Կարծում էի թե էս թեման էլ հերթական սիրային հոգնածություններիցա ու մտնելու միտք չունեի ու երեվի չեի նաի, եթե որևէ ուրիշ ակտիվ թեմա լիներ, ասենք զրուցարանը: Բայց լավ թեմայա, չնայած պատասխանները չեմ կարդացել:
Ուրմն լսիր, Թիթեռնակ ջան.
Կան մարդիկ, որոնց ուշադրությունը, էսպես ասած, "ֆոկուսից ընկածա": Պատկերացնում ես չէ՞ ֆոտոապարատի աշխատանքը: Վերցվումա հիմնական կետ ու դրա վրա ֆոկուսիա բերվում կադրը: Բայց լինում ա, նենց որ ապարատը ֆոկուսից ընկնումա, ու ֆոկուսի տոչկան խախտվումա: Տենց մարդկանց մոտ էլ ա լինում, դա երվի անոմալ ա, բայց տենց լինում ա: Տենց մարդիկ սովորաբար լինում են ծայրահեղ ցրված ու ունենւմ են տրամադրության շեղակի տատանումներ: Էդ մարդիկ հաճախ իրոք կարողա չուզեն շփվել իրենց իրոք հարազատ մարդկանց հետ, Նրանք հաճախ իրանց ուշադրությունը սևեռում են անէական, չպարտադրված, չպարտավորեցնող, ու քիչ հուզականություն պահանջող (ստեղծող) հարաբերությունների / անձանց / երևույթների վրա: Բայ դա չի նշանակում, որ իրենց հարազատ մարդիկ կորցրել են իրենց կարևորությունը կամ հետաքրքրություն, կարա նույնիսկ հակառակը լինի, ասենք սեվեռվելով ինչ որ կողմնակի անեական դետալի վրա, սկսեն ավելի լավ տեսնել հիմնական կադրը:
Հավեսս փախավ, ոբշեմ, էսքանըՀաստատ եմ ասում
Մեջբերել
Էջանիշներ