TiternAK ջան քեզ կարող եմ օգնել մեջբերելով ՀՅՈՒԳՈԻՑ մի գեղեցիկ աֆորիզմ.....
Սերը նման է ծառի, այն աճում է ինքն իրեն խոր արմատներ է գցում մեր ամբողջ էուտյան մեջ , և հաճախ շարունակում է ծախկել ու կանաչել մեր սրտի նույնիսկ ավերակների վրա: