Զվարճալի ու զավեշտական պատմություններ երթուղայիններում

[Kita]

Նույն պատմության շարքից, բայց դրական ավարտով
Երթուղայինի մեջ կողքս մի աղջիկ էր նստած, մոտ մի 25-30 տարեկան ու ինտենսիվ պայուսակն էև քչփորում ճանապարհի կեսերից
Էտ ընթացքում բռի վարորդը հասցրեց կոպտել մեկ այլ աղջկա, չնայած մեղավորը ինքն էր, քանի որ չէր լսել կանգառում կանգնեքը, բայց դրա տեղը ինքը մունաթ եկավ ու մի հատ էլ ասեց դավայ հլը աղջկան ու այլ ռեպլիկներ Նենց հավեսով կչրփեի վարորդին
Լավ իսկ հետո, էտ կողքիս աղջիկը զանգեց պարզեց, որ դրամապանակը եսիմ ուր է մոռացել ու լիքը խուճուճ բաներ, ես էլ իջնելուց վերջը 2Իս տեղը վճարեցի, ասի կիջնեք ժպտալով
Տեսնեիք էտ աղջիկը ինչ սրտանց ուրախացավ, շփոթվեց, չնայած ասեց վայ բայց ասել էի, որ ինձ դիմավորեն, կվճարեին, ասի ոչինչ, խնդրեմ ու գնացի
Բայց մտքումս էլ ասի էշ վարորդի հետ լուդշե բախտը չփորձի Որտև քանի ինքը ընկած դրամապանակն էր ման գալիս, ես բոլոր գույներով պատկերացրեցնում էի վարորդի ռեակցիան
Տենց

Աստված հեռու պահի նման վարորդներից

[Smokie]

Ոոոո՜նց եմ ես սիրում այս թեման: Շատ լավ պատմություններ են:

[Մանուլ]

Մի քանի օր առաջ ընկերուհիս պատմեց մի պատմություն:
Երթուղային ա բարձրանում մի աղջիկ, նստում ա ընկերուհուս կողքը: Էն աղջիկներից, որ շատ սիրուն, խնամված են լինում, բայց դատարկ : Մի քիչ հետո էդ աղջկան ծանոթ աղջիկ ա բաձրանում, կանգնում ա կողքին, նստելու տեղ չկար արդեն: Ու նստած աղջիկը պատմում ա, թե ոնց ա ինքը գնացել գրադարան.
-Լսի, բա էսօր գնացի գրադարան, հարցրի` էսինչ գիրքը ունե՞ք, գրադարանավարուհին ասեց, որ գնամ քարտարան, թղթի վրա թվերը գրեմ, բերեմ, գիրքը կտան: Ես էլ գնացի, նստեցի, սկսեցի իմ համար թվեր գրել թղթի վրա : Բերեցի, էս գրադարանավարուհին էլ սկսեց գոռգոռալ, դուրս հանեց գրադարանից : Հետո պարզվեեց, որ քարտարանում պիտի ման գայի ու էդ գրքի համարը գտնեի:

Մի քիչ հետո` կանգնած աղջիկը` նստածին.
- Լսի, շախմատ խաղալ գիտե՞ս:
- Շախմա՞տ... հա:
- Էդ շախմատի մեջ մի հատ ձի կա, է՞, հիշում ե՞ս:
- Հա, հա, հիշում եմ:
- Հիմա ոնց որ էդ ձին լինեմ:

- Հաա.. Չէ, ոնց որ շախմատ չգիտեմ, շաշկի գիտեմ: Բայց շաշկիի մեջ էլ ձի կա:
- Հա՞:
- Հա, հաստատ կա:
- Հա վայ, ճիշտ ա, հիշեցի, կա:


Տենց :

[Valentina]

Էսօր երթուղայինի մեջ մի տիկնոջ ճանապարհ էի տալիս, որ իջնի, երկուսիս գլուխները հագան իրար, նայեցինք իրար երես, ու սկսեցինք ծիծաղալ:

Մի հաt ցիլինդրով պապիկ բարձրացավ երթուղային իր տիկնոջ հետ: Որ իջնելու ժամանակը հասավ, ասեց.
- Վարպետ 1-ին մուտքի մոտ կանգի:
Վարորդն էլ ասումա, հայրիկ ջան, հա՛րկը, հա՛րկը մոռացար ասես:

[My World My Space]

էսօր էրկու աղջիկ նստել են դիմացս ու հեռախոսներով մտել են ֆեյսբուք: մեկ էլ մեկը մյուսին ասում ա.
- Աղչի, հլա մտի «ոլըս».....

[Lem]

Էսօր երթուղայինի վարորդը շումախերություն էր անում, մեկ էլ ճանապարհին մի տատիկ հայտնվեց, ու հուսահատ թեւերն էր թափահարում, որ մեր քաջ տղան կանգնեցնի մետաղյա նժույգին: Վերջինիս դա հաջողվեց բավականին ուշ, տատիկից ահագին հեռու, ու շնչակտուր տատիկը մի կերպ վազելով եկավ-հասավ: Նազանիությունն անցյալում թողած ոտքը մի կերպ բարձրացրեց, դրեց աստիճանին ու մինչ մյուսի հարցերն էր լուծում, էդ նեղ պահին որոշեց վարորդի պորտը տեղը դնել.
- Տղա ջան, որ էդքան կանգնեցնում էի, ինչի՞ ժամանակին չպահեցիր...
- Տատի ջան, նենց էիր ձեռով անում, ինձ թվաց բարի ճանապարհ ես մաղթում:

[Meme]

Մոռացել էի պատմել,ուրեմն երեկ դասից տուն ենք գալիս,մեկ էլ մի հատ կին կանգառում ծեծեց պատուհանը վարորդի,էս վարորդը թե ի՞նչ.
-Կներեք այսօր ես իջա,ձեզ հինգ հարյուր դրամ տվեցի,ու իջա,քշեցինք գնացիք,մանրս չտվեցիք,իմացաք երևի հարյուր եմ տվել,հիմա մոտս գումար չկա,որ տուն գնամ.
–Բա էդ ժամանակ ինչի՞ չես ասել,հիմա ես ասում,հերիք չի մոռացել ես,հլը մի հատ էլ լավ էլ միտդ պահել ես,որ ես եմ եղել,-ու էդպես մունաթ զունաթով տվեց էս կնոջ գումարը,հլը վերջում էլ հետեվից ինչ ասես ասեց...
Զարմացել էինք նեռվայն վարորդ էր,խեղճ կինը վերջում էլ զարմացած.
Ախր ինչի՞ ես ջղայնանում
Բաաա.ինչքան շատ են էս տիպի դեպքերը երթուղայիններում,քան մետրոյում,լավա ես մետրոյով եմ գնում դասի

[Artyom]

Մի օր երթուղայինով տուն էի գնում: Երթուղայինը սովորականի պես լիքն էր… Գուցե և սովորականից մի քիչ ավել: Կանգնելու, ի՜նչ կանգնելու, անգամ ասեղ գցելու տեղ չկար: Դեմս մեկի հետևն էր, հետևս՝ մեկի դեմը:
Մեկ էլ հանկարծ մի կին կանգնեցրեց երթուղայինը, մոտեցավ, դուռը բացեց, մի պահ տարակուսեց, սակայն հարցրեց.
- Էս նստելու տեղ չկա՞:

Տեսնեիք նրա զարմացած հայացքը, երբ պարզվեց, որ նստելու տեղ ՉԿԱ:

[Adriano]

Ուրեմն մի օր որոշեցի հրապարակից տուն վերադառնալ 96 համարով… Դե ինչպես միշտ լիքը եկավ, էնքան լիքը, որ դուռը բացել չէր լինում… Բայց ինչ արած ես էլ հոգնած էլ հավես չարեցի սպասեմ ու նստեցի մի կերպ…Հիմա գնում ենք, ահավոր շոգա, պատուհանները փակ, շախմատի տարբեր ֆիգուրաներ դարձած բարձրանում ենք դեպի քոչար… Մեկ էլ Բաղրամիանի վրա կանգնանք, հզոր տոռմուզով, երևի մի քանի հոգի ստացավ մարմնական վնասվածքներ…ես դռան մոտ էի տենամ դեմի երկու մարդը իջնում են, ասի վերջ էդ տեղը իմնա…Էդ պահին երեք աղջիկ մոտեցան, ես մտածելով թե իջնեմ դուռը բացեմ, հետո նստեմ առաջը… Այ քեզ բան իջա դուռը բացեցի, մեկ էլ էդ աղջկեքից երկուսը տենամ նստեցին առաջը, ինչ արած հետ վերադարձա տանջված մարշրուտկա լրիվ մանթո վիճակում…Մեկ էլ մի հատ տատի բա տեսար, տեսար ..........Ասի է տատի ջան հաշվարկներս սխալ ստացվեցին… մեկ էլ հիմա իջնելուս պահնա եկել, հանեցի որ 100 դրամս տամ, մեկ էլ էս շոֆերի ձեռքից 100 դրամը պլստաց ընկավ էդ դեմը նստած աղջկեկից մեկի հետևը չերեզ մեջք… Էս շոֆերը խառնվելա ուրա փողը, ինչ եղաաաաաաաաաավ, ասում եմ լավ նայեք ես տվել եմ… Մեկ էլ էս դեմի աղջիկը մնաց-մնաց սենց մեջքը շարժելով վայ-վայ էս ուրա ընգել…Ես էլ ասեցի լավ կորած տեղ չի ու իջա…

[Ameli]

Հիմա, երբ փորձում եմ մի պատմություն հիշել երթուղայինի հետ կապված չգիտես ինչու էն դեպքերն են միտս գալիս, որոնց ներկա գտնվելիս ես իրոք վաղեցել եմ: Օրինակ մի անգամ մի էնպիսի վեճի ականատես եղա, որ ինձ թվում էր թե ես մի խելագար տեռորիստի պատանդներից մեկն եմ, այնպես էր գոռգոռում, որ էդ ժամանակվանից ես հասկացա որ ես ևս մի վախ ունեմ, այն է՝ վախ բարձր ձայներից, կռիվներից ու վեճերից: Մի պահ ինձ թվաց թե հիմա իմ վրա էլ կհարձակվի , չնայաց որ ես էդ վեճի հետ ոչ մի կապ չունեի: Երևի ուղղակի էդ մարդու նյարդերն էին լարված, չգիտեմ, բայց էն որ էդ օրը մի լավ վաղեցա էդ հաստատա:

[Ameli]

Ուֆ, էլի վատ բան հիշեցի երթուղայինի հետ կապված , ինչիա տենց? չեղավ ես էլ մի ծիծաղելի բան հիշեմ: Մի անգամ, որ շատ փոքր էի մենակ երթուղային էի նստել, գնում էի գյուղ: Էդ տարիքում ես փող չէի տալիս, արտոնյալ վիճակում էի ինձ զգում, վերջը սև արտոնյալ վիճակ եկավ գլխիս: Հասանք իմ կանգառ, իջա, խելոք-խելոք իմ ճամփան էի շարունակում, մեկ էլ ինչ տեսնեմ? էս անշնորհք վարորդը իջել ու ինչ թուք ու մուր ասես որ չի տալիս ( ախր երեխա էի չէ, կարար ըմբռնումով մոտենար ) , ամոթրց գետինն էի մտել, ու էդ ինչ ծանր տարա էդ դեպքը, չեք պատկերացնի, մինչև տուն ճանարհին ինքս ինձ հետ կռվում էի, միսս բերանս տալիս: Էդ պատմությունը դաջվել ա հիշողությանս մեջ ու չի ջնջվում, էդ իմ համար իսկական սթրես էր: Բաա, այ այսենց փիս պատմություններ

[Elmo]

Երթուղայինը անհարմար ձևով կանգնել ա կանգառում: Հետևից սիգնալ են տալիս: Էս կանգնացնեղ կինը եկել դուռը բալե ա ու նայում ա ներս, ուսումնասիրում ա: Մի 3 վայրկյան ուսումնասիրեց ու հարցրեց:
- էս 76-ն ա՞
վարորդն ու մի քանի ուղևոր
- հա հա 76-ն ա
կինը
- ո՞րն ա էս
վարորդը
-76-ը՛
մի քանի վայրկյան էլի ներսը ու ուղևորներին ոտից գլուխ չափեց էս կինը: Էդ ընթացքում հետևից սիգնալ տղեցների քանակը մեծանում ա:
- էս 76-ն ա՞
համարյա բոլորը միաձայն
-հաաաաաաաաաաաաա՛
կինը էլի մի քանի վայրկյան ուղևորներին ու մարդկանց չափեց ոտիգց գլուխ, ազատ նստատեղերը մտովի հաշվեց(երևի): ու ասեց
- էս 76-ն ա հա՞, լավ եղավ:
ու դուռը փակեց:

[Adriano]

Ուրեմն առավոտ ժամի 8-ին դուրս եմ եկել, որ հասնեմ գործի… Շտապում եմ ահավոր,մեկ էլ 39 համարին 10 րոպես սպասելուց հետո կարողացա նստեմ, էս անգամ դեմը… Հիմա շոֆերի հետ ասել խոսելով գնում ենք…Շոֆերը ինքը շատ նման էր մունաթ Սեթոյին…Խոսում էր ցանկացած իջնողի և մտնողի մասին…Ու ամենազարհուրելին նա էր, որ ամեն մեկի հետ կապված տափակ անեկդոտ էր պատմում ու նայում կողքի նստածներին…մենք էլ ուզած չուզած ծիծաղում էինք…Մի խոսքով սենց հաճելի ձևով գնում ենք, երբ չհասանք մի կանգառի, որը խառն էր…էն որ լինումա խաչաձև կանգնում են երթուղայինները ու շոֆերները սկսում են քֆրտել ցանկացած շարժվող և անշարժ օբյեկտի… Իսկ մենք մտանք էդ խայտառակ վիճակի մեջ 1 հոգու պատճառով, որը անընդմեջ ձեռքով էր անում… Այդ նույն մարդը տարբեր շարժական օբյեկտների տակ ընկնելով շնչահեղձ բացեց մեր դուռը, դեմը տեղ կար… Պատկերացրեք շոֆերի տեսքը, դժգոհությունը, որը կաթում էր նրա մեծ քթից ու կեղտոտ դեմքից…Մի խոսքով գնում ենք մեկ էլ շոֆերը, այլևս չդիմանալով, էլ չկարողանալով պահել մեջի կուտակվածը, դիմում է նոր մտած մարդուն.
-Այ մարդ հո աշխարհի վերջը չի, կսպասեիր հարմար կկանգնեի կնստեիր էլի, պետք էր ավտոների տակ ընկնել…
Մեկ էլ էս նորեկը ուշքի գալով նայեց ինձ, նայեց շուրջը և շոֆերին ու զարմանքով պատասխանեց.
-Ախպեր ջան որ աշխարհի վերջը լիներ, ես խի պտի երթուղային կանգնեցնեի, հո հիմար չէմ…
Ու այստեղ ես մի կերպ եմ պահում իմ ծիծաղը, շոֆերը ընկելա տրանսի մեջ, կողքիններս ծիծաղից մեռել են… Շոֆերին այլ ելք չմնաց քան ասելու.
-Դե էդել ես ճիշտ ասում…

[Ուլուանա]

Մոդերատորական. թեման նախատեսված է զվաճալի և/կամ զավեշտական պատմություններ, ոչ թե երթուղայիններում կատարված ցանկացած միջադեպ պատմելու համար։ Թեև այն բաժինը, որում գտնվում է թեման, պիտի որ հուշեր բնույթը, այնուամենայնիվ, թեման վերանվանվում է՝ «Պատմություններ երթուղայիններում»–ից ավելի կոնկրետ՝ «Զվարճալի ու զավեշտական պատմություններ երթուղայիններում»–ի։

[Ameli]

Աաաաաաաաաա, հիշել եմ . մի անգամ, երբ ձմեռ էր, /դե ձմռանն էլ առավոտները շատ մութ է լինում/ մեր ուսանողականի վարորդը ասաց.
- Էրեխեք ջան լուսերը անջատեմ , կպեք իրար տաքացեք