Ո՞ՐՆ Է ՏԵՐ-ՊԵՏՐՈՍՅԱՆԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ԱՌԱՔԵԼՈՒԹՅՈՒՆԸ
«Վերջին երեք ամիսները ցույց տվեցին, որ իշխանական այրերի եւ ժողովրդի հոգին այդպես էլ չմերձեցավ: Նախագահը(Սերժ Սարգսյանը-խմբ) որպես մայր մեղու հասարակական փեթակի կողմից չընդունվեց: Ավելի լակոնիկ ասեմ` «դուշի վիկինգով ի նարոդա նյե պոռադնիլիս»,- այսօր ցավով ասաց Հայաստանի մարքսիստական կուսակցության նախագահ Դավիթ Հակոբյանը:
Լրագրողներից մեկն անմիջապես գտավ հայտնի երգը եւ ասուլիսն ընդհատվեց Ալեգրովայի երաժշտութամբ: Երաժշտական ընդմիջումից հետո Հայաստանի թիվ մեկ մարքսիստը շարունակեց անդրադառնալ հայ ազգի առաջ ծառացած խնդիրներին եւ հատուկ իշխանական լրատվամիջոցների համար պարզաբանեց.
«Իշխանական ճամբարը ժողովրդին անվանում է ՀՀՇ-ական, իսկ մենք այն անվանում ենք` ժողովրդահայրենասիրական այլանս»:
Նա խոսք ուղղեց նաեւ ընդդիմադիր լրատվամիջոցներին, որոնց իշխանություններն անվանում են «ՀՀՇ-ական».
«Ոչ թե Տեր-Պետրոսյանին այլընտրանք չկա, այլ` ժողովրդահայրենասիրական միացյալ ուժերին: Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի պատմական առաքելությունը կայանում է նրանում, որ նա երկրորդ անգամ ազգը հանեց ոտքի իր ազգային արժանապատվությունը պահպանելու համար` հանուն կենսաբանական անվտանգության: ՀՀՇ-ն եղել է եւ մնում է քաղաքական այն կատալիզատորը, որը 1988-89թթ.-ին դարձավ ազգային զարթոնքի կատալիզատոր»: Նա գտնում է, որ այսօր Տեր-Պետրոսյանի հիմնական խնդիրը գաղափական, նոր, հզոր ուղեղներին քաղաքական ուղեծիր հանելն է, որը նա սրբությամբ կկատարի.
«Որքան էլ իշխանական ճամբարի վիկինգների քաղաքական լակեյներն զուռնա փչեն, թե Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը անցյալն է վերադարձնում կամ անցյալի ռեւանշն է. դա կատարյալ խաբեություն է»:
Խոսելով ազգի առաջ ծառացած խնդիրներից` նա նշեց.
«Ամենակարեւորը ազգի քաղաքական միասնության եւ գաղափարական միաբանության գերխնդիրն է: Այսօր ԱԺ պատգամավորներին հարցնես, թե ինչ է պետությունն ու պետականությունը` չեն կարողանա պատասխանել: 15 տարի է` նույն մորդաներն(դեմքերն են-խմբ) են ԱԺ-ում եւ նույն երգն են երգում»:
Նա կարծում է, որ առաջին հերթին պետք է լուծարել ԱԺ-ն եւ վստահեցնում է, որ իշխանություններն այլընտրանք չունեն: «Մեզ անհրաժեշտ է նոր տնտեսական քաղաքականություն: Մենք տեսնում ենք մեր իշխանությունների տկարամտության արդյունքը:
Այն, ինչ ասում է նախագահը, վարչապետը` ողբերգություն է: Ողբերգություն է, երբ պետությունը արտաքին գնագոյացման պրոցեսների դեմ մնացել է անպատրաստ»:
Ինչ վերաբերում է վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի` սփյուռքի բոլոր գործարարներին Ծաղկաձոր հրավիրելու փաստին` Դավիթ Հակոբյանն ասաց.«Վարչապետը հրավիրում է դալնիյ ախպարիկներին, թե ով ինչ ողորմություն կտա: Կատարյալ հիմարություն եւ խաբեբություն: Երկիրը արտադրողական ուժերը պահանջում են սկզբունքային նոր մեքենա»:
Այստեղ Դավիթ Հակոբյանը հարկ համարեց ներկայացնել գործող իշխանություններին տված Տեր-Պետրոսյանի «ավազակապետություն» գնահատականը.
«Քաղաքական լեկսիկոնների բառարանում «ավազակապետություն» հասկացողության տակ գրված է.«Պետական մեքենա, որը չի մասնակցում նյութական բարիքների վերարտադրման պրոցեսներին, այլ տզրուկային ձեւով զբաղվում է ավարությամբ եւ ավարավաճառությամբ: Այսինքն` Սովետական Հայաստանից ավար վերցրած ողջ արտադրական պետենցիալը` շենքերը, հողը, բնական հարստությունների առք ու վաճառքով: Իսկ գանձարանը նստած է 100 տոկոսանոց հարկահանության վրա»: Նրա հաշվարկներով` անհրաժեշտ է 10 միլիոն դոլար` նոր տնտեսական քաղաքականություն սկսելու համար.«Եթե նույնիսկ Ռոբերտն ու Ազատիչը հեռանան` միեւնույն է պետական մեքենան մնում է ավազակապետական»:
ԵՐԿԽՈՍՈՒԹՅՈՒՆ ՉԻ՞ ԼԻՆԻ
Երկխոսության մասին եվրոպական կառույցների առաջարկները Դավիթ Հակոբյանը համարում է հոխորտանք եւ ասում.
«Ես ձեզ հարց եմ տալիս` աշխարհում 5 հազար տարվա քաղաքակրթության մեջ կա՞ իրավաբանական որեւէ կետ, որտեղ կոչ է արվում նստել երկխոսության կամ բանակցությունների գողի հետ: Իշխանագողությունը որպես պետական հանցագործություն համարվում է ավելի ծանր հանցագործություն, քան սոված մարդու կողմից մի պատառ հացի գողությունը»: Մարքսիստը գտնում է, որ Հայաստանում վերջին 15 տարիների ընթացքում տեղի են ունեցել ոչ թե ընտրություններ, այլ իշխանագողություն. «Բոնապետարիզմի, խունտիզմի, քաղաքական ավանտյուրիզմի եւ տեռորիզմի ճանապարհով»: Այսօր ներողություն խնդրելով Լեւոն Տեր-Պետրոսյանից` Դավիթ Հակոբյանը նշեց, որ այդ գործընթացը սկսվել է նրա պաշտոնավարության ընթացքից. «Հատկապես դավալվեցի տղան: Այո, մեր ազգային հերոս Վազգենը, որը երեք պետական հեղաշրջումների հեղինակն է»:
Այսօր Դավիթ Հակոբյանը խուսափեց «ժողովրդավարություն» բառի օգտագործումից` նշելով. «Այդ բառն արդեն բռնաբարվել է Հայաստանում: Պետք է ձեւավորել նոր սահմանդրական եւ ընտրական իրավունք: Ես վստահ եմ, որ երկու կողմերի երկխոսություն այսօր չի լինելու»: Նա վստահեցրեց, որ գործող իշխանությունները չեն կարող գոյատեւել մեկ տարուց ավել.
«Քաղաքական, տնտեսական, գաղափարական ռեսուրս այս իշխանությունները չունեն: Վիկինգների դիկտատուրան մեկ տարուց ավել չի ձգի»: Անդրադառնալով Քոչարյանի վարած քաղաքականությանը` մարքսիստն ասաց. «Ասում են Քոչարյանը շատ է ուզում քաղաքապետ կամ վարչապետ դառնալ: Նրանից ամեն ինչ սպասելի է : Ինչպես ասում է Մարքսը` տգետները չափից ավելի համարձակ են ու վտանգավոր»:
Իսկ Քոչարյանին Դուք համարո՞ւմ եք տգետ` «Ա1+»-ի հարցին` Հակոբյանը պատասխանեց.«Ես այդ մարդու տգիտության մասին վաղուց եմ ասել: Իվան Գրոզնին մի լավ խոսք ունի. «Տոտ, կոտորիյ պոդնիմայետ ռուկու նա նարոդ, էտո նյե վերնիյ պյոս: Այդպիսին է դաժան պատմությունը»:
ԲԱՐՈՅԱՀՈԳԵԲԱՆԱԿԱՆ ՏԵՌՈՐԻ ԶՈՀ
Հայաստանի մարքսիստական կուսակցության նախագահ Դավիթ Հակոբյանն այսօր ցավակցեց ՀՀՇ վարչության փոխնախագահ Անդրանիկ Հովակիմյանի հարազատներին եւ մտերիմներին ` նրա վաղաժամ մահվան կապակցությամբ եւ ասաց.«Ողբում եմ եւ ցավում: Անդրանիկ Հովակիմյանը իշխանությունների բարոյահոգեբանական տեռորի զոհ դարձավ: Զոհերը միայն մարտի 1-ի 10 զոհերը չեն կամ 300 ֆիզիկապես ջարդվածները, ազգի կեսն այսօր գտնվում է բարոյահոգեբանական տեռորի ազդեցության տակ: Ազգը նորմալ աշխատել, գործել այսօր չի կարող»: Բարոյահոգեբանական տեռորը դադարեցնելու համար Դավիթ Հակոբյանը իշխանություններին կոչ արեց վեհություն ցուցաբերել.
«Իսկ իշխանություններմ այսօր անում են ստորություն, ստորություն, ստորություն: Հեռուստեսությամբ անընդհատ մատ թափ տալ` պատժելու եմ, պատժելու եմ, պատժելու եմ, չի կարելի: Ես սա ասում եմ, որ Ազատիչի խորհրդատուները խելքները գլուխները հավաքեն: Բոլոր քաղաքական բանտարկյալներին ազատություն տալուց հետո, նոր կարելի է երկխոսություն սկսել»:
Մեջբերել
Astgh-ի խոսքերից
Այդ մարդուն ես ավելի ու ավելի շատ եմ սիրում: Ափսոս, որ Կառլին է հետևում:
Արդյո՞ք լիբերալ ենք։ Իսկ այդ անդեմ ու գորշ սովետական երկրում համենայն դեպս հայը ավելի հայ էր քան թե հիմա… զուտ ազգային շահերը գնահատելու առումով։ Մարդիկ ժամանակին Սովետով հպարտանում էին, և գուցե շատերը ասեն թե սին հպարտություն էր առանց հիմքերի, ու օրինակ բերեն թե այն ժամանակ կարագ, միս նիխտ, իսկ հիմա սև իկրայով ու ԲՄՎ–ներով… ապա ես կասեմ այն ժամանակ մարդիկ գուցե շատ բաներ չէին տեսնում սակայն ապրում էին (ապրել, չհասկանալ թե կուշտ ուտում ու քնում էին), իսկ հիմա ամեն ինչ կա, իսկ մարդկանց հոգիներում խավար է, դատարկ փողային մրցակցություն փոքրամասնության մոտ, ու գոյապայքար՝ մեծամասնության մոտ։ Արդյունքում ոչ մի հոգևոր վերելք, ռաբիզացում, դեբիլացում, Նիկոլի ասած՝ ռոբոտացում, սերժանտացում, դոդացում։ Այս անկախության մասին կարելի է ասել՝ անձրևից փախանք, ջուրն ընկանք։ Այդ լիբերալը լավ է, եթե ժողովրդի մեջ սերմանված է այդ լիբերալը, ստրկամիտ ու տգետ ժողովրդին ո՞նց դարձնենք լիբերալ, դե ասա։
/:
Էջանիշներ