Խի՞ ուզում ես պատգամավոր լինել:Kuk-ի խոսքերից
Խի՞ ուզում ես պատգամավոր լինել:
DavitH (27.12.2009)
Չէ, ուզում եմ ծեծուջարդի, սպանությունների ու ազատազրկումների փոխարեն խաղեր դիտեմ:Խի՞ ուզում ես պատգամավոր լինել:
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
DavitH (27.12.2009)
Ես էլ գիտեի թե հեռու են պարելուց
Որպես կանոն, մարդու մասին կարելի է դատել նրանով, թե ինչի վրա է նա ծիծաղում:
Հրանտ Թոխատյանի «Mea Culpa»-ն
Հայաստանի Հանրապետական կուսակցության համագումարին ընդառաջ, կամ մեր ժամանակների Կոմկուսը...
Հետաքրքիր մոնտաժ էր,ցավոք այսօրվա իշխանությունները առանց մոնտաժի անչափ ծիծաղել են:
Լեռնցի (11.12.2009)
Հա, շատ... բայց նախկիններն էլ պակաս չեն:
Ընդհանուր, սաղ քաղաքական գործիչները իրականում խնդում են ժողովուրդների վրա, ժամանական է, որ ժողովուրդն էլ մի լավ իրանց վրա խնդա:
Որպես կանոն, մարդու մասին կարելի է դատել նրանով, թե ինչի վրա է նա ծիծաղում:
ՀՀ կառավարությունը, մտահոգ լինելով Հայաստանում սովածների և գործազուրկների աննախադեպ բարձր ցուցանիշով, վարչապետի նախաձեռնությամբ հանդես է եկել գործնական առաջարկությամբ, որում մասնավորապես ասվում է.
«Հարգելի հայրենակիցներ, երկար ժամանակ ուսումնասիրելով ամերիկյան բնիկ հնդկացիների նախկինում ունեցած բարձր քաղաքակրթությունը և աֆրիկյան ցեղախմբերի մոտ ընդունված սովորույթները, առաջարկում ենք որպեսզի սովածներն ուտեն գործազուրկներին։ Այդպիսով մենք ոչ միայն կկանխենք երկրում տիրող գործազրկությունը այլև իսպառ կբացառենք մեր երկրում սոված մարդկանց գոյությունը»։
գործազուրկները մոսկվայից չեն գալիս որ ուտենքՀՀ կառավարությունը, մտահոգ լինելով Հայաստանում սովածների և գործազուրկների աննախադեպ բարձր ցուցանիշով, վարչապետի նախաձեռնությամբ հանդես է եկել գործնական առաջարկությամբ, որում մասնավորապես ասվում է.
«Հարգելի հայրենակիցներ, երկար ժամանակ ուսումնասիրելով ամերիկյան բնիկ հնդկացիների նախկինում ունեցած բարձր քաղաքակրթությունը և աֆրիկյան ցեղախմբերի մոտ ընդունված սովորույթները, առաջարկում ենք որպեսզի սովածներն ուտեն գործազուրկներին։ Այդպիսով մենք ոչ միայն կկանխենք երկրում տիրող գործազրկությունը այլև իսպառ կբացառենք մեր երկրում սոված մարդկանց գոյությունը»։
ճճճճճճճճճՀՀ կառավարությունը, մտահոգ լինելով Հայաստանում սովածների և գործազուրկների աննախադեպ բարձր ցուցանիշով, վարչապետի նախաձեռնությամբ հանդես է եկել գործնական առաջարկությամբ, որում մասնավորապես ասվում է.
«Հարգելի հայրենակիցներ, երկար ժամանակ ուսումնասիրելով ամերիկյան բնիկ հնդկացիների նախկինում ունեցած բարձր քաղաքակրթությունը և աֆրիկյան ցեղախմբերի մոտ ընդունված սովորույթները, առաջարկում ենք որպեսզի սովածներն ուտեն գործազուրկներին։ Այդպիսով մենք ոչ միայն կկանխենք երկրում տիրող գործազրկությունը այլև իսպառ կբացառենք մեր երկրում սոված մարդկանց գոյությունը»։
Իսկ չեն առաջարկու՞մ` իշխանության ձգտողները ուտեն իշխանություններին
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
ԹՌԻՉՔՆԵՐ ԵՐԱԶՈՒՄ ԵՎ ԱՐԹՄՆԻ
ՍԵՐԺ ՍԱՐԳՍՅԱՆԻ ԵՐԱԶԸ
Համանախագահները գալիս են Հայաստան: Ի՞նչ անել, ինչպե՞ս խուսափել հանդիպումից: Թարսի պես էլ` ոչ մի երկրից հրավեր չունի, որ մի քանի օրով թռնի երկրից: Ու հանկարծ հիշում է, որ ճիշտ նման իրավիճակում Ռոբերտ Քոչարյանը գնաց Վրաստան, դահուկ քշեց ու ոտը ջարդեց : «Հո զոռով չի, խելոք էր, էլի», մտածում է ինքը, բայց Վրաստան թռնելու ժամանակ չկա: Սուսուփուս իջնում է նախագահականի բակ ու տեսնում դամբուլի ծառը... Էլ ժամանակ չի կորցնում. տնքտնքալով բարձրանում է ծառը ու թրմփում ներքեւ... Խայտառակություն. ոչ մի տեղը չի ջարդվում: Շորերի փոշին թափ է տալիս ու նորից բարձրանում, բայց այդ ընթացքում ներքեւում արդեն ահագին մարդ է հավաքվում: «Ի՞նչ եք կանգնել, գիպս-բան պատրաստեք», գոռում է ինքը ու նորից իրեն ցած նետում: Դարձյալ անօգուտ: Հենց այդ պահին նկատում է, որ կողքի ծառից էլ Տիգրան Սարգսյանն է իրեն ցած նետում: «Քե՞զ ինչ պատահեց, այ տղա», հարցնում է ինքը: «Հեչ, շեֆ, կոռուպցիայի դեմ եմ պայքարում», ասում է սա ու տեղում ուշաթափվում: «Լրիվ խելքը քցել ա», փնթփնթում է ինքը ու նորից ծառը բարձրանում, բայց այս անգամ որոշում է ամենաբարձր ճյուղին հասնել...
Դաշնակներն ու Հովիկ Աբրահամյանը ներքեւում ապահովության համար ձգած բրեզենտ են պահում: Ինքը ցած է նետվում, եւ օդում զգում է, որ ականջների մոտով վզվզալով փամփուշտներ են անցնում: «Էդ ի՞նչ եք անում», գոռում է ինքը: Սեյրան Օհանյանը ծառի բնի հետեւից հանում է գլուխը. «Հեչ, շեֆ, հակաօդային պաշտպանության զորավարժություններ են, իմացանք, թե չճանաչված թռչող օբյեկտ ա, կրակեցինք»: «Չճանաչվածը Բակո Սահակյանն ա, ես ճանաչվա՛ծ երկրի նախագահ եմ», գոռում է ինքը ու ներքեւ սլանում: Բրեզենտը կայծակնային արագությամբ մոտենում է... Ու հենց այդ պահին էլ ինքը սոսկումով նկատում է, որ Հովիկ Աբրահամյանն ու դաշնակները բաց են թողնում բրեզենտի ծայրերը... Ուժեղ դրխկոց է լսվում, ու միանգամից ամեն ինչ թաղվում է խավարում: Գիտակցության վերջին նշույլներով հասցնում է ընկալել միայն, որ բոլորը շնորհավորում են Հովիկ Աբրահամյանին, իսկ Հրանտ Թոխատյանը մտնում է նրա թեւը եւ ասում. «Շեֆ, կլինի՞ նախընտրական կլիպներդ ես նկարեմ...»:
Արթնանում է բանակցությունների սեղանի շուրջ:
Ճամփաները բոլոր դեպի մահ են տանում…
Բաղրամյան 26: Ինքը լխկած դդումի ռոժով, հարսիկ-վառսիկի պոզայով, երջանիկ փռված է աթոռին: Խիլարի տոտան էր հենց նոր զանգել ու ինքը իրեն մարդ է զգում: Էտ առիթով սեղմում է քարտուղարուհու կնոպկեն.
-Լսում եմ շեֆ…
-Մի թասը պիր ստի:
-Ինչ որ լավ բանա եղել շեֆ?
-Հա…Խիլյարաին էր զանգալ:
Մի քանի րոպե հետո ներս է մտնում քարտուղարուհին թասը ձեռքին: Ինքը գլուխը կախում ա մեջը, քաշում ա քթերը…
Մեկ էլ զանգում է հատուկ գործակալական հեռախոսը…Վեր ա թռնում, նայում է գրված է “Հոպար”, անմիջապես դիրքը փոխում է պիպտեկի դիրքի , ժպիտ դեմքին ու վերցնում է…
-Օլլո…Դա շեֆ յա սլուշայու շեֆ…
-Արա էտ նոր զանգել էր հա? Բա ինչի դալաժիտ չես անում այ չուչունդռա…Էտ քեզ նաչալնիկի տեղ ես դրել?
-Չէ չէ,- էլ չի հարցնում արդարանալ մեկ էլ աթոռից բիզ է դուրս գալիս ու սկսում է ծակել…
.-Լավ էլի շեֆ, ցավում ա , լավ էլի…
-Դե սրանից հետո, որ կխոսաս միշտ հիշի որ էտ բզի կնոպկեն իմ մոտ ա…Վաղը մանրամասն աչոտը սեղանիս լինի…Ու քեզ հավաքի մի լացի: Հա մեկ էլ էն որսորդին կասես ներկայա…Իր համար առաջադրանք կա:
-Սլլլ լլլ ոււ շշշշշ յուս,- մաքրում է արցունքնները:
Իրեն բռնաբարված է զգում, ընկճված…Լավ ինչ անեմ? Ինչ անեմ, որ ինձ տղամարդ զգամ արա…Ընդիմության միտինգը հունվարին ա, որ հրաման տայի մի երկու տատի ծեծեին…Բա ինչ անեմ: Հաաաա…Ռիտան..Կինկս..Արա լավ է , էտ դրա բարակ ձենից ես վերջը իմպոտենտ եմ դառնլու: Թե զանգեմ Գյուլին աղչկեքին վեկալի էթանք տժժանք? Բայց վաղը սաղ թերթերը խժալու են վրես: Սեղմում է քարտուղարուհու կնոպկեն:
-Հլը էն Ազարյանին բերեք մոտս:
Քիչ անց Ազարյանը մտնում է սենյակ.
-Չես ամաչում մեծ մարդ ես քուֆուր ես տալիս ինձ:
-Չէ պարոն նախագահ դա հնարավոր չի…Ախր ես ձեզ շատ եմ սիրում….
-Ոնց սիրում, արա էս ինձ վարչապետի տեղ ես դրել? ԱՅ գյալըբո…Կնիկս գիտի դրա մասին? Գնացել ես իրան տենաս մի հատ?
-Չեմ հասկանում պարոն նախագահ այս ինչ եք ասում? Ձեր կինը ինչ կապ ունի?
-Հա լավ կապ չունի…Հանվի պառկի գալիս եմ…
ՏԱՂ ՈՂՋԱՄԻՏ
Երբ էս իմ պաշտոնը ստացա ես մարտի մեկի մոմենտով,
Ի՞նչ պիտի անե աշխարհում էս անկապ բայղուշը, ասին:
Սակայն երբ Ցյուրիխի միջին ուրացման տաղերըս ասի,
Ամառվա ծիրանի նըման փափո՜ւկ է քո թուշը, ասին:
Բայց խալխի անսիրտ քեֆերին ես սահմանըս փակ մնացի,
Ուզեցի թողնեմ-հեռանամ` անիմաստ եւ ուշ է, ասին,
Ասի` ես կողմ եմ, սակայն պառլամենտըս դժվար ընդունի,
Սերժիկը խիզախ, լայնախոհ, լեգիտիմ-պուպուշ է, ասին:
Ասի թե` մարդ եք ախար դուք, չե՞ք տեսնում ռեյտինգըս նվազ,
Տե՛ղն է քեզ, ինչո՞ւ ուրացար Ալաշկերտն ու Մուշը, ասին:
Խնդացին, քրքջացին միայն, որ այդպես Էրդողանը քցեց,
Ցանկացած նման գործարքում տուժում է ապուշը, ասին:
ՉԻ
DIXIcarpe noctem
Մարքսիստը կոնգրեսից դուրս եկավ
«Այնպես որ իրենց ձայները թող մնան իրենց: Ես ունեմ իմ իմիջը եւ նրանց օգնության կարիքը չունեմ»
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ