամարդը գումի մոտ իջավ, դուռը փակեց, հաջորդ կանգառում կանանցից մեկը պիտի իջնի, դուռը չի բացվում: խեղճ վարարորդը մի 10 րոպե չարչարվեց, բան չստացվեց: վերջում վարորդը մեքենան մտցրեց մի հայաթ, և սկսեցինք կանանց էվակուցնել: ես դռան վրայի պատուհանից կանանց իջացնում էի ներքև, ինքը հետևից գրկում կանգնացնում էր գետնին.......

[AniwaR]

Խախախա... Իսկ էս պատմությունը ընկերուհուս հետ է պատահել. առավոտյան դասի գալուց լիքը լցված մարշուտկայի դուռը էլի բացվելիս չի եղել ու... ու կանգառում սպասող մարդիկ երկար ժամանակ աչքերը չռած նայում էին, թե դիմացի դռնից (որտեղից սովորաբար 2 հոգուց ավելի դուրս չեն գալիս) ոնց են մի 20 հոգի հերթով իջնում:

[VisTolog]

Կամաց-կամաց սկսում եմ սիրել գիշերվա կեսին մարդկանցով լցված երթուղային նստելը: Իսկական կամասուտրայա մեկ դեմդ են, մեկ հետևդ, մեկ գիրկդ, մեկ դեմդ իջած…))

Երկու ձայնագրություն կուզեմ ձեզիկ ներկայացնեմ:Արդեն մի քանի ամիսա ուզում եմ դնեմ, ալարում եմ:






Ի դեպ, վերջում «իջնող տղեն» ես եմ:

[Tianshi]

Ուրեմն երթուղայինով գնում եմ դասի:....Առավոտ.... 78....սովորական խցկվափաթաթված վիճակ......արդեն հարազատ դեմքեր....ճռճռացող պատուհաններ....ու մեկ էլ առեղծվածային կերպով միշտ մի մարդու ճխտվելու տեղ : Էս անգամ կիսատ-պռատ նստած էի , ինչ-որ մեկի վարսերն էրն վրես ծածանվում .. բայց դրա մասին չեմ այսօր խոսալու:...Կարծում եմ կոլորիտից քչից-շատից պատկերացում ունեցաք: Հիմա անցնեմ բուն թեմային.
Ուրեմն սենց խախանդ գնում ենք ու վերջապես հասանք Կոմիտասի շուկայի մոտերքը: Իջնող կար(մի հատ տարիքով ձյաձյա), բայց իրա իջնելու համար անհրաժեշտ էր, որ առնվազն մի հոգի իջներ: Այդպիսի մեկը հանդիսացավ մի հատ դասական ՔՅԱՌԹՈՒՇԿԱ..: Էս մեր ձյաձյան, երբ իջավ կատարեց մի հատ կոպիտ սխալ. միամիտ կանգնեց էս Քյառթոշկայի ոտին: ..Բայց ձյաձյան ներողություն խնդրեց գնաց: Չէ', բայց ոնց կլինի!!!!!
- Աաաաաաա հոպար, տենց լավ չի ... բարձացար վրեսսսսս~~~~:
Սրա բարձրանալն ու դուռր շխկցնելը մեկ եղավ: Սա ճակատագրական հանդիսացավ, քանզի դռան հերթակա բացմանը ոչ ոք ականատես չեղավ...
Էս խեսճ շոֆեռը գժված, էլ դրսից բզբզեց, էլ մարդկանց բերեց որ օգնեն, բայց նի վ կակույու,,,, չի բացվում ու վսյօ!!!! ..... Դիսկանֆորտը սպանում ա..Էս վիճակից հիմա սենց խնդալս բռնել աջ ու ձախ եմ նայում որ պահեմ, էն ել ամենուր դեմքեր են ....
ՀԻմա վերջը լսեք. մեջը մի հատ կին մեկ էլ շատ մտածեց մտածեց , մաթեմատիկական հաշվարկներ արեց , հաաքեց համարձակությունը ու հրամայեց ՀՕՊԱՐԻՆ.
-Վարորդ ջան, գոնե քշեք Մասիվ գործի հասնենք վաաաայյյ .....
Ու ըտե ես ու ոչ միայն ես չդիմացանք,,,,,,... ՓՌՌԹԹԹԹ.....
Վերջում դիմեցինք Ֆոռր Բոյարդի մեթոդին.... դուրս եկանք չերեզ շոֆեռի նստարան: Այ թե արկած էր... լիքը պատմելու բան եղավ ինստիտուտում:

[Zangezur]

Նույն տեղում կանգնած երկու տաքսու շոֆեռի խոսակցություն, երբ երկուսից մեկը հերթը խախտում է…
-Արա էս վրիցս պասաժիռ էս տանում

[V!k]

Խոսակցություն երթուղայինում.
-Ախչի, ես կտամ:
-Չէ ախչի ես կտամ:
-Ախչի դե տեղդ նստի էլի, ասեցի ես կտամ, ես մարդ ունեմ, դու չունես:
Քար լռություն:

[Valentina]

Մի պատմություն էլ ես հիշեցի, բայց զվարճալիների շարքից չի:
Ուրեմն երթուղային են բարձրանում մայր ու աղջիկ, աղջիկը կլիներ 5-7 տարեկան: Առաջինը տպավորությունս լավն էր, մինչև չսկսեց խոսալ: Նստեց, մեկել ձևական տոնով սենցա անում.
- Վա՜յ, մի հատ տենամ, է կոպեկներս վերցրել եմ:
Բացեց պայուսակը, տեսավ կոպեկները տեղում չեն մեկել ասումա.
-Տենաս էտ որ մի դեբիլնա վերցրել: Մայրն էլ թե.
-Բալե՞ս, կոպեկնե՞րդ ես ման գալիս, ես եմ վերցրել, հետո էլի կտամ:
-Մամ հլը բաց բումաժնիկդ, ու մոտդ ինչքան կոպեկ կա լցրա մոտս,- մայրը մի 2 հատ 100 դրամանոց գցեց, ինքը նորից շարունակումա, լրիիի՜վ
Մայրը ստիպված ամբողջ կոպեկները դատարկեց մոտը, մինչև ձենը կտրեց:

[Meme]

Երեխեք լավ ես էլ պատմեմ,ամոթա բայց...
Ուրեմն մի օր ինձանից գոհ նստել եմ երթուղային ու գնում եմ դասի,եկավ էն ժամանակը որ պիտի գումարը հանեմ,ու տեսնեմ մոտս մենակ հիսուն դրամա,ու հիշեցի,որ թողել եմ սեղանի վրա,հիմա ամաչում եմ,չգիտեմ ինչ անեմ,հասա վարորդի մոտ,ու ասեցի.
-Կներեք էլի,մոտս հիսուն դրամա,վաղը անպայման կտամ,ուղղակի....իրան էլ թվաց թե խաբում եմ
-Այ մարդ իջի է,հա ոչինչ ինչ անենք.
Ու մինչև իջա,հարյուր գույն դեմքս փոխվեց,լացս գալիս էր

[Արամ]

Երեխեք լավ ես էլ պատմեմ,ամոթա բայց...
Ուրեմն մի օր ինձանից գոհ նստել եմ երթուղային ու գնում եմ դասի,եկավ էն ժամանակը որ պիտի գումարը հանեմ,ու տեսնեմ մոտս մենակ հիսուն դրամա,ու հիշեցի,որ թողել եմ սեղանի վրա,հիմա ամաչում եմ,չգիտեմ ինչ անեմ,հասա վարորդի մոտ,ու ասեցի.
-Կներեք էլի,մոտս հիսուն դրամա,վաղը անպայման կտամ,ուղղակի....իրան էլ թվաց թե խաբում եմ
-Այ մարդ իջի է,հա ոչինչ ինչ անենք.
Ու մինչև իջա,հարյուր գույն դեմքս փոխվեց,լացս գալիս էր

Ես ականատես եմ եղել նման դեպքի, բայց վարորդը աղջակն 100 դրամ էլ տվեց ասեց, բա տուն ոնց ես գնալու

[Ուլուանա]

Երեխեք լավ ես էլ պատմեմ,ամոթա բայց...
Ուրեմն մի օր ինձանից գոհ նստել եմ երթուղային ու գնում եմ դասի,եկավ էն ժամանակը որ պիտի գումարը հանեմ,ու տեսնեմ մոտս մենակ հիսուն դրամա,ու հիշեցի,որ թողել եմ սեղանի վրա,հիմա ամաչում եմ,չգիտեմ ինչ անեմ,հասա վարորդի մոտ,ու ասեցի.
-Կներեք էլի,մոտս հիսուն դրամա,վաղը անպայման կտամ,ուղղակի....իրան էլ թվաց թե խաբում եմ
-Այ մարդ իջի է,հա ոչինչ ինչ անենք.
Ու մինչև իջա,հարյուր գույն դեմքս փոխվեց,լացս գալիս էր

Ինձ հետ էլ է մի երկու անգամ նման դեպք եղել, երբ մոռացած եմ եղել դրամապանակս, ամաչելով, բայց ստիպված էդպես էլ ասել եմ վարորդին, ինքն էլ ասել է՝ ոչինչ, իջել եմ ։ Դե, դա էնպիսի բան է, որ ցանկացած մարդու հետ էլ կարող է պատահել։ Ի վերջո, վարորդներն էլ են մարդ. կարծում եմ՝ մեծ մասամբ կհասկանան ու անհարմար վիճակի մեջ չեն դնի մարդուն։