Կյանքը շատ բարդ բան է և հաճախ,երբ մենք լավ բանի չենք սպասում մեր կյանքում այն լինում է,լինում է նաև հակառակը անվերջ մի լավ բանի ես սպասում ու այն չի գալիս:
Աստղիկը շատ դժբախտ էր,կյանքը նրան ծանր հարված էր պատճառել 1 տարի առաջ.ավտովթարից մահացել էր նրա սիրած էակը:Նա ոչ մի վարկյան չեր մոռանում իր վշտի մասին ու այդ դեպքից հետո բոլոր տղաներին մերժում էր:Բոլորը խորհուրդ էին տալիս նրան նորից սիրահարվել ու մոռանալ անցյալը,բայց Աստղիկը ոչ մի տղայի չէր էլ նայում:
Մի օր նա սովորականից շուտ վեր կացավ,հագնվեց ու զբոսնելով գնաց դասի՝ համալսարան:Նա քայլում էր փողոցով ու մտածում իր դժբախտ բախտի մասին:Նրա առջևից մի երիտասարդ էր գալիս,որը նույնպես իր մտքերի մեջ խրված,ինչ-որ բանի մասին էր մտածում:Նրանք բախվեցին իրար(կյանք այն լի է անակընկալներով):Տղան քաղաքավարի ներողություն խնդրեց Աստղիկից:Աստղիկը իր դեմքի թախծոտ ժպիտով ասաց.
-Ես եմ մեղավոր,շատ էի ցրված,կներեք:
-Ոչ ինչ եք ասում,ես էի մեղավոր չպետք է այսքան մտքերով տարվեի.ես առջևիս չեի նայում:
-Դե լավ ինչ որ է,2-սս էլ մեղավոր ենք:
Նրանք երկուսն էլ ժպտացին ու գնացին իրենց ճանապարհներով:
Այս հասարակ դեպքը դուրս չեր գալիս պատանու մտքից,նա օր ու գիշեր մտածում էր այդ աղջկա մասին:Ինչ անի,որ նրան նորից տեսնի,ամբողջ ժամանակ նա միայն դրա մասին էր մտածում:
Ավելացվել է 1 րոպե անց
Շարունակելի…
Մեջբերել
Էջանիշներ