Զվարճալի ու զավեշտական պատմություններ երթուղայիններում

[Հայկօ]

Անձամբ ես ականատես չեմ եղել, պատմել են, ինչևէ .

Երեկոյան ուշ ժամ ա, լիքը մարշուտկա. մի, մեղմ ասած, կարճ յուբկով ու դեպորտեով աղջիկ է մտնում, ու, բնականբար, քանի որ ոչ ոք լայաղ չի անում տեղը զիջել, մնում է կանգնած: Կանգնում է՝ բավականին անհարմար դիրքով՝ կռացած, կուչ եկած, ու ի ցույց համայն աշխարհի երևան է հանում այն մասը, որտեղ մեջքը արդեն կորցնում է իր ազնիվ անունը: Գնում են: Մարշուտկի բնակչության արական կեսը խիստ անհանգստացած է : Մի քանի կանգառ հետո աղջիկը դիմում է վարորդին.
- Խաչմերուկը անցնեք կանգնեցրեք, էլի:
- Քուր ջան, հրապարակից կանգնած ա :

[One_Way_Ticket]

դեպորտեով

գուցե դեկոլտեո՞վ:

[Ուլուանա]

գուցե դեկոլտեո՞վ:

Դեպորտե–ն երևի ուրիշ բան ա. ենթադրաբար՝ պորտը բաց։

[keyboard]

Նստած եմ երթուղայինի վարորդի նստարանի կողքի նստարանին, ջահել տղա է, մագնիտոֆոնը միացրած մի երգ է գոնւմ, որ մեջ միյն մի բառ ե լսվում <սիրում եմ...> ու էդ պահիմ մի ուրիշ երթուղային չնկատելով` համարյա բախվում էր նրան, որում ես է, էս ջահել տղան դե պիտի արտահայտվի չէ ասենք տուու ու ու ու... բայց թեքվեց նայեց, որ սրահում աղջիկներ կան, գլուխը հանեց պատուհանից և մյուս վարորդին գոռում է.
-Տո այ վարունգ, դիմացդ նայի,-
Շրջվեց ինձ և ասաց
-Ախպերս լավ ասի չէ?
Դրանից հետո, ես անգամ մոռացել էի, որ կանգառում պիտի իջնեի

[snow]

Երեխեք ջան, էս ինչքա՜ն ծիծաղեցի
Մի դեպք էլ ես հիչեցի, որը մի քանի տարի առաջ էր պատահել: Դասերից հետո ընկերուհուս հետ տուն եմ վերադառնում, նստած ենք երթուղայինի վերջին նստարանին, մեկ էլ էս ընկերուհիս սկսեց զկռտալ , պահը չկորցնելով բարձրացրես 2 ձեռքերը (երևի լսել էր,որ կոգնի), միացրեց բութ ու ճկույթ մատերը ,սկսեց պտտել օդում և բարձր երգել մմմմմմմմմմմմմմմմմմմմմմմմմմմմմ ……
Սկզբում բոլորը այ այս հայացքով նայեցին իրեն, բայց հետո ծիծաղի մի մեծ ալիք պայթեց

[Adriano]

Ուրեմն մի օր որոշեցի հրապարակից տուն վերադառնալ 96 համարով… Դե ինչպես միշտ լիքը եկավ, էնքան լիքը, որ դուռը բացել չէր լինում… Բայց ինչ արած ես էլ հոգնած էլ հավես չարեցի սպասեմ ու նստեցի մի կերպ…Հիմա գնում ենք, ահավոր շոգա, պատուհանները փակ, շախմատի տարբեր ֆիգուրաներ դարձած բարձրանում ենք դեպի քոչար… Մեկ էլ Բաղրամիանի վրա կանգնանք, հզոր տոռմուզով, երևի մի քանի հոգի ստացավ մարմնական վնասվածքներ…ես դռան մոտ էի տենամ դեմի երկու մարդը իջնում են, ասի վերջ էդ տեղը իմնա…Էդ պահին երեք աղջիկ մոտեցան, ես մտածելով թե իջնեմ դուռը բացեմ, հետո նստեմ առաջը… Այ քեզ բան իջա դուռը բացեցի, մեկ էլ էդ աղջկեքից երկուսը տենամ նստեցին առաջը, ինչ արած հետ վերադարձա տանջված մարշրուտկա լրիվ մանթո վիճակում…Մեկ էլ մի հատ տատի բա տեսար, տեսար ..........Ասի է տատի ջան հաշվարկներս սխալ ստացվեցին… մեկ էլ հիմա իջնելուս պահնա եկել, հանեցի որ 100 դրամս տամ, մեկ էլ էս շոֆերի ձեռքից 100 դրամը պլստաց ընկավ էդ դեմը նստած աղջկեկից մեկի հետևը չերեզ մեջք… Էս շոֆերը խառնվելա ուրա փողը, ինչ եղաաաաաաաաաավ, ասում եմ լավ նայեք ես տվել եմ… Մեկ էլ էս դեմի աղջիկը մնաց-մնաց սենց մեջքը շարժելով վայ-վայ էս ուրա ընգել…Ես էլ ասեցի լավ կորած տեղ չի ու իջա…

[Ameli]

Հիմա, երբ փորձում եմ մի պատմություն հիշել երթուղայինի հետ կապված չգիտես ինչու էն դեպքերն են միտս գալիս, որոնց ներկա գտնվելիս ես իրոք վաղեցել եմ: Օրինակ մի անգամ մի էնպիսի վեճի ականատես եղա, որ ինձ թվում էր թե ես մի խելագար տեռորիստի պատանդներից մեկն եմ, այնպես էր գոռգոռում, որ էդ ժամանակվանից ես հասկացա որ ես ևս մի վախ ունեմ, այն է՝ վախ բարձր ձայներից, կռիվներից ու վեճերից: Մի պահ ինձ թվաց թե հիմա իմ վրա էլ կհարձակվի , չնայաց որ ես էդ վեճի հետ ոչ մի կապ չունեի: Երևի ուղղակի էդ մարդու նյարդերն էին լարված, չգիտեմ, բայց էն որ էդ օրը մի լավ վաղեցա էդ հաստատա:

[Ameli]

Ուֆ, էլի վատ բան հիշեցի երթուղայինի հետ կապված , ինչիա տենց? չեղավ ես էլ մի ծիծաղելի բան հիշեմ: Մի անգամ, որ շատ փոքր էի մենակ երթուղային էի նստել, գնում էի գյուղ: Էդ տարիքում ես փող չէի տալիս, արտոնյալ վիճակում էի ինձ զգում, վերջը սև արտոնյալ վիճակ եկավ գլխիս: Հասանք իմ կանգառ, իջա, խելոք-խելոք իմ ճամփան էի շարունակում, մեկ էլ ինչ տեսնեմ? էս անշնորհք վարորդը իջել ու ինչ թուք ու մուր ասես որ չի տալիս ( ախր երեխա էի չէ, կարար ըմբռնումով մոտենար ) , ամոթրց գետինն էի մտել, ու էդ ինչ ծանր տարա էդ դեպքը, չեք պատկերացնի, մինչև տուն ճանարհին ինքս ինձ հետ կռվում էի, միսս բերանս տալիս: Էդ պատմությունը դաջվել ա հիշողությանս մեջ ու չի ջնջվում, էդ իմ համար իսկական սթրես էր: Բաա, այ այսենց փիս պատմություններ

[Elmo]

Երթուղայինը անհարմար ձևով կանգնել ա կանգառում: Հետևից սիգնալ են տալիս: Էս կանգնացնեղ կինը եկել դուռը բալե ա ու նայում ա ներս, ուսումնասիրում ա: Մի 3 վայրկյան ուսումնասիրեց ու հարցրեց:
- էս 76-ն ա՞
վարորդն ու մի քանի ուղևոր
- հա հա 76-ն ա
կինը
- ո՞րն ա էս
վարորդը
-76-ը՛
մի քանի վայրկյան էլի ներսը ու ուղևորներին ոտից գլուխ չափեց էս կինը: Էդ ընթացքում հետևից սիգնալ տղեցների քանակը մեծանում ա:
- էս 76-ն ա՞
համարյա բոլորը միաձայն
-հաաաաաաաաաաաաա՛
կինը էլի մի քանի վայրկյան ուղևորներին ու մարդկանց չափեց ոտիգց գլուխ, ազատ նստատեղերը մտովի հաշվեց(երևի): ու ասեց
- էս 76-ն ա հա՞, լավ եղավ:
ու դուռը փակեց:

[Elmo]

Երթուղայինը անհարմար ձևով կանգնել ա կանգառում: Հետևից սիգնալ են տալիս: Էս կանգնացնեղ կինը եկել դուռը բալե ա ու նայում ա ներս, ուսումնասիրում ա: Մի 3 վայրկյան ուսումնասիրեց ու հարցրեց:
- էս 76-ն ա՞
վարորդն ու մի քանի ուղևոր
- հա հա 76-ն ա
կինը
- ո՞րն ա էս
վարորդը
-76-ը՛
մի քանի վայրկյան էլի ներսը ու ուղևորներին ոտից գլուխ չափեց էս կինը: Էդ ընթացքում հետևից սիգնալ տղեցների քանակը մեծանում ա:
- էս 76-ն ա՞
համարյա բոլորը միաձայն
-հաաաաաաաաաաաաա՛
կինը էլի մի քանի վայրկյան ուղևորներին ու մարդկանց չափեց ոտիգց գլուխ, ազատ նստատեղերը մտովի հաշվեց(երևի): ու ասեց
- էս 76-ն ա հա՞, լավ եղավ:
ու դուռը փակեց:

Էս ինչի՞ եմ կիսատ գրել: Ամենախնդալուն վարորդի արձագանքն էր որ ասեց «Վա՜այ ոչ երնեկ քո տիրոջը»: