չագուչով կամ էլ ավելի մեծ ու պինդ քարովԱրամ-ի խոսքերից
լօլ ոնց էիր ջարդում՞
չագուչով կամ էլ ավելի մեծ ու պինդ քարովլօլ ոնց էիր ջարդում՞
I may be paranoid but no android!
մամաս մինչև հիմա դժգոհում ա, որ չափից դուրս խելոք էի, ու ինքը տենց էլ չասկացավ`
երեխա մեծացնելը ինչ ա…
դե արի ու հասկացի ծնողներին…
…և այդպես էլ չհասկացա՝ ով եմ ես…
մի Աղջիկ, որը երազում է մի օր Թիթեռ դառնալ, թե՞ Թիթեռ, որը երազում է Աղջիկ լինել…
Գիտեք ինչ եմ հիշում, հորաքույրս ինձ ասում էր քեզ եթե լավ պահես երբ մեծանաս ոսկե մազեր կունենաս, ես էլ նենց էի շտապում մեծանալ, անընդհատ հարցնում էի, ինչքան, ում չափ պիտի մեծանամ, որ ոսկե մազեր ունենամ, ինչ իմանայի, որ մենակ բոլոր մարդկանց նման հազիվ արծաթեմազին հասնեմ
Ու երևի էդ ջարդելու ընթացքում ձեռի հետ մեկ–մեկ մատներդ էլ էիր ճղում, ու արյունը որ տեսնում էիր, կարծում էիր, թե քարի մեջից դուրս եկավ, չէ՞։չագուչով կամ էլ ավելի մեծ ու պինդ քարով
Ես էլ փոքր ժամանակ ահավոր հետաքրքրասեր էի, շատ էի սիրում ամեն ինչի մեջ քիթս խոթել, փորփրել, տեսնել ինչի մեջ ինչ կա, ու տատիկենցս տանը ինչքան դարակ կար, պիտի փորփրեի, ստուգեի։ Հորաքույրս էլ միշտ ասում էր, որ էդքան քիթս էստեղ–էնտեղ խոթում եմ, դրանից քիթս երկարում է, ու որ իմանում էր, որ էսինչ բանը փորփրել եմ էլի, ասում էր՝ քիթդ էլի երկարել ա, հաստատ մի բան փորփրել ես(իբր ինքը չէր տեսել, ողղակի քթիս երկարությունից գլխի ընկավ, որ փորփրել եմ, էլի
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Մոդերատորական։ Ընդհանուր մանկության հուշերի մասին թեմա Ակումբում վաղուց կա, վերնագիրն է՝ «Մանկության հուշեր»։ Այնպես որ եկեք պայմանավորվենք այս թեմայում գրել միայն «չի կարելի»–ների մասին։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ծնողներս «Չի կարելի թե չէ մեշոկ պապին կամ բոբո ձյաձյան կգա, բժիշկը կսրսկի և այլն» տիպի սուտ–մուտ բաներով չէին վախացնում։ Ուղղակի մանրամասն բացատրում էին, թե արածս ինչ վատ կամ լավ հետևանքներ կարող է ունենալ։ Դե ես էլ խելոք երեխա էի, հասկանում էի ու վատ բաներ հիմնականում չէի անում։
Մենակ ուրիշ ձյաձյա–ծյոծյաներն էին մեկ–մեկ դրսում տենց բաներով փորձում վախեցնել, էն էլ չէր հաջողվում. չէի հավատում տենց սարսաղ բաների։
Հիշում եմ մեր շենքից մի կին կար, անընդհատ ասում էր. «Քարի մեջ արյու՜ն կա, քարի մեջ արյու՜ն կա»։ Զահլեքս տանում էր։ Դե պարզ է, որ չէ հավատում, թե քարի մեջ արյուն կա, ուղղակի զարմանում էի, թե ինչու՞ է էս կինը սենց տարօրինակ բաներ ասում։Հետո մամաս բացատրեց, որ փոխաբերական իմաստով է ասում։
Վերջին խմբագրող՝ Արշակ: 02.06.2008, 11:49:
Добро победило зло, поставило его на колени и зверски убило
Չգիտեմ ձեզ ինչ են ասել,բայց ինձ ատամ հանելուցս մինչ այսօր (ես 19 տարեկան եմ) ասում են « Կծել չի կարելի»:Բա
Yeghoyan (11.09.2009)
մի հատ տխուր դեպք չի կարելիի հետ կապված, երեխային անընդհատ ասել են չի կարելի…, թե չէ աչքերդ կհանեմ, ու մի օր էլ նա իր փոքր եղբորը ասել է չի կարելի լացել, թե չէ աչքերդ կհանեմ, իսկ եղբայրը 3-4 ամսեկան է եղել, դե պարզ է, որ շարունակել է, երեխան էլ 2-3 տարեկլան, մատը մցրել ու եղբոր աչքը հանել է
Այդ երեխային հայրս է վիրահատել…
Նենց որ ակումբցիներ ջան եկեք մեր երեխեքին ապագա կամ ներկա տենց սարսաղ բաներով չվախացնենք ու վաբշե չվախացնենք
Ահավոր չար եմ եղել մանկապարտեզում:Ինձ էլ էին տենց ասում:Մի անգամ ել պատուհանից/մնգոյի/ նայում էի ու սև շորորով կին տեսաՍուտ չխոսես հանկարծ, թե չէ քիթդ կերկարի
Մանկապարտեզում էլ դաստիարակաները՝ քնեք, թե չէ մեշոկ պապին կգա, կտանիիմացել եի մեշոկ պապին ա,նենց էի վախեցել,որ ուշաթափվել էի,մի կերպ ուշքի են բերել ու 3 օր խելքի չեմ եկել
Նենց որ մի վախացրեք
Ահավոր չար եմ եղել մանկապարտեզում:Ինձ էլ էին տենց ասում:Մի անգամ ել պատուհանից/մնգոյի/ նայում էի ու սև շորորով կին տեսա
Նենց որ մի վախացրեք
Ընդհանրապես Մեշոկ պապի, բոբո ձյաձյա և նմանատիպ այլ սարսափեցուցիչների կիրառումը զգալիորեն խաթարում է երեխայի հոգեկանը։ Ու ընդհանրապես տխուր է այն երեխայի դաստիարակության վիճակը, որը ինչ–որ վատ բան չի անում՝ զուտ մեշոկաբոբոյական վախերից դրդված։
Իսկ «չի կարելի» արտահայտության չարաշահումը վաղ թե ուշ հանգեցնում է այդ արտահայտության իմաստի կորստի և համապատասխան ազդեցության բացակայության։ Բացի դրանից, մի վտանգ էլ կա. երեխան, ի վերջո, կարող է հանկարծ կարծել, թե իր անունը Չիկարելի է։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ընդհանրապես Մեշոկ պապի, բոբո ձյաձյա և նմանատիպ այլ սարսափեցուցիչների կիրառումը զգալիորեն խաթարում է երեխայի հոգեկանը։ Ու ընդհանրապես տխուր է այն երեխայի դաստիարակության վիճակը, որը ինչ–որ վատ բան չի անում՝ զուտ մեշոկաբոբոյական վախերից դրդված։
Իսկ «չի կարելի» արտահայտության չարաշահումը վաղ թե ուշ հանգեցնում է այդ արտահայտության իմաստի կորստի և համապատասխան ազդեցության բացակայության։ Բացի դրանից, մի վտանգ էլ կա. երեխան, ի վերջո, կարող է հանկարծ կարծել, թե իր անունը Չիկարելի է։
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ