Ես ավելի կհամակերպվեի կյանքին, եթե ապրեի 16-17-րդ դարերում
Չնայած հիմա էլ ինձ վատ չեմ զգում…
Ես ավելի կհամակերպվեի կյանքին, եթե ապրեի 16-17-րդ դարերում
Չնայած հիմա էլ ինձ վատ չեմ զգում…
Ես էլ։Cassiopeia-ի խոսքերից
Ես ավելի կհամակերպվեի կյանքին, եթե ապրեի 16-17-րդ դարերում
Չնայած հիմա էլ ինձ վատ չեմ զգում…Այն ժամանակներն ինձ ավելի հոգեհարազատ են։ Բայց դե մարդ ամեն ինչին էլ ընտելանում է։ Ես ժամանակի ընթացքում այս աշխարհին համակերպվել եմ՝ կյանքի շատ երևույթների նկատմամբ վերաբերմունքս փոխելով, այլապես չէի կարողանա գոյատևել։ Այս աշխարհն ինձ ուղղակի կուլ կտար...
Ուղղակի փորձել եմ ու փորձում եմ այլ հայացքով նայել ամեն ինչին՝ միաժամանակ սկզբունքներիս չդավաճանելով։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Հա ին մոտ էլ ոնց որ թե սխալ տեղում սխալ ժամանակ ծնված լինեմԺող ձեր մոտ նենց տպավորություն չի՞ առաջանում, որ դուք ծնվել եք սխալ տեղում ու/կամ սխալ ժամանակին: Օրինակ իմ մոտ գրեթե անընդհատ տենց տպավորությունա: Ժամանակը էդքան ուժեղ չէ, որքան սխալ տեղը:
ահա ես մի քիչ շուտ եմ ծնվել ....կուզեի մի 3251 թվականին .. ի հարկե եթե մարդկություն լինի էլի
Ժող ձեր մոտ նենց տպավորություն չի՞ առաջանում, որ դուք ծնվել եք սխալ տեղում ու/կամ սխալ ժամանակին: Օրինակ իմ մոտ գրեթե անընդհատ տենց տպավորությունա: Ժամանակը էդքան ուժեղ չէ, որքան սխալ տեղը:
Լավ կլիներ, բայց գիտես…
Ավելի վտանգավոր է ճիշտ ժամանակ, ճիշտ տեղում սխալներ գործել, քան սխալ ժամանակ՝ սխալ տեղում…
Ինձ մոտ մեկ-մեկ հարց է առաջանում՝ ինչի համար ենք մենք ապրում…հազար ու մի բան է մտքովս անցնում, բայց որովհետև տարբերակները շատ են, էլի պատասխանը չեմ գտնում…
Ինձ թվում է, որ եթե նույնիսկ ես 5-րդ դարում ծնված լինեի, ու քեզ նման մեկը նույն հարցն էն ժամանակ տար//, էլի մտքիս ծայրով կմտածեի, որ միգուցե իսկապես արժի մտածել այդ մասին…
Բայց քանի որ մենք ինքնագլուխ աշխարհ չենք գալիս………
…
Մարդը ճշտի սահմանը չափելու համար «քանոն» չունի, դրա համար էլ և՛ ժամանակը, և՛ տեղը մեզ անհականալիորեն կարող են սխալ թվալ…
Ու ինչ-որ տեղ ճիշտ է մեկ-մեկ սխալվելը…
Ժող ձեր մոտ նենց տպավորություն չի՞ առաջանում, որ դուք ծնվել եք սխալ տեղում ու/կամ սխալ ժամանակին: Օրինակ իմ մոտ գրեթե անընդհատ տենց տպավորությունա: Ժամանակը էդքան ուժեղ չէ, որքան սխալ տեղը:Ոնց եմ հասկանում…Ծնվածս օրից այդ զգացողությամբ եմ տառապել։Ես դեռ վաղ մանկությունից ինձ այս աշխարհում միշտ խորթ ու օտար եմ զգացել... Ինձ միշտ թվացել է, որ ես լրիվ ուրիշ եմ... ուրիշ ցանկություններ ու զգացողություններ ունեմ, ի տարբերություն ինձ շրջապատող այլ մարդկանց։
ինձ միշտ թվացել ա, որ Երկիր մոլորակը ինձ համար չի…
միշտ այն զգացողությունն եմ ունեցել, որ ուրիշի կյանքն եմ ապրում… սա իմը չի…
ու որ այն մյուս կյանքում, որն Իմն է, շատ ավելի լավ էր, շատ ավելի երջանիկ էի, ու զգում եմ, որ հոգիս կարոտում է իրեն, ձգտում…
երևի ճիշտ էր մեկը, որ ինձ անվանեց «լուսնից իջած աղջիկ»…
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
'
Էջանիշներ