Անկեղծ ասած մի այլ ֆորումում նմանատիպ հարց ինքս էի տվել: Սակայն գրելուցս հետո անկախ ինձնից մտածմունքների մեջ ընկա: Երկար մտածելուց հետո հասկացա, որ ՄԵՆՔ ԱՊՐՈՒՄ ԵՆՔ ԱՊՐԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ: Չէ? որ կյանքն այնքան հիասքանչ բան է, անկախ նրանից մենք հարուստ ենք, թե աղքատ: Կարևորը դա չէ, կարևորը, որ մենք ապրում ենք: Եթե գիտակցենք, թե ով ենք մենք Աստծո Արարչագործության մեջ, ապա այսպիսի հարցեր չենք տա մեկմեկու: Քանզի ամեն ոք սիրում է ապրել (ես եչմ խոսում հոգեկան խանգարում ունեցողների, աղանդների և թուլամորթ մարդկանց մասին): Չեմ կարծում լինի խելքը գլխին մեկը, ով ցանկանա մեռնել: Այդ պատճառով իմ պատասխանը այս հարցին այս է.
ՄԵՐ ՆՊԱՏԱԿՆ Է` ԱՊՐԵԼ:
Մեջբերել
Էջանիշներ