Քուր ջա՛ն, հիմա ես քեզ փորձեմ իմ պանյատներով քեզ էդ հարցի պատասխանը տամ: Հիմա աշխարհը մենակ չուժակով ու ընգերոջով չի սահմանափակվում: Խոսքի, ընդեղ հոգեհարազատ անձնավորություններ կան, մոտիկներ կան, ախպերներ կան, ծանոթ տղերք կան: Հիմա էդքանի մեջից ոնց էլ ըլնի մեկին թույլ կտրվի քրոջը սիրել, չէ՞: Բայց հիմա էկանք տուպիկ, որտև ըտեղից էլ ոչ մեկին թույլ չի տրվում քրոջը սիրել: Կառոչե սենց ասեմ, քրոջս տենալուց սաղ պտի աչքերը փագեն, որ հանկարծ չսիրահարվեն: Կամ էլ վերջի վայրանտ քուրս էլ կարա դեմքը փագի, բայց էս դարում բացի դեմքից ուրիշ տեղերին էլ են էլի սիրահարվում, դրա համար. խի՞ պտի իմ քուրը նեղություն քաշի, որ իրան չսիրեն, հենա թո սիրողը նեղություն քաշի, որ չսիրի: Էս դարը նեզության դար ա, պտի նեղ անենք, որ տեղ ըլնի, թե չէ Թոխմախի գերեզմանոցում էլ արդեն տեղ չկա:Uluana-ի խոսքերից
Էջանիշներ