Մենք կարող ենք դիմել Աստծուն այդ հարցով, և պատասխանը կարող են լինել այն բոլոր վկայությունները Աստծո գոյության մասին, որոնք, օրինակ ես, տեսնում եմ բավականին պարզ, այդ վկայություններն են`Մանուլ-ի խոսքերից
1.Աստվածաշունչը,
2.մեր խիղճը
3.մեր` Նրա նմանությունը /ծնողական սերը իր երեխայի նկատմամբ, բարությունը, սերը, ներողամտությունը, գեղեցկության զգացողությունը և այլն/
4.մեր հավատը Իր հանդեպ` Նրա կողմից մեր մեջ դրված,
5.շատ փաստեր դրված մեր առջև, որոնք հաստատում են Աստվածաշնչի ճշմարտացիությունը.
օրինակ, ինձ շատ բան է ասում այն, թե ինչու է ժամանակակից մարդը օգտագործում իր ուղեղի հնարավորության միայն 4 %-ը, իսկ ինչի մասին է ասում մյուս չօգտագործվող 96-ը: Ինչու մենք չունենք այդ 4%-անոց ուղեղը միայն, որը կօգտագործեինք ամբողջությամբ: Իմ կարծիքով Աստված սրանով ասում է մեզ այն մասին, որ ի սկզբանե Աստված մարդուն ստեղծել է կատարյալ, նա օգտագործել է իր ուղեղի ողջ կարողությունը, նա եղել է բավականին ինքնահաստատված, երջանիկ, ունեցել է շատ հզոր գիտություն, իմաստություն, : Այդ բարձունքից,. այդ կատարելությունից մարդը ընկել է, այդ ահռելի անկումը, այդ 96 %-ը, մարդու մեջ առաջացրել է խավար, դատարկություն, Աստծո տված փառքի բացակայությունը, և մարդը չի կարողանում լիովին երջանիկ լինել, գտնել իմաստը և իսկական գիտությունը: Մարդը հաճախ ցանկանում է բացահայտել այդ խավարը, քիթը խոթում է այնտեղ, ինչը իրեն անծանոթ է, հետաքրքրում է և միաժամանակ վախեցնում, իսկ շատ անգամ մարդիկ խճճվում են այդ դատարկության մեջ, փնտրելով և գտնելով սուտ իմաստություններ և կյանքի իմաստներ... Միայն Աստված կարող է մեզ այդ իմասը բացատրել, որովհետև դա Նրա տված իմաստն է, իսկ առանց Նրա մենք խճճվում ենք, ինչքան էլ մեզ իմաստուն կարծենք, ինչքան էլ մարդիկ որոշ մարդկանց շատ իմաստուն կարծեն ու կուռք դարձնեն այդ մարդու ասած իմաստությունները...Եվ եթե այն կատարյալ ստեղծված առաջին մարդը իր ողջ այդ գիտելիքի, այդ կատարելության հետ մեկտեղ ունեցել է Աստծո հետ մշտական կապի, հաղորդակցության, Աստծո սիրո ու հոգածության կարիքը, Նրա խոսքը անվերապահորեն ընդունելու և Դրա վրա չկասկածելու հավատի անհրաժեշտությունը, ապա պատկերացրեք թե որքան ավելի ժամանակակից մարդը ունի դրա կարիքը հիմա... Այդ պատճառով, Աստծուն չընդունելով, շատերը չեն գնում այդ իմաստը, դժբախտ են զգում, չեն գտնում երջանկություն, հոգու խորքում ամեն ինչ համարում են անիմաստ և այլ, և այլ...
Ահա այդ դատարկության մեջ, մենք լսում ենք Աստծո ձայնը, որ կանչում է մեզ, հոգալով մեր անվտանգության մասին.
Սա ոչ բոլորն եմ իմ դիտարկումները, որոշ բաներ կարդացել եմ մի հոդվածում:
Այ սրա մասին էի ասում, չգիտեմ ինչքանով կարողացա կոնկրետ պատասխանել հարցին:
հ.գ. Չմոռանանք, այս բոլոր թվարկված վկայությունների և տեսողության բանալին հավատն է, որը դրված է ամեն մարդու մեջ, պարզապես կան մարդիկ, որ այն մերժում են, կան մարդիկ, որ այն ընդունում են.
Մեջբերել
Էջանիշներ