Լավ կլիներ, բայց գիտես…
Ավելի վտանգավոր է ճիշտ ժամանակ, ճիշտ տեղում սխալներ գործել, քան սխալ ժամանակ՝ սխալ տեղում…
Ինձ մոտ մեկ-մեկ հարց է առաջանում՝ ինչի համար ենք մենք ապրում…հազար ու մի բան է մտքովս անցնում, բայց որովհետև տարբերակները շատ են, էլի պատասխանը չեմ գտնում…
Ինձ թվում է, որ եթե նույնիսկ ես 5-րդ դարում ծնված լինեի, ու քեզ նման մեկը նույն հարցն էն ժամանակ տար/ /, էլի մտքիս ծայրով կմտածեի, որ միգուցե իսկապես արժի մտածել այդ մասին…
Բայց քանի որ մենք ինքնագլուխ աշխարհ չենք գալիս………

Մարդը ճշտի սահմանը չափելու համար «քանոն» չունի, դրա համար էլ և՛ ժամանակը, և՛ տեղը մեզ անհականալիորեն կարող են սխալ թվալ…
Ու ինչ-որ տեղ ճիշտ է մեկ-մեկ սխալվելը…