Հաճույքո՞վ եք գնացել դպրոց.
Այո
Ոչ
Ինչպե՞ս կարելի է դպրոց հաճույքով չգնալ
Հաճույքո՞վ եք գնացել դպրոց.
Տեսնում եմ լիքը մարդ քվեարկել են, բայց ոչ ոք համարձակություն չի ունեցել պատասխանել: Դե լավ, ես փորձեմ սկսել: Ուրեմն ասեմ, որ հենց նոր եմ ավարտել դպրոցս ու վերջին զանգին անհամբերությամբ սպասում էի, քանի որ շատ էի ուզում ավարտել: Ես շատ մեծ հաճույքով եմ դպրոց գնացել չնայած մեկ-մեկ ուղղակի ատում էի թե´ դպրոցը, թե´ ուսուցիչներին և թե´ աշակերտներին: Իհարկե, շատ զարմանալի կլինի, երևի, որ ասեմ որ բոլոր դասերը շատ հետաքրքիր են եղել, բայց ընդհանուր, օրերը շատ հետաքրքիր էին անցնում: Լավ հիշողություններ են մնացել:
Ես հաճույքով դպրոց գնացել եմ մինչև 9-րդ դասարան: 10-րդ արդեն ոչ հաճույքով, իսկ վերջին 2 ամիսը արդեն զզվելով
Էնպես որ ես չեմ քվերակել, իմ պատասխանը տարբերակներում չկա
դե երբ որ սիրահարված էի լինում հա
իսկ նենց մենակ Ինֆորմի, ֆիզիկայի, մաթեմի դասերին էի հաճույքով գնում
իսկ վարժարանում մնացած դասերին էլ հաճույքով PS2 էի գնում :
Ցածր դասարաններում հաճույքով էի գնում, բայց հետո քանի գնաց ավելի ու ավելի անհամբերությամբ էի սպասում, թե երբ պիտի պրծնեմ էդ անդուր կառույցից։
We don't need no education
We don't need no thought control
No dark sarcasm in the classroom
Teachers leave the kids alone
Hey! teacher! leave us kids alone
All in all it's just another brick in the wall
All in all you're just another brick in the wall
Pink Floyd
Չնայած ընդհանուր տհաճությանը, այնուամենայնիվ դպրոցում մի քանի լուսավոր կետեր կային, որ հաճույքով եմ հիշում։
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Բոլոր դասարաններն էլ հաճույքով եմ գնացել…
Բարձր դասարանները ՄԵԾ հաճույքով:
…
1-ին դասարանից սկասած միշտ կողքիս աղջկան սիրել եմ: Հիշում եմ իմ 1-ին դասարանի սերը :
…
Տեսնես մեկ էլ դա կլինի՞
Դպրոց մեծ հաճույքով եմ միշտ հաճախել…
հիմա էլ եմ ուսուցիչներիս կարոտում ու հաճախակի գնում եմ դպրոց` բոլերին տեսնելու…
Կարողա՞ դու մեր դասարանի Արսենն ես…
Մեր դասարանի Արսենը ինձ առաջին դասարանից սիրում էր… դասից առաջ գնում էր դասատուներին խնդրում էր, որ անպայման իմ կողքին իրեն նստեցնեն… ես էլ միշտ զարմանում էի, որ էլի իրան բերեցին կողքս…
Արսենս երրորդ դասարանից սկսած ամեն տարի Վալենտինի օրը ինձ սիրո առաջարկություն էր անում… կռվում էինք, ամիսներով չէինք խոսում իրար հետ… հետո դասարանցիները բարիշացնում էին մի կերպ…
էս խելոքս մի երկու օրից որոշում էր հայտարարել, որ իրեն գաղտնի սիրում եմ, դրա համար էլ բարիշեցի… ու էտտեղ նորից կռիվ… տենց էլ մինչև ավարտալը կռիվ-կռիվ խաղացինք մինչև իրարից պրծանք… հիշում եմ երրորդ դասարանում պոչիկներիցս մազ էր պոկում, տանը տոպրակ ուներ, ինձանից հիշատակ էր հավաքում…
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
Այո, գնում եմ....
գնացել եմ մինչև վերջ ՄԵԾԱԳՈՒՅՆ հաճույքով: Դպրոցից ավելի հաճելի ու հարազատ տեղ, հատկապես վերջին տարիներին, չկար երևի աշխարհում.... չեմ ուզում նույնիսկ մտածել, որ արդեն ավարտել եմ....
սկզբում հա, հետո չէ, հետո էլի հա, հետո էլի չէ, վերջում էլ՝ ոնց որ թե հա
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
Ոչ,չեմ սիրել դպրոցը(իր ժամանակին),իսկ հիմա հաճույքով կգնայի:
А ведь зима - это и есть сказка.... Главное верить в чудеса...и я верю
Չէ, ընդհանուր առմամբ հաճույքով չեմ գնացել՝ դա հենց նոր պարզեցի, հիշելով, որ ցանկացած օր, եթե գնում էի դպրոց ու պարզվում էր, որ դաս չկա, տոն էր դառնում բոլորի համար: Չեմ հասկանում էդքան հաճույքով գնացողներ ո՞րտեղից են հայտնվել. մի՞թե դուք տխրում էիք, երբ դաս չէր լինում:
խեղճ էրեխուն , դեռ 6 տարեկան էլ չկար , տարան մտցրին էտ էտ էտ կոնցլագերը
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ