Թեկուզ եւ մենակ լինի փարախում,
Որսկան Ռոբիկը ընչի՞ց է վախում:
Հապա մի նայիր հըսկա հասակին,
Ծըռած չանային, ամուր քամակին...
........................................................
........................................................
Բայց բաոբաբի տակին էս գիշեր
Մենակ է Ռոբիկն ու չունի ընկեր:
Խարույկի կողքին լուռ թինկը տված
Մըտածում է նա... Ու մին էլ հանկարծ,
Որտեղից որտեղ, էն նեղ մաջալին,
Միտն էկան արած ղալաթները հին...
Սրընթաց ջայլա՞մ, թե արջ գիշատիչ
Շեշտակի անցավ խարույկի մոտով,
Սերժի՞կը հանկարծ թաքուն, թիկունքից
Փորձեց հարվածել քամակին ոտով,
Ո՞վ Հաագային դիմեց իր հարցով...
Ո՞վ ցուցմունք տըվեց քսանյոթի գործով...
Ռոբիկին թըվաց, թե մի ոտնաձայն
Եկավ ու կանգնեց խարույկի վըրա,
Կանգնեց ու լըռեց... Ականջ դըրավ նա...
- Էն ո՞վ նայեց լիսածակից...
Էն ո՞վ խոսեց մարտի մեկից...
Ո՞վ, անտեսած Սերժի փեսին,
Աչք է դըրել իմ բիզնեսին...
Ո՞վ է ամեն քայլըս հիշում,
Որ ապագաս անցնի Կոշում...
Ո՞վ ես, էհե՜յ, ի՞նչ ես անում,
Ի՞նչ ես լըռել, ձեն չես հանում...
Մեջբերել
Էջանիշներ