Ապրել սիրելու համար,և Նրա համար ում սիրում ես...![]()
Ապրել սիրելու համար,և Նրա համար ում սիրում ես...![]()
Treat others as you would want them to treat you...
Ուղղակի ապրիր ապրելու համար և ոչ թե գոյատևելու, և թող քո կյանքը ինքնանպատակ չլինի:
Խորհուրդ. Մի փորձիր կյանքի մեջ իմաստ գտնել, դրա իմաստը անիմաստությունն է:
Ամբողջությամբ համաձայն եմ, բայց այն չի հակասում «երջանիկ լինել» հավաքական նպատակին: Պարզապես յուրաքանչյուր մարդ յուրովի է պատկերացնում երջանիկ լինելը: Կարծում եմ ժամանակի տվյալ պահին յուրաքանչյուր մարդ իր կյանքի նպատակն է համարում այն, ինչը չի հերիքում իրեն երջանիկ լինելու համար:
Այն ընկած է շատ արևելյան տեսությունների և փիլիսոփայությունների հիմքում: Շատ հետաքրքիր է նաև յոգայի ուսմունքը, որը նույնպես տալիս է երջանկության հասնելու ողիներ: Ի դեպ արևելյան փիլիսոփայությունները հետաքրքիր թեմա կարող են լինել, Մերկուրի կսկսես?
Որպես առանձին թեմա՞։Կարծում եմ իմ համար մի քիչ բարդ կլինիԲայց եթե հիմքը դրվի, հաճույքով կմասնակցեմ քննարկումներին։
Բայց նպատակը հաճախ կարող է իր վերջնակետում միայն երջանկություն պարգևել, իսկ այն իրագործելու ուղին շատ բարդ և անգամ դժբախտացնող։ Բայց դրանից նա չի կորցնում իր իմաստը և կարևորությունը։
Իսկ այդ Ձեր ասած երջանկությանը մարդ որ հասնի թեկուզ տառապանքների միջով անցնելուց հետո այդ երջանկությունը հավերժ ու անբաժան նրա հետ է լինելու՞, որ գոնե մարդ իր ողջ կյանքի նպատակը դա ընտրի, թե՞ դա էլ մի պահ է, որ եկավ ու հետո էլի անցնելու է։
Ռ. Հախվերդյան - երջանկություն անցիր կողքովս դու հարատև չես... թե՞ այս տողերի հետ համամիտ չեք ու Ձեր ասածն մեկ այլ երջանկություն է... համենայն դեպս կբացատրե՞ք...
Թե սիրում ենք՝ մեր սրտի բոլոր լարերո՜վ սիրենք...Միայն Սիրուն է երաժշտությունը զիջում, բայց և Սերն էլ մեղեդի է...
Ես և Դու՝ Մի Ենք՝ Մի-Մի Աշխարհ Ենք, Հավերժի Ճամփորդներ...
Նայած մարդու համար։ Մարդ կա, որ իրեն լիովին վերջնականապես կերջանկացնի նպատակին հասնելը։ Մարդ էլ կա, որ իր մտավոր ու էմոցիոնալ զարգացման արդյունքում նոր բարձրունքների կձգտի / և սա իմ կարծիքով ավելի նորմալ է / և նոր նպատակ կդնի իր դիմաց։ Բայց այն վստահությունը քո ուժերի նկատմամբ, որը դու ստանում ես առաջին նպատակդ իրականացնելով քեզ այնքան է ոգևորում, որ նոր ճանապարհ սկսելուց դու արդեն երջանիկ ես։ Հետո էլ հենց կատարելագործվելու պրոցեսը ինքնին շատ հաճելի է, եթե ոչ երջանկացուցիչ։ Կամ էլ նպատակը պետք այնքան մեծ և կարևոր լինի, որ հարատև երջանկություն պարգևի։ Սակայն այս դեպքում էլ վտանգ կա, որ այն չստացվի իրականացնել։
Ես չէի ասի, որ ողջ կյանքի համար արժե միայն մի նպատակ ընտրել, քանի որ ճիշտ ես՝ երջանկությունը հարատև չէ։ Բայց կարելի է ձգտել նոր բարձունքների։ Ի դեպ նկատի առ, որ դա պետք է լինի քո սիրած զբաղմունքը, որ հաճույքով անես և դա արդեն երջանկություն է։
Բայց եթե այն սկզբունքով շարժվենք, թե ավել լավ է ստաբիլ ապերջանիկ լինել, քան երբեմն երջանիկ՝ մենք չենք ձգտի երջանկության, իսկ այն երբեք օդից չի ընկնում, այն մեր ձեռքերում է և կարծում եմ մենք մեծ ցանկության դեպքում միշտ կարող ենք այն ստեղծել։ Հետո էլ մարդ կա, որ միայն իր ապրելու փաստից արդեն երջանիկ է՝ ի՞նչ վատ է որ։ Ես սիրում եմ այդպիսի մարդկանց, նրանց հետ հեշտ է շփվել և հաճելի է ժամանակ անցկացնել՝ ինչպես և ամեն երջանիկ մարդու հետ։
Անպայման չէ, որ քեզ ուրիշները երջանիկ ճանաչեն, կարևորը, որ դու քեզ երջանիկ զգաս՝ պատճառները կարող են լինել ամենազանազան։
Վերջին խմբագրող՝ Tanamasi: 29.07.2008, 20:57:
Այո, հենց այնպես ոչինչ չի լինում և կյանքի, ապրելու նպատակը
իմ կարծիքով կայանում է նրանում, որ պետք է գույություն ունենալ և զարգանալ աշխարհ կոչվող համակարգում առկա կապերի շարունակման, զարգացման համար,
Նկատի ունեմ, որ ամեն գոյություն ունի նշանակություն և այդ նշանակությունը կարող է փոփոխություններ բերել այլոց գոյության նկատմամբ, ամենն էլ կապված են իրար այս կամ այն կերպով, մեկի գոյությունը պայմանավորում է մյուսինը և այլն...
Կարծում եմ լինելով ապհովված է այն ամենի ի հայտ գալը, ինչը կարող է միայն առաջանալ այդ նույն լինելու հետևանքով...
Արժե ապրել նրա համար, որ գոյության պայքարում քո լուման ունենաս և քեզնից հետո, քո պես այդ պայքարը շարունակող գտնես, որ այն ինֆորմացիան որ բացահայտել ես կյանքիդ ընթացքում, փոխանցես մյուսներին և այդպես շարունակվելով կյանքը կգարգանա և մի գուցե ամեն սկիզբ արդեն իր վերջը չի ունենա, կգա հավերժ գորյության հնարավորությունը, որին էլ ձգտում է ամեն ինչ այս աշխարհում...
Եվ հենց այդ սկզբի ու վերջի հաջորդականությունն է որ կարող է բերել հավերժության...![]()
Կյանքը այնպիսին ա, ինչպիսին այն տեսնում ենք: Աշխարհը ինքնին ոչ լավն ա, որ վատը:
Մենք ենք արժեվորում մեզ շրջապատող աշխարհը՝ մեր պատկերացումներին, ընկալումներին համապատասխան: Ապրելու պատճառները քո մեջ փնտրի՛ր, իսկ եթե չգտնես, գնա, կանգնիր որեւէ մանկապարտեզի կամ դպրոցի դռան առաջ, կամ որեւ զբոսայգում կամ պարզապես արեւածագը դիմավորի՛ր բնության գրկում..... ապրելու հազար պատճառ կգտնես:
И чтобы нас никто не разлучил,
Я превратил тебя в воспоминания. -Григорий Лепс
Ռազմավարական խաղ Travian.ru
Կյանքի իմաստը երևի կայանում է հենց կյանքը իմաստավորելու մեջ, այսինքն ամեն ոք ինքն է որոշում իր կյանքի իմաստը: Մեկը իր կյանքի իմաստը գտնում է հայրենիքի բարօրության համար իր անձը նվիրաբերելը, մյուսի համար կյանքի իմաստը ամեն գիշեր կուշտ փորով քնելն է, մեկ ուրիշի համար կյանքի իմաստը երեխաներն են:
Չկա տենց բան: Հերթով գալիս, անց ենք կենում էս անցավոր աշխարհից (c):
DIXIcarpe noctem
Դու, ես, մենք ենք Կյանքի իմաստը
...Կյանքը քեզ շատ է սիրում և դու նրան պետք ես , քո ամեն մի ապրած վայրկյանը նրան իմաստ է պարգևում, իսկ առանց քեզ Կյանքը կորցնում է իր իմաստը, թեև իմաստի մի փոքրիկ մասնիկը, բայց ամենակարևոր մասնիկը....
Դու Կյանքին իմաստ ես պարգևում, իսկ քո չլինելը սարսափեցնում է Կյանքին...
..Հիշիր ու կանգնիր, հասատուն քայլերով շարժվիր առաջ...![]()
Այսպես ասեմ. Կյանքի իմաստ որպես այդպիսին չկա, որ մարդ գնա ու ասենք ինչ-որ տեղից վերցնի, բերի իր մոտ ու սկսկի դրանով ապրել-վայելել: Կյանքի իմաստը յուրաքանչյուր մարդ ինքն է ստեղծում իր համար` իր հետաքրքրությունները, իր ընկերությունը, իր մտերմությունը, իր ընտանիքը, երեխան, ծնողները, եւն,` նայած ում համար ինչն է առաջնայինը:
Life is too short...
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ