Լա՜վն էր։![]()
![]()
![]()
Լա՜վն էր։![]()
![]()
![]()
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Շատ հետաքրքիր էր... ոչ, չլացեցի, բայց ոճը լավն էր...Մի հարց ծագեց, դու Բժշկականում ե՞ս սոորում, Էն լացող աղջիկը դու՞ էիր
" I still ask myself the question: Is cinema more important than life ?"
François Truffaut (այնպայման դիտեք - "The 400 Blows, or the Sea, Antoine, the Sea!")
Այո՛, լացող աղջիկը ես էի. վիրահատությունն այդպես էլ չկատարեցի, որի պատճառով հիմա շատ եմ տուժում, չնայած վիրաբույժ հաստատ չեմ դառնալու: Եվ բժշկականում էլ սովորում եմ:
Թամարա (16.02.2011)
Շատ տխուր ու դաժան էր։
Բայց ոչինչ, բոլորով մի քիչ կլացենք ու կմոռանանք…
![]()
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Երևի ինչպես շատերն, այնպես էլ ես կարդալու ընթացքում դերի մեջ եմ ընկնում և զգում եմ այն ամենը, ինչ հերոսներն են զգում: Դե պատկերացրեք, թե որքան նեղված էի ինձ զգում այդ ծակերով տուփի մեջ…Լավն էր ու տխուր:
Հ.Գ. էդ ճագառահոտն ու գազարի հոտը քթիս մեջ են…
Моя религия очень проста, моя религия - доброта.
(c)<<The Dalai Lama: Kindness, Clarity and Insight>>
http://www.buddhism.am
տխուր էր,Բյուր ջան…ու շատ լավն էր,շատ բնական…
այդպե է միշտ էլ,մարդու կյանքը փրկել կարողանալու համար,ձեռքերդ վարժում ես ինչ-որ այլ կյանքի մարմինը պեղելով…
ես էլ լացեցի,բայց դե ինչ արած…Բժիշկներին ներելի է,նրանք պիտի սառը դատեն…
Լացս եկավ....
Ինչ դաժան էր...
Հենց դրա համար է, որ բժշկական չեմ ընդունվել...Հիմա կարող էի բժշկականի ուսանող լինել.. բայց եթե գրածդ կարդալով՝ հիմա այս վիճակում եմ... պատկերացնում եմ..........
Ты так хотел побед -
так забирай свой приз...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ