Լևոն Տեր-Պետրոսյան քաղաքական գործիչը

[Mephistopheles]

ոչ ոք ինձ վարկանիշ չի տալիս, նշանակում ա համաձայն չեք հետը՞ս… երկիրը ժողովրդով չեն սարքու՞մ… Չուկ ես ասեցի վարկանիշ դու մենակ շնորհակալություն ես տալիս…

[Chuk]

ոչ ոք ինձ վարկանիշ չի տալիս, նշանակում ա համաձայն չեք հետը՞ս… երկիրը ժողովրդով չեն սարքու՞մ… Չուկ ես ասեցի վարկանիշ դու մենակ շնորհակալություն ես տալիս…

Ես համաձայն եմ, որ երկիրը ժողովրդվով են սարքում, բայց էդ ընթացքում կոռուպցիան բացառել ա պետք, նենց որ վարկանիշ չհուսաս:

[Mephistopheles]

Ես համաձայն եմ, որ երկիրը ժողովրդվով են սարքում, բայց էդ ընթացքում կոռուպցիան բացառել ա պետք, նենց որ վարկանիշ չհուսաս:

այ սենց ես անում… տավարիշ կամանդիր, ժողովրդով որ սարքես կոռուպցիան մինիմումի կհասնի արդեն… ժողովրդի ակտիվությունն ու մասնակցությունն ա որ կարա կոռուպցիան քչացնի…

վարկանիշս տուր…

արա, բայց դուք ի՜նչ մարդ եք, մինչև չասեմ չեք տա… հլա նայեք 9000-ից ավել գրառում ունեմ բայց հլա 3 հատ աստղ…

[Գալաթեա]

Ժողովրդին մեղադրելը սխալ ա: Մեր հիմիկվա ժողովուրդից ավելի ապատիկ ու պոֆիգիստ մասսա ես վաղուց չեմ տեսել: Մառշուտկեքի համար գոռգռացողները մի կողմ՝ (ի դեպ, ես էլ էի իրանց հետ գոռգռում, ինձ մենակ առիթ տաս), մնացածին խորը ապատիա ա պատել, ու դա արվել ա շատ սիստեմատիկ ու լավ մտածված կերպով: Մարդկանց մեջքը բառիս բուն իմաստով կոտրել են:
Էլի եմ ասել, էս երկրում պետք ա հեղափոխություն սկսեր էն օրը, երբ Վահե Ավետյանին ծեծելով սպանեցին ամբողջ ազգի աչքի առաջ: Ինչ եղա՞վ: Ոչ մի զրթիկ էլ չեղավ: Մարդկանց մեջ թասիբ ու ըմբոստություն չառաջացրեց անգամ էն՝ որ իրանց հայրենակցին, ախպորը, կոլեգային շան պես սատկացրին: Ինչի՞: Որտև հասցրել են, կաթիլ առ կաթիլ հասցրել են նրան, որ սեփական մաշկից թանկը չկա: Օրվա հացից ավելի կարևոր խնդիր չկա: Հացն էլ որ վաղը զարթնենք տեսնենք՝ հատը 5000 դրամ ա դառել՝ էլի չենք բողոքի է... կվազենք խանութ, 10 հատ կառնենք, որ յոլա գնանք մինչև "կերևա ինչ կլինի": "Կերևա", ոչ թե "մենք ցույց կտանք":
Մենք սենց չենք եղել, դարձրել են... հա, մեջներս գուցե եղել ա, բայց էս լուսավոր դարում դա պետք ա վերանար, ոչ թե սենց խայտառակ արմատներ գցեր:

[Chuk]

Ժողովրդին մեղադրելը սխալ ա: Մեր հիմիկվա ժողովուրդից ավելի ապատիկ ու պոֆիգիստ մասսա ես վաղուց չեմ տեսել: Մառշուտկեքի համար գոռգռացողները մի կողմ՝ (ի դեպ, ես էլ էի իրանց հետ գոռգռում, ինձ մենակ առիթ տաս), մնացածին խորը ապատիա ա պատել, ու դա արվել ա շատ սիստեմատիկ ու լավ մտածված կերպով: Մարդկանց մեջքը բառիս բուն իմաստով կոտրել են:
Էլի եմ ասել, էս երկրում պետք ա հեղափոխություն սկսեր էն օրը, երբ Վահե Ավետյանին ծեծելով սպանեցին ամբողջ ազգի աչքի առաջ: Ինչ եղա՞վ: Ոչ մի զրթիկ էլ չեղավ: Մարդկանց մեջ թասիբ ու ըմբոստություն չառաջացրեց անգամ էն՝ որ իրանց հայրենակցին, ախպորը, կոլեգային շան պես սատկացրին: Ինչի՞: Որտև հասցրել են, կաթիլ առ կաթիլ հասցրել են նրան, որ սեփական մաշկից թանկը չկա: Օրվա հացից ավելի կարևոր խնդիր չկա: Հացն էլ որ վաղը զարթնենք տեսնենք՝ հատը 5000 դրամ ա դառել՝ էլի չենք բողոքի է... կվազենք խանութ, 10 հատ կառնենք, որ յոլա գնանք մինչև "կերևա ինչ կլինի": "Կերևա", ոչ թե "մենք ցույց կտանք":
Մենք սենց չենք եղել, դարձրել են... հա, մեջներս գուցե եղել ա, բայց էս լուսավոր դարում դա պետք ա վերանար, ոչ թե սենց խայտառակ արմատներ գցեր:

Լիլ, ախր ժողովրդին չենք մեղադրում: Ասում ենք, որ ժողովրդից ա կախված: Գոնե իմ համար մեղադրելն ու կապը տեսնելը իրարից տարբեր բաներ են:

Ինչ վերաբերում ա բերածդ օրինակին, եթե տենց ա, ես էլ ասում եմ, որ հեղափոխություն պետք ա անեինք ոչ թե Վահե Ավետյանին սպանելու օրը, այլ Պողոս Պողոսյանին սպանելու օրը (ուրիշ դեպքեր էլ կարելի ա նույն ձևի ասել): Բայց Պողոսից հետո էլ կար լայն տարածված կարծիք, որ ժողովուրդը խոր ապատիայի մեջ ա ու ելք չկա:

Բայց մեկ էլ ասենք 2007-2008-ին հայտնվում ա Լևոնը ու տենց շարժում ա ստեղծվում, որը հա, արդյունքի չհասավ, բայց էնքան մոտ էր, որ իշխանությունը գնաց 10 զոհ, հարյուրից ավելի քաղբանտարկյալ, լիքը քաղհալածյալ, տնտեսական հալածյալ, ու նման ուրիշ բաներ ունենալու ճանապարհով:

Էս ժողովուրդն ունակ ա, մենակ թե կիսատ չթողնի սկսածը, մենակ թե շուտ չհուսահատվի, մենակ թե ամեն ինչը մի հոգով չպայմանավորի (թեկուզ էդ մի հոգին Լևոնի պես մարդ լինի):

[Գալաթեա]

Լիլ, ախր ժողովրդին չենք մեղադրում: Ասում ենք, որ ժողովրդից ա կախված: Գոնե իմ համար մեղադրելն ու կապը տեսնելը իրարից տարբեր բաներ են:

Ինչ վերաբերում ա բերածդ օրինակին, եթե տենց ա, ես էլ ասում եմ, որ հեղափոխություն պետք ա անեինք ոչ թե Վահե Ավետյանին սպանելու օրը, այլ Պողոս Պողոսյանին սպանելու օրը (ուրիշ դեպքեր էլ կարելի ա նույն ձևի ասել): Բայց Պողոսից հետո էլ կար լայն տարածված կարծիք, որ ժողովուրդը խոր ապատիայի մեջ ա ու ելք չկա:

Բայց մեկ էլ ասենք 2007-2008-ին հայտնվում ա Լևոնը ու տենց շարժում ա ստեղծվում, որը հա, արդյունքի չհասավ, բայց էնքան մոտ էր, որ իշխանությունը գնաց 10 զոհ, հարյուրից ավելի քաղբանտարկյալ, լիքը քաղհալածյալ, տնտեսական հալածյալ, ու նման ուրիշ բաներ ունենալու ճանապարհով:

Էս ժողովուրդն ունակ ա, մենակ թե կիսատ չթողնի սկսածը, մենակ թե շուտ չհուսահատվի, մենակ թե ամեն ինչը մի հոգով չպայմանավորի (թեկուզ էդ մի հոգին Լևոնի պես մարդ լինի):

Արտ, բայց եթե պայքարը սկսել ա լիդերով, ինքաբուխ, խորը դեմոկրատական, ինքնակառավարվող տարր չի, ոնց որ օրինակ՝ Occupy-ն էր, ինչի՞ պետք ա լիդերի հետ քաշվելուց հետո թափը նույնը մնա: Ո՞նց կարա լիդեր(ներ)ով սկսած պայքարը կեսից վերաիմաստավորվի, հատկապես եթե սկզբում խոսք անգամ դրա մասին չէր եղել:
Մարդը մինչև վերջ գալիս էր հետներս, իր ասելով:

[Chuk]

Արտ, բայց եթե պայքարը սկսել ա լիդերով, ինքաբուխ, խորը դեմոկրատական, ինքնակառավարվող տարր չի, ոնց որ օրինակ՝ Occupy-ն էր, ինչի՞ պետք ա լիդերի հետ քաշվելուց հետո թափը նույնը մնա: Ո՞նց կարա լիդեր(ներ)ով սկսած պայքարը կեսից վերաիմաստավորվի, հատկապես եթե սկզբում խոսք անգամ դրա մասին չէր եղել:
Մարդը մինչև վերջ գալիս էր հետներս, իր ասելով:

Ես չասեցի վերաիմաստավորի, ասեցի չնահանջի, չհուսահատվի, ու ամեն ինչը մի հոգով չպայմանավորի:
Լիլ, նայի, նույն շարժման մեջից լիքը մարդիկ իրականում ինքնաբխվում էին: Թեկուզ մեր Հատուկ Գունդը, որը ինքնակազմավորվեց, ակցիաներ էր անում, մարդկանց էր ոգևորում: Նենց որ ինքնաբխում հնարավոր էր:
Երկրորդ, ասածս հիմնականում նշանակում էր էն, որ եթե էս պահին ինչ-որ մի բանը չի գոհացնում, ասենք մարդկանց քանակը, չասես «էս Լևոնը չկարացավ մինչև վերջ պահի» շուռ գաս գնաս տուն: Տենցները լիքն էին ու հենց տենցներով էր, որ պայքարը մարում էր, փոխանակ մինչև վերջ կանգնելուն ու իրենց կողմից էլ փորձելուն մարդկանց ավելացնել:

Լիլ, կասեք չկարողացավ համոզել, որ մարդիկ ավելանան ու երկար դիմանան: Հա, կա տենց բան: Բայց էդ մենակ իրանով պայմանավորելը սխալ ա: Ի վերջո մենք մեզ համար պետք ա անեինք:

[Գալաթեա]

Բայց մեկ էլ ասենք 2007-2008-ին հայտնվում ա Լևոնը ու տենց շարժում ա ստեղծվում, որը հա, արդյունքի չհասավ, բայց էնքան մոտ էր, որ իշխանությունը գնաց 10 զոհ, հարյուրից ավելի քաղբանտարկյալ, լիքը քաղհալածյալ, տնտեսական հալածյալ, ու նման ուրիշ բաներ ունենալու ճանապարհով:
Էս ժողովուրդն ունակ ա, մենակ թե կիսատ չթողնի սկսածը, մենակ թե շուտ չհուսահատվի, մենակ թե ամեն ինչը մի հոգով չպայմանավորի (թեկուզ էդ մի հոգին Լևոնի պես մարդ լինի):

Էս մի անկումից հետո էլ չենք կանգնի, արխային:

[Mephistopheles]

Լիլ, ախր ժողովրդին չենք մեղադրում: Ասում ենք, որ ժողովրդից ա կախված: Գոնե իմ համար մեղադրելն ու կապը տեսնելը իրարից տարբեր բաներ են:

Ինչ վերաբերում ա բերածդ օրինակին, եթե տենց ա, ես էլ ասում եմ, որ հեղափոխություն պետք ա անեինք ոչ թե Վահե Ավետյանին սպանելու օրը, այլ Պողոս Պողոսյանին սպանելու օրը (ուրիշ դեպքեր էլ կարելի ա նույն ձևի ասել): Բայց Պողոսից հետո էլ կար լայն տարածված կարծիք, որ ժողովուրդը խոր ապատիայի մեջ ա ու ելք չկա:

Բայց մեկ էլ ասենք 2007-2008-ին հայտնվում ա Լևոնը ու տենց շարժում ա ստեղծվում, որը հա, արդյունքի չհասավ, բայց էնքան մոտ էր, որ իշխանությունը գնաց 10 զոհ, հարյուրից ավելի քաղբանտարկյալ, լիքը քաղհալածյալ, տնտեսական հալածյալ, ու նման ուրիշ բաներ ունենալու ճանապարհով:

Էս ժողովուրդն ունակ ա, մենակ թե կիսատ չթողնի սկսածը, մենակ թե շուտ չհուսահատվի, մենակ թե ամեն ինչը մի հոգով չպայմանավորի (թեկուզ էդ մի հոգին Լևոնի պես մարդ լինի):

դու չես մեղադրում, ես մեղադրում եմ…

բա ու՞մ մեղադրեմ… ու՞մ փեշերից գնամ կախվեմ… եվրոպացիքի՞, ռուսների՞, ամերիկացիների՞ թե Սերժի… սերժը մի հատ մարդ ա իրա թայֆով… ո՞նց կարա մի հատ թայֆա սաղ ժողովրդին սենց կոտրի… ասենք հիմա Սերժն ա, բա առա՞ջ… էս 1000 տարի ա յա սերժն ա յա ռոբն ա յա էլ Լևոնը՞… բա մե՞նք…