Հանրահավաք հունիսի 20-ին

[Տրիբուն]

ՍԻՆ ՀՈՒՅՍԵՐ

ՀՀՇ առաջին վարչության անդամ Ալբերտ Բաղդասարյանը հունիսի 20-ին կայանալիք հանրահավաքի հետ կապվող բոլոր հույսերը համարում է սին. «Փետրվարի 26-ին կես միլիոնից ավելի մարդ էր հավաքվել՝ ի՞նչ եղավ»: Ամսի 20-ի հանրահավաքը, ըստ նրա, եվրոպական չինովնիկների՛ն է մտածելու տեղիք տալու, եւ, կախված դրա արդյունքներից, հայրենի իշխանությունները կկողմնորոշվեն՝ գնա՞լ զիջումների, թե՞ Եվրոպային ալտերնատիվներ փնտրել, ինչի մասին նույնիսկ գնացող նախագահն էր խոսում. «Մեր մութ ուղեղները կլուսավորեն՝ կիմանանք, թե ո՞ւր ենք գնալու»:

Առավոտ, 31 մայիս 2008

А в это время

ԴԻՏՈՐԴՆԵՐԸ ՀՐԱՊԱՐԱԿԵՑԻՆ ՎԵՐՋՆԱԿԱՆ ԶԵԿՈՒՅՑԸ

Հայաստանում նախագահական ընտրությունների նախընտրական եւ քվեարկության փուլերը ընթացել են հիմնականում ԵԱՀԿ պարտավորություններին համապատասխան, սակայն խնդիրներ են ծագել` հիմնականում քվեարկությունից հետո` նշվում է ԵԱՀԿ Ժողովրդավարական հաստատությունների եւ մարդու իրավունքների գրասենյակի /ԺՀՄԻԳ/ կողմից` փետրվարյան ընտրությունների վերաբերյալ այսօր հրապարակված վերջնական զեկույցում:

ԵԱՀԿ հեռացի'ր
ԵԱՀԿ հեռացի'ր

[Mephistopheles]

Եթե հանրահավաքներ չլինեն, ապա ավելի վատ է լինելու և՛ ժողովրդի համար և՛ կառավարության համար

[Երվանդ]

Հունիսի 20-ի հանրահավաքին անպայման գնալ պետք է նաև քաղբանտարկյալների ազատ արձակմանը նպաստելու համար, եթե էտ օրը մարդիկ քիչ լինեն իշխանություները արդեն ավելի թափ կտան հիմա ևս առկա խայտառակ ու ավելի շուտ թատրոն հիշեցնող դատավարություններին, իսկ որ ձերբակալված մարդկանց 95 տոկոսը ձերբակալվել են իրենց քաղաքական համոզմունքները արտահայտելու համար, կարծում եմ ոչ ոք Հայաստանում չի կասկածում, իսկ որ նրանցից յուրաքանչյուրի տեղում կարող է լինել մեզնից ցանկացածը կարծում եմ էլի ոչ ոք չի կասկածում, նույնիսկ ամենակատաղի սերժականը թող չմոռանա որ երբ իր գլխին ուզենան գործ սարքեն հաստատ կսարքեն ու բոլորս էտ մասին գիտենք, ուրեմն ամսի 20-ին պետք է գնալ Ազատության հրապարակ անկախ քաղաքկան հայացքներից, անկախ ով Լևոնի մասին ինչա մտածում, պետքա գնալ ու ոչ ասել այսօրվա փտած ու ոտքից գլուխ կոռուպացված իրավական ու դատական համակարգին, հիշեցնում եմ մի 10 տարի հետո մեզանից ոմանք կարող են զբաղվել քաղաքկանությամբ ու հիշեք, եթե էսօր էտ անօրինականությունների դեմ չփայքարեք, վաղը ձեր գլխին կգա էտ ամենը, էտ ժամանակ արդեն ուշ կլինի, բոլորս մեկ մարդու նման դեպի Ազատության հրապարակ:, ՀԱՂԹԵԼՈՒ ԵՆՔ

[Artgeo]

Կարճ ասած, չգիտեմ, ով ոնց, բայց ես իմ սեփական ուսումնասիրություններն եմ արել:

Եվ այսպես, մի քանի շաբաթվա ուսումնասիրությունները հարևանության, համլսարանի, ծանոթների, ընկերների, աշխատանքի բերումով ստիպված շփումների, խանութների վաճառողների, տաքսիստների, երեխաների և այլ և այլն շփումների և ուսումնասիրությունների, այսօրվա Ազատության հրապարակում լրիվ անծանոթ մարդկանց արձագանքների հիման վրա պդնում եմ.

ՀՈՒՆԻՍԻ 20-ին ՀԱՂԹԵԼՈ՛Ւ ԵՆՔ

Ինչ ճիշտ, ճիշտ, մինչև մի հիմա մի փոքր կասկածում էի չնայած ցույց չէի տալիս

[Լ.յ.ո.վ.]

ՀՈՒՆԻՍԻ 20-ին ՀԱՂԹԵԼՈ՛Ւ ԵՆՔ

Ես էլ ոնց տեսնում եմ էդ օրը Օպերայի մոտերքը ասեղ քցելու տեղ չի լինելու:
Ես որ հաստատ էդտեղ եմ լինելու:

Հունիսի 20-ն է գալու, թեժ է լինելու
Կրքերը բորբոքվում են....

[Տրիբուն]

Կարճ ասած, չգիտեմ, ով ոնց, բայց ես իմ սեփական ուսումնասիրություններն եմ արել:

Եվ այսպես, մի քանի շաբաթվա ուսումնասիրությունները հարևանության, համլսարանի, ծանոթների, ընկերների, աշխատանքի բերումով ստիպված շփումների, խանութների վաճառողների, տաքսիստների, երեխաների և այլ և այլն շփումների և ուսումնասիրությունների, այսօրվա Ազատության հրապարակում լրիվ անծանոթ մարդկանց արձագանքների հիման վրա պդնում եմ.

ՀՈՒՆԻՍԻ 20-ին ՀԱՂԹԵԼՈ՛Ւ ԵՆՔ

Ինչ ճիշտ, ճիշտ, մինչև մի հիմա մի փոքր կասկածում էի չնայած ցույց չէի տալիս

Ընգեր, պետք չէ գերագնահատված ակնկալիքներ ունենալ, որ հանկարծ մեծ հիասթափություն չապրես: Հաղթելու ենք անպայման: Կամ ինչպես շատերը ճշմարտացիորեն կասեն, արդեն հաղթել ենք, քանի որ մենք շատ ենք: Մենք հիմա, որոշ բացառություններով, գործ ունենք լիովին հեղփախված հասարակության հետ:

...Բայց սա ամենը չէ. հաջորդ քայլով փորձիր ձեւավորել քո հանրահավաքային խումբը, կամ ընդգրկվիր որեւէ այդպիսի խմբի մեջ: Եթե այս ամենը անես, եւ վերը նկարագրված անելիքի մասին պատմես ուրիշներին, նշանակում է հաղթանակին շատ չի մնացել: Ի դեպ, ժամկետների մասին: Պետք չէ հաղթանակի համար սահմանել որեւէ ժամկետ` մեկ շաբաթ, մեկ ամիս, երեք ամիս: Եթե ժամկետ ես սահմանում, նշանակում է պայքարի ես տրամադրված այդքան ժամկետով: Բայց չէ որ մենք պայմանավորվել ենք պայքարել մինչեւ վերջ, մինչեւ հաղթանակ:

Նիկոլ Փաշինյան
Monday, 21 April 2008

[Artgeo]

Ընգեր, պետք չէ գերագնահատված ակնկալիքներ ունենալ, որ հանկարծ մեծ հիասթափություն չապրես: Հաղթելու ենք անպայման: Կամ ինչպես շատերը ճշմարտացիորեն կասեն, արդեն հաղթել ենք, քանի որ մենք շատ ենք: Մենք հիմա, որոշ բացառություններով, գործ ունենք լիովին հեղփախված հասարակության հետ:

Չէ, ժամկետներ ես չեմ էլ նշում Ինչ-ինչ, բայց այդ պահը լավ եմ հասկանում:

[Mephistopheles]

Չէ, ժամկետներ ես չեմ էլ նշում Ինչ-ինչ, բայց այդ պահը լավ եմ հասկանում:

Ճիշտ է Artego ջան, մեզ համար էականը Քաղաքացիական Հասարակություն կառուցելն է, թե չէ իշխանափոխություն հա էլ կլինի ու եղել են…այն ինչ հիմա մեր հասարակությունը "սովորում" է, պետք է կիրառվի միշտ անկախ նրանից, թե ով է իշխանության ղեկին…պայքար օրենքի տառի համար…ԼՏՊ-ն լավ է նշել դրույթները

[Տրիբուն]

ԻՐԱԶԵԿՈՒՄ ԷԻՆ ՀԱՆՐԱՀԱՎԱՔԻ ՄԱՍԻՆ

ԱԺ-ի շենքի մոտ այսօր ծածանվում էին ազատություն եւ ժողովրդավարություն պահանջող պաստառներ:

՚Ազատ, անկախ Հայաստանՙ, ՚Ազատությունՙ,՚Պայքար, պայքար մինչեւ վերջՙ բացականչություններով եւ ՚Ժողովրդավարությունը ինտելեկտուալ միջավայրի արդյունք էՙ,՚Աստված պահպանվածին է պահպանումՙ,՚Հունիսի 20ին` Ազատության հրապարակՙ,՚Միասին ապրենք օրենքի եւ արդարության մեջՙ,՚Ժողովրդինն է իշխանությունըՙ,՚Դեպի արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններՙ` բավանդակությամբ պաստառներով Ազգային ժողովի դիմաց բողոքի ակցիա էր կազմակերպել ՚Կանայք հանուն խաղաղությանՙ հասարակական կազմակերպությունը:

Նրանք ցանկանում էին այսօր թռուցիկներ բաժանելու միջոցով մարդկանց տեղեկացնել հունիսի 20-ի հանրահավաքի մասին:

՚Ժողովրդավարության սկզբունքները ոտնահարված են, ոչ մի պահանջ չի կատարվում, մենք պետության լիիրավ անդամ ենք եւ ամսի 20-ին անելու ենք մեր ուզածը եւ բողոքի ձայնը բարձրացնելու ենք ի լուր աշխարհի, բացի դրանից պահանջելու ենք խորհրդարանի արտահերթ ընտրություններ, դրանից հետո նախագահի ընտրություններ եւ լիգիտիմ չի ճանաչվելու գործող իշխանությունըՙ,-ասաց ՚Կանայք հանուն խաղաղությանՙ հասարակական կազմակերպության նախագահ Գայանե Մարտիրոսյանը:

Նշենք, որ երբ նրանք հավաքված էին Ազգային ժողովի դիմաց, վարորդներից ոմանք կանգնեցնում էին իրենց մեքենաները եւ կարդում պաստառների վրա գրվածները: Իսկ վարորդների մի մասն էլ ազդանշաններով եւ բռունցքներով հաստատում էին, որ միանում են համաժողովրդական շարժմանը: Աժ-ի շենքի մոտ բողոքելուց հետո ակցիայի մասնակիցները երթով շարժվեցին Հյուսիսային պողոտա:

Նշենք, որ երթի ողջ ընթացքում ոստիկանները հետեւում էին նրանց: Նրանք նույնիսկ մի պահ փորձեցին խոչընդոտել ակցիան` պատճառաբանությամբ, որ չպետք է մտնեն Ազատության հրապարակ, սակայն Գայանե Մարտիրոսյանը խոստացավ, որ չեն մտնի:

Երթի մասնակիցները պտտվեցին Օպերայիշուրջը, բայց չմտան Ազատության հրապարակ: ՚Պահպանեք մեր Ազատության հրապարակը, ամսի 20-ին գալու ենքՙ,- ոստիկաններին դիմելով՝ ասացին երթի մասնակիցները:

Երթի մասնակիցների ակցիան ավարտվեց Հյուսիսային պողոտայում, ինչին էլ հաջորդեց նրանց քաղաքական զբոսանքը:

[19:10] 05 Հունիսի, 2008, Ա1+

[Kuk]

ԱՐՄԵՆ ԱՇՈՏՅԱՆԸ ՀԱՆՐԱՀԱՎԱՔԻՆ ՀԵՏԵՎԵԼՈՒ Է «ԿՈՂՔԻ ՍՐՃԱՐԱՆԻՑ»

Հանդիպման վայրը` «Մեղեդի» սրճարան


Ներկայացնում ենք ՀՀԿ խմբակցության պատգամավոր Արմեն Աշոտյանի դիտարկումները` կապված վերջին շրջանի հայաստանյան քաղաքական զարգացումների հետ:

- Վերջին օրերին խոսակցություններ կան այն մասին, որ Դուք դիմում եք ներկայացրել Սերժ Սարգսյանին, որտեղ նշել եք, թե այլեւս չեք ցանկանում շարունակել պատգամավորական գործունեությունը, եւ որեւէ երկրում ՀՀ դեսպան նշանակվելու ցանկություն եք հայտնել:

- Այդ լուրերը նման ձեւակերպմամբ չեն համապատասխանում իրականությանը: Նաեւ չեմ ժխտում իմ ցանկությունը հնարավորության դեպքում աշխատել արտաքին քաղաքական գերատեսչությունում, մասնավորապես` արտերկրում ներկայացնել Հայաստանի Հանրապետությունը: Նման տեսակի ցանկության հիմք է հանդիսանում անցած տարի Մոսկվայի արտաքին հարաբերությունների ինստիտուտում իմ ստացած վերապատրաստման որակավորումը, ինչպես նաեւ օտար լեզուների իմացությունը` մասնավորապես անգլերենի եւ ֆրանսերենի: Սակայն օբյեկտիվ այս կոմպոնենտը դնում ենք մի կողմ. կա մեկ այլ ավելի կարեւոր եւ օբյեկտիվ պատճառ` քաղաքական իրավիճակ եւ քաղաքական որոշում կուսակցության ղեկավարության կողմից: Այսինքն` ես դիմում չեմ գրել եւ ինքնուրույն գործողություն ծավալելու հավակնություն չունեմ այս առումով: Իմ բոլոր ցանկություններն ու քայլերը ես համահունչ եմ դարձնում իմ կուսակցության հայտարարություններին, այդ թվում եւ` իմ քաղաքական կարիերայի հետ կապված:

- Այնուամենայնիվ, ո՞ր երկրում կուզենայիք դեսպան աշխատել:

-Եթե նման հնարավորություն տրվի կամ տրվեր, ես ավելի շուտ ինձ թույլ կտայի աշխատել միջին կալիբրի եվրոպական որեւէ երկրում, բայց ոչ եվրոպական գերտերություններում, կամ ԱՊՀ երկրներում` բացի Ռուսաստանից:

- Անկեղծորեն ասեք. չե՞ք հոգնել պատգամավոր աշխատելուց: Հատկապես վերջին շրջանում Դուք Ձեր աշխատանքից հաճույք ստանում ե՞ք:

- Ես հասկացա, որ Դուք սեւեռվել եք իմ համեստ կերպարի եւ իմ համեստ ցանկությունների վրա: Ինչեւէ. պատասխանեմ Ձեր հարցին: Այն աշխատանքը, որը դու չես կատարում ելնելով քո սկզբունքներից եւ նաեւ էմոցիոնալ դաշտից` չի կարող քեզ գոհունակություն պարգեւել: Քաղաքական ասպարեզում աշխատանքը ենթադրում է նախեւառաջ ամենօրյա ինքնակատարելագործում, հսկայական ծավալի գրականություն, հսկայական ծավալի էմոցիոնալ սթրես: Բացի այս, շատ քիչ ժամանակ է մնում անձնական հարաբերությունների եւ ընտանիքի համար: Այս առումով մենք բոլորս մի քիչ հոգնած ենք, մանավանդ, եթե հիշենք, ինչքան բուռն էր վերջին մեկ տարին` լուսահոգի վարչապետ Անդրանիկ Մարգարյանի մահը, դրան հաջորդած խորհրդարանական ընտրությունները, մի քիչ շունչ քաշելուց հետո ամբողջ հասարակությունը եւ քաղաքական վերնախավը գլխիվայր մտավ քաղաքական պայքարի մեջ, նախագահական ընտրություններին հաջորդած ողբերգական իրադարձություններ, մարտի մեկի արտակարգ իրավիճակ, հասարակական ճգնաժամ, միջազգային որոշակի ճնշումներ եւ դիտողություններ: Այս ամենը, բնականաբար հոգնեցնում է բոլորին, եւ ես էլ բացառություն չեմ:

- Ինչպես արդեն տեղյակ եք, Համաժողովրդական շարժումը վերահաստատեց հունիսի 20-ին Ազատության հրապարակում կայանալիք հանրահավաքի նախաձեռնությունը` հայտարարելով, որ հանրահավաքը կայանալու է բոլոր դեպքերում: Դուք որպես ժողովրդի մի մասնիկ մասնակցելո՞ւ եք այդ հանրահավաքին:

- Չեմ կարծում, որ նորից պետք է վերադառնանք կոտրած տաշտակին եւ փորձենք հանրահավաքի անգամ հարյուր հազարավոր մասնակիցներին բնորոշել ժողովուրդ: Գուցե ես պատահաբար անցնեմ կամ դիտավորյալ անցնեմ հանրահավաքի կողքով, բնականաբար բուն հանրահավաքին չեմ գնա: Իհարկե, ինձ հետաքրքիր է, թե ինչ են մտածում մեր արտախորհրդարանական ընդդիմության ղեկավարները, մասնավորապես` նախկին նախագահ եւ թեկնածու Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը: Ինձ սա հետաքրքիր է ե°ւ որպես քաղաքացի« ե°ւ քաղաքական գործիչ: Գուցե սրճարաններից մեկում, որտեղ կենդանի լսողություն կա, փորձեմ լսել հանրահավաքը: Հուսով եմ, որ ինքնազսպման մեխանիզմները կաշխատեն, եւ ընդդիմության հանրահավաքը կտեղավորվի ՀՀ հասարակաքաղաքական զարգացումների տրամաբանության մեջ: Ես վստահ եմ, որ ընդդիմությունը կանի այնպես, ինչպես հայտարարել է, եւ օրինազանցությունների խնդիր չի առաջանա: Ես հուսով եմ նաեւ, որ ԱԺ-ն մոտակա քառօրյայում կընդունի ժողովների, երթերի եւ ցույցերի մասին օրինագծի փոփոխությունների 2-րդ ընթերցումը, եւ սա կարող է լինել իշխանությունների կողմից կամքի դրսեւորում` մինչեւ ամսի 20-ը ստեղծել համապատասխան օրինական դաշտ: Ընդդիմությունը մայիսի 2-ին իր առջեւ դրեց նոր նշաձող, այն է` ունենալ միասնական, վերկուսակցական, իսկ հետո նաեւ կուսակցական նոր համակարգ` ի դեմս Հայ Ազգային Կոնգրեսի: Իշխանությունները շահագրգռված են, որ երկրում լինի ինստիտուցիոնալ ընդդիմություն, բայց այստեղ խնդիրներ կան: Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի դրոշի ներքո հավաքվել են իրարամերժ քաղաքական հոսանքների եւ հայացքների ներկայացուցիչներ` մարքսիստներից մինչեւ ծայրահեղ լիբերալներ, սոցիալիստ հնչակներից մինչեւ անհասկանալի գաղափարախոսությամբ անգամ չվերագրանցված կուսակցություններ: Բացի այդ, այսօրվա ընդդիմությանը ես ուզում եմ հիշեցնել 2003 թ. ընդդիմության ճակատագիրը, այն է` ընտրությունները հերքելու ու չճանաչելու եւ տարիներ շարունակ նոր ընտրությունների անցկացման վրա պնդելու ռազմավարությունը ապահովում է, այո, մի երկու տարվա քաղաքական ակտիվություն: Բայց դա այն ճանապարհը չէր, որը թույլ տվեց այն ժամանակվա ընդդիմության առաջնորդներին` Ստեփան Դեմիրճյանին եւ Արտաշես Գեղամյանին վերարտադրվել 2007 թ.:

-Պատմական հոլովույթի շրջանակներում Ձեր մտքի թռիչքը շատ հեռուն գնաց: Բայց վերադառնանք. երբ Դուք խոսում եք Համաժողովրդական շարժման դրոշի ներքո հավաքված ուժերի ընդհանուր գաղափարախոսության բացակայության մասին, մի պահ հայացք գցո՞ւմ եք Ձեր կուսակցության վրա: Կարո՞ղ եք ասել` ի՞նչ գաղափարախոսությամբ են միմյանց հետ կապված ցեղակրոն նժդեհականներն ու կրիմինալ օլիգարխները:

- Ձեր հարցադրումը, չնեղանաք, շատ ժամկետանց է: Այդպիսի հարցադրումներ մամուլում եղել են 2006 թ. ՀՀԿ արտահերթ համագումարից հետո, երբ պարոն Սարգսյանն ընտրվեց կուսակցության նախագահ« եւ իր հետ ՀՀԿ մտան մի շարք բիզնես էլիտայի ներկայացուցիչներ, որոնց Դուք փորձում եք կոչել ինչ-որ ուրիշ անունով: Ես կարծում եմ, որ Դուք մի քիչ ծանոթ չեք Հանրապետականի ծրագրային դրույթներին: ՀՀԿ-ն ազգային պահպանողական կուսակցություն է:

- Իսկ մեզ թվում էր, թե ՀՀԿ-ն «մարդասիրական» կուսակցություն է:

- Շարունակեմ. ինչպես այլ երկրներում, պահպանողական կուսակցությունները, որպես կանոն, լինում են խոշոր բիզնեսի շահերը արտահայտող կուսակցություն:

- Այսինքն` Դուք խոստովանում եք, որ էլիտար բիզնես խավերի շահերն արտահայտող եւ այդ շրջանակին սպասարկող կառույց եք, հետեւաբար` այդ գաղափարախոսության կրողն եք:

- Ես զարմանում եմ Ձեր լրագրողական տաղանդի վրա` ներքաղաքական զարգացումները տեսնել քաղաքագիտական ճշմարտություններով:

-Շնորհակալություն մեր ժամկետանց հարցերին մոդեռն պատասխաններ տալու համար: Իսկ ի՞նչ կասեք քաղբանտարկյալների մասին:

- Եկեք խուսափենք քաղբանտարկյալ եզրույթից:

- Խուսափեք:

-Հայաստանում չկան քաղբանտարկյալներ. կան քաղաքական այլ հայացքներ ունեցող մարդիկ, ովքեր կասկածյալ են ինչ-որ քրեական եւ վարչական բնույթի իրավախախտումների մեջ:

- Աստվածատուր շնորհքի թե համապատասխան գեների արդյունքում է, որ Դուք տեսնում եք մի բան, բայց կարողանում եք տրամագծորեն հակառակ բանի մասին բարձրաձայն արտահայտվել:

- Մի քիչ ավելի պարզ կձեւակերպե՞ք: Այդ խայթոցի մեջ ես չհասկացա հարցը:

- Հաշվի առնելով Ձեր ինտելեկտուալ հնարավորությունները` կփորձեմ. ես վստահ եմ, որ Դուք ներքին համոզմունք ունեք, որ Հայաստանում կան քաղբանտարկյալներ, բայց բարձրաձայն ժխտում եք` միայն Ձեր քաղաքական շահը հետապնդելով: Ինքնախաբեությունից չե՞ք հոգնել:

-Իմ քաղաքական շահը, ինչպես յուրաքանչյուրինս, իմ երկրի կայունությունն ու զարգացումն է: Եթե Ձեզ թվում է, որ լինել պատգամավոր, լինել իշխանության կուսակցության անդամ կամ լինել առհասարակ իշխանության մեջ, իմ քաղաքական շահն է, ներեցեք իհարկե, բայց Դուք չարաչար սխալվում եք: Եվ ոչ իշխանության մաս կազմելը, ոչ էլ պատգամավոր լինելը ինքնանպատակ չէ:

- Իսկ դարձե՞լ է:

-Չի եղել եւ չի էլ դարձել: Ինչ վերաբերում է Ձեր այդ վստահությանը, թե ես իրականում այլ կարծիք ունեմ, բայց այլ կարծիք եմ հնչեցնում, ապա տպավորություն եմ ստանում, որ Դուք իմ երկրորդ «ես»-ն եք: Իհարկե, մարդկային շփումների ընկալումները, քաղաքացիական ընկալումները եւ քաղաքական ընկալումները մի քիչ տարբեր են լինում իրենց արտահայտչամիջոցների մեջ: Բնականաբար, որպես քաղաքական կերպար դու արտահայտում ես քո մոտեցումները այլ բառային ձեւաչափով, հասարակ զրույցներում` մեկ այլ ձեւաչափում: Ավելի անկեղծ, ավելի բաց, եւ գուցե բացում ես նաեւ ենթատեքստեր:

- Ես հասկացա, որ Դուք շտապում եք նախագահական նստավայր: Կարո՞ղ ենք իմանալ` ի՞նչ նպատակներով եք գնում այնտեղ:

- Ո՞վ ասաց:

- Հասկացա Ձեր հեռախոսազրույցից:

- Դա կատակ էր: Ես մնում եմ կուսակցության գրասենյակում աշխատելու. չէ՞ որ սա էլ նախագահական կուսակցություն է:

Հ.Գ. Եվ այնուամենայնիվ, Արմեն Աշոտյանին երեկ սպասում էին նախագահականում. հարցազրույցից անմիջապես հետո նա ուղեւորվեց Բաղրամյան փողոց: Ի դեպ` Աշոտյանի դիմումը Սերժ Սարգսյանը մերժել է: Այնպես որ, այս պատգամավորը ստիպված է առաջիկայում եւս մի կերպ յոլա գնալ Ազգային ժողովում:



Գոհար Վեզիրյան

[Kuk]

ՀՈՒՆԻՍԻ 20-Ի ՀԱՆՐԱՀԱՎԱՔԸ ԿԱՅԱՆԱԼՈՒ Է
ԱԶԱՏՈՒԹՅԱՆ ՀՐԱՊԱՐԱԿՈՒՄ
Անկախ ամեն ինչից

«Հաշվի առնելով ԵԽԽՎ 1609 բանաձեւի նկատմամբ իշխանությունների ցինիկ արհամարհանքը, ինչպես նաեւ դրանց կատարման համար բանաձեւում նշված ժամկետի լրացումը, Համաժողովրդական շարժումը որոշել է հունիսի 20-ին Ազատության հրապարակում անցկացնել համահանրապետական հանրահավաք, որի ընթացքում կամփոփվի վերոհիշյալ պահանջների կատարման ընթացքը եւ կքննարկվեն ժողովրդի անելիքները երկրում հիմնարար ժողովրդավարական ազատությունների վերականգնման ուղղությամբ: Հունիսի 20-ին, հասարակական կարգը պահպանելու, առճակատման խորացումը եւ ծայրահեղական դրսեւորումները կանխելու, գործընթացը օրինականության եւ հանրահավաքի ներկայացվելիք հայտի սահմաններում պահելու նպատակով, առաջարկում ենք իշխանություններին նշանակել ոստիկանության եւ քաղաքապետարանի ներկայացուցիչներ, որոնք շարժման ներկայացուցիչների հետ միասին գտնվելով մշտական շփման մեջ, կկարգավորեն հանրահավաքի բնականոն ընթացքը»: Համաժողովրդական շարժման կենտրոնի այս հայտարարությունը օրերս «Փաստարկ» ակումբում ներկայացրեց այնտեղ հյուրընկալված շարժման կենտրոնի ներկայացուցիչ Լեւոն Զուրաբյանը:

Նա նաեւ ընդգծեց, որ նախաձեռնած հանրահավաքին, ի թիվս ընդդիմադիր մի շարք գործիչների, մասնակցելու է նաեւ ՀՀ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը: Շարունակելով ընթերցել հայտարարությունը` Զուրաբյանը փաստեց, որ իշխանությունը չի կատարում ԵԽԽՎ 1609 բանաձեւի պահանջները, չի ստեղծում մարտի 1-ի իրադարձությունների, այդ օրը ոստիկանության գործողությունների օրինականության եւ իրավիճակին համարժեքության խնդրի ուսումնասիրության անկախ մարմին, չի ազատում քաղբանտարկյալներին, այլ շարունակում է մարդկանց քաղաքական հետապնդումը, ահաբեկումը, նույնիսկ նրանց, ովքեր օրինական հիմունքով փող են փոխանցել Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի նախընտրական հիմնադրամին: Բացի այս, ըստ Զուրաբյանի` իշխանությունը չի ապահովում նաեւ երթերի, ցույցերի եւ հանրահավաքների ազատ իրավունքը, ինչը դարձյալ ամրագրված է ԵԽԽՎ բանաձեւի մեջ:

Իսկ ի՞նչ է լինելու, եթե իշխանությունները չարտոնեն հունիսի 20-ի հանրահավաքը եւ կրկին դիմեն ուժային գործողությունների. ի պատասխան լրագրողներից մեկի այս հարցադրմանը` Զուրաբյանը նշեց, որ ինքը չի ցանկանում մտածել հոռետեսական զարգացման հնարավորության մասին եւ չի կարծում, թե իշխանությունը կգտնվի այդքան անմիտ եւ կգնա Հայաստանում իրավիճակը հերթական անգամ լարելու, երկրի միջազգային հեղինակությանը հերթական հարվածը հասցնելու ճանապարհով: Եվ այնուամենայնիվ, Լեւոն Զուրաբյանը ընդգծեց, որ հունիսի 20-ի հանրահավաքի` ընդդիմության որոշումն անփոփոխ է, եթե նույնիսկ իշխանությունը մինչ այդ մնացյալ ժամանակում կատարի ԵԽԽՎ պահանջները: Իսկ եթե մինչ այդ կատարվեն ԵԽԽՎ պահանջները, ապա Զուրաբյանի դիտարկմամբ, ընդդիմությունը հանրահավաքի ընթացքում կողջունի դա եւ պատրաստ կլինի բանակցել իշխանության հետ, բայց հանրահավաքը կկայանա, քանի որ այն ամփոփելու է համաժողովրդական շարժման անցած ճանապարհը, քաղաքական իրավիճակը եւ նախանշելու է շարժման ռազմավարությունը:

Լրագրողները նորից հետաքրքրվեցին, թե ինչ է անելու համաժողովրդական շարժման կենտրոնը, եթե ոստիկանությունը կրկին շրջապատի Ազատության հրապարակը եւ թույլ չտա մուտք գործել այնտեղ: Եթե տեղի ունենա բախում, կրկին լինեն զոհեր, արդյոք ո՞վ է կրելու դրա պատասխանատվությունը: Պատասխանելով այս հարցադրումներին` Զուրաբյանը նախ խորհուրդ տվեց ոստիկանությանը հարցնել, թե իրենք ի՞նչ օրինական հիմքով են գտնվում Ազատության հրապարակում: Հնարավոր բախումներին էլ անդրադառնալիս «Փաստարկի» հյուրը դարձյալ ընդգծեց, որ չի ցանկանում մտածել իրադարձության հոռետեսական զարգացման մասին, բայց նաեւ ավելացրեց, որ եթե իշխանությունը խոչընդոտում, սահմանափակում է ցույցեր եւ երթեր անցկացնելու քաղաքացու սահմանադրական իրավունքը, ապա իրադարձությունների հետագա զարգացման ամբողջ պատասխանատվությունն ընկնում է իշխանության վրա: «Արդյո՞ք հայ ժողովրդի հանրահավաքների իրավունքը վերջնականապես մերժված է: Արդյո՞ք այլեւս հայ ժողովուրդը իրավունք չունի հանրահավաքներ անցկացնելու». հռետորական հարցադրմամբ եզրակացրեց Լեւոն Զուրաբյանը:

Անդրադառնալով մարտի 1-ի իրադարձությունները քննելու հանձնաժողովի կազմին` Զուրաբյանը առաջարկեց հետեւյալը. եթե իշխանություններն իսկապես շահագրգռված են եւ ցանկանում են, որ այդ հանձնաժողովը վայելի հասարակության վստահությունը, ապա պետք է ստեղծվելիք խորհրդարանական հանձնաժողովի կազմի մեկ երրորդը ձեւավորել համաժողովրդական շարժման կենտրոնի առաջարկած գործիչներով, իսկ մեկ երրորդն էլ միջազգային փորձագետներով: Նա նաեւ նկատեց, որ Համաժողովրդական շարժումը իշխանության հանդեպ ավելի ճկուն է իր պահանջների մեջ, քան Եվրոպայի Խորհուրդը: Ըստ Զուրաբյանի` ի տարբերություն ԵԽԽՎ 1609 բանաձեւի, որով Հայաստանի իշխանությունից պահանջվում է մինչեւ ԵԽԽՎ հունիսյան նստաշրջան ազատ արձակել քաղբանտարկյալներին, քաղաքացիների համար ապահովել ցույցերի եւ երթերի ազատ իրավունքն ու ստեղծել մարտյան իրադարձությունների անկախ ուսումնասիրություն իրականացնող մարմին, Համաժողովրդական շարժումը պատրաստ է անգամ մի կետի` քաղբանտարկյալների ազատ արձակման դեպքում իշխանության հետ, հաջորդ օրն իսկ, հաջորդ րոպեին իսկ նստել բանակցության սեղանին եւ քննարկել քաղաքական ճգնաժամի հաղթահարման ուղիները:

Շարունակելով երկխոսության թեման` Զուրաբյանն ընդգծեց, որ երկխոսությունն այն է, երբ բանակցության սեղանին են նստում իշխանության ու համաժողովրդական շարժման կենտրոնի լիազոր ներկայացուցիչները եւ քննարկում են իրավիճակից ելքը: Իսկ ելքը, Զուրաբյանի կարծիքով մեկն է` նախագահի եւ խորհրդարանի արտահերթ ընտրություններ: Նա արձանագրեց, որ այսօրվա խորհրդարանն ընդամենը ութ ընդդիմադիր պատգամավորով չի համապատասխանում քաղաքական առկա իրողություններին եւ քաղաքական հարաբերակցությանը, իսկ Սերժ Սարգսյանն էլ չի հաղթել ընտրությունների արդյունքում, հետեւաբար` լեգիտիմ չէ: Նույնիսկ այս պարագայում, բանակցության ընթացքում, Համաժողովրդական շարժումը, ըստ Լեւոն Զուրաբյանի, պատրաստ է լսել եւ քննարկել նաեւ իշխանության առաջարկները` կապված քաղաքական ճգնաժամի ելքի հետ: Դրանց թվին կարող է պատկանել նաեւ հանրային Խորհուրդը, եթե իշխանությունը դրա վերաբերյալ պաշտոնական առաջարկ ներկայացնի ընդդիմությանը եւ կատարի քաղբանտարկյալներին ազատ արձակելու պահանջը: Մինչդեռ մինչեւ հիմա, ըստ Լեւոն Զուրաբյանի, իշխանությունը ոչ միայն քայլ չի արել քաղբանտարկյալներին ազատ արձակելու ուղղությամբ, այլ այս ընթացքում ազատ արձակելով նրանցից ութին, եւ այն էլ փոխելով ընդամենը նրանց խափանման միջոց ընտրված կալանքը, կալանավորել է տասը նոր անձանց: Այդպիսով, ներկայում 96 քաղբանտարկյալ կա. արձանագրեց Զուրաբյանը:

Ինչ վերաբերում է այն հարցին, թե արդյոք ավելի լավ չէր լինի, եթե համաժողովրդական շարժումն ընդուներ դեռեւս հետընտրական ցույցերի ընթացքում հնչած երկխոսության առաջարկը, Լեւոն Զուրաբյանն ասաց, թե այդ առաջարկը իրականում ընդամենը անհասկանալի կոչ էր, որ Սերժ Սարգսյանն արել էր փետրվարի 26-ին իշխանության կազմակերպած հանրահավաքի ընթացքում: Լեւոն Զուրաբյանի կարծիքով, եթե Սերժ Սարգսյանը ցանկանում էր իրական երկխոսություն, ապա պետք է իր լիազոր ներկայացուցչի միջոցով կապ հաստատեր ընդդիմության հետ եւ հրավիրեր երկխոսության սեղանի շուրջ: Եթե այդպես լիներ, ապա ընդդիմությունը, ըստ նրա, կընդուներ փետրվարին արված երկխոսության առաջարկը, առավել եւս, որ այն ժամանակ դեռ չկար մարտյան ողբերգություն եւ քաղբանտարկյալների խնդիր: Իսկ հանրահավաքին հնչած երկխոսության կոչն ընդամենը իմիտացիա է, նկատեց Լեւոն Զուրաբյանը` իմիտացիա համարելով նաեւ երկխոսության մասին իշխանության ներկայումս հնչող կոչերը:



Գոհար Վեզիրյան

[Kuk]

ԴԵՄՔԸ ՓՐԿԵԼՈՒ ՎԵՐՋԻՆ ՇԱՆՍԸ
Ռադ եղեք, խնդրեմ


Ի՞նչ է տեղի ունենալու Երեւանում հունիսի 20-ին: Այս հարցի պատասխանը ստանալու համար նախ պետք է հասկանալ, թե ի՞նչ է տեղի ունենում այսօր, եւ ինչո՞վ են զբաղված իշխանությունները:

Եվրախորհրդի հետ իշխանությունների «երկխոսությունը» չի ստացվում: Ավելի ճիշտ, ռեժիմն ի սկզբանե արտաքին աշխարհի հետ երկխոսության մտադրություն չի էլ ունեցել: Միակ նպատակը եղել է արտաքին աշխարհին խաբելը: Իբր` բանտարկյալներին կամաց-կամաց ազատ ենք արձակում, հանրահավաքների մասին օրենքը կամաց-կամաց տեսքի ենք բերում եւ այլն: Սա, իհարկե, բացահայտ սուտ է, որովհետեւ դատարանների դահլիճներում եւ Ազատության հրապարակի մերձակայքում ռեժիմի ամենօրյա այլանդակությունները շարունակվում են նույն տեմպերով: Բայց մեզ, անկեղծ ասած, ռեժիմի եւ արտաքին աշխարհի «երկխոսության» ընթացքը քիչ է հետաքրքրում: Եթե կարող են, թող խաբեն:

Ռեժիմի եւ ընդդիմության միջեւ երկխոսությունը նույնպես չի կայանում: Իշխանությունները պարզապես ընդդիմության ղեկավարներից մի քանիսին պատանդ են վերցրել ու հիմա փորձում են ճնշումների կամ կաշառքի (զանազան պաշտոններ խոստանալու) միջոցով երկխոսության իմիտացիա ստեղծել: Բնականաբար, անիմաստ զբաղմունք է: Այնպես որ, ռեժիմին միայն մի ելք է մնում` «բացատրվել» ժողովրդի հետ: Օրինակ, փորձել բացատրել, թե ով եւ ինչու է հրամայել կրակել ժողովրդի վրա, կրակողներից մի քանիսին հրապարակավ պատժել եւ այլն: Բայց ռեժիմն այս երկխոսությունից էլ է խուսափում: «Բացահայտվելու» փոխարեն առայժմ միայն սպառնալիքներ են հնչում. «Լավ ենք արել` կրակել ենք, մի անգամ էլ անեք, էլի կկրակենք, դուք հոգեխանգարմունքի մեջ գտնվող զինված թմրամոլներ եք», եւ այդպես շարունակ:

Փաստորեն, ռեժիմն այսօր ոչ արտաքին աշխարհի հետ է երկխոսության մեջ, ոչ ընդդիմության, ոչ ժողովրդի: Լավ, բա ինչո՞վ են զբաղված: Առանձնապես ոչնչով. իրենք իրենց մեջ խոսում են, իրենց հեռուստաալիքներով ցուցադրում են դա, իրար մեջ տալիս-առնում են, իրար հետ բանավիճում են եւ այլն: Ու որպեսզի պարապ չմնան, մեկ-մեկ ոստիկանապետ կամ նախարար-բան են փոխում, հասարակական պալատից-բանից են խոսում… Մի խոսքով` սպասում են, տեսնեն «սրա վերջն ինչ է լինելու»:

Իսկ հունիսի 20-ն արդյո՞ք ինչ-որ բան փոխելու է: Ավելի ճիշտ` արդյո՞ք այդ օրը իրավիճակի մեջ հստակություն է մտցվելու: Անկասկած: Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի ղեկավարած համաժողովրդական շարժումն այդ օրը այսպես թե այնպես Ազատության հրապարակում հուժկու հանրահավաք է անցկացնելու, անկախ նրանից` իշխանությունները «կարտոնե՞ն» դա, թե ոչ: Փաստորեն, համաժողովրդական շարժումը ռեժիմին ընտրության հնարավորություն է տվել. առաջարկել է «տեղը տեղին» արտոնել հանրահավաքը, ապահովել անվտանգությունը եւ այլն: Պարզ ասած, Սերժ Սարգսյանին հերթական անգամ «դեմքը փրկելու» շանս է տրված, հետեւաբար, հունիսի 20-ի վերաբերյալ կարեւորագույն որոշումը հենց նա պիտի ընդունի: Նա պիտի որոշի` հեռանալու է քաղաքակիրթ ճանապարհո՞վ, թե՞ համաժողովրդական ընդվզման արդյունքում:

Ի դեպ, դատելով որոշ «նախանշաններից», իշխանություններն արտոնելու են այդ հանրահավաքը: Այդ մասին են վկայում հասարակությանն ահաբեկելու եւ «քարոզչական տեռորի» արագացված տեմպերը: Ըստ երեւույթին ռեժիմն այնուամենայնիվ «նախնական որոշում» է ընդունել հանրահավաքն արտոնելու մասին, ու հիմա պիտի ամեն ինչ անի, որպեսզի այդ հանրահավաքին հնարավորինս քիչ մարդ մասնակցի: Ձեռագիրը նույնն է. վախեցնել ակտիվիստներին, տարբեր «հաճախորդ» քաղաքական գործիչների միջոցով լուրեր տարածել «հնարավոր սադրանքների» մասին, եւ այդպես շարունակ: Թեեւ չի բացառվում նաեւ, որ ռեժիմը նախ տպավորություն կստեղծի, թե մտադիր է արտոնել հանրահավաքը, հետո (վերջին պահին) «հավաստի տեղեկություններ կստանա», որ սադրանքներ են նախապատրաստում (պրոբլեմ չկա` սադրանք կազմակերպողներն էլ են իրենք, «հավաստի տեղեկություններ ստացողներն» էլ), ու կարգելի հանրահավաքը: Ինչը, բնականաբար, միայն կմեծացնի մասնակիցների թիվը:

Այսպես թե այնպես, ռեժիմը պիտի որոշում ընդունի: Ժողովուրդն իր որոշումն արդեն ընդունել է:



Մարկ Նշանյան

[murmushka]

ՀԱՆՐԱՀԱՎԱՔԻ ՄԱՍԻՆ ԻՐԱԶԵԿԵԼ ԵՆ

[16:41] 09 Հունիսի, 2008

Հունիսի 20-ին Ազատության հրապարակում կայանալիք համաժողովրդական շարժման հանրահավաքի մասին իրազեկումն այսօր արդեն ներկայացվել է Երեւանի քաղաքապետարան: Այս մասին ՚Ա1+ՙ-ին հայտնեց ՀՀ առաջին նախագահի մամուլի խոսնակ Արման Մուսինյանը:

Իրազեկման մեջ հանրահավաքի մեկնարկային ժամը նշված է 18:00-ն: Սակայն սա դեռ նախնական ժամկետ է, քանի որ քաղաքապետանն այն 72 ժամվա ընթացքում պետք է քննարկի եւ նոր միայն տա վերջնական պատասխան: Նշենք, որ հանրահավաքի ժամանակ ելույթ է ունենալու ՀՀ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը: Վերջինս հինգ օրով Ֆրանսիայում է:

[Kuk]

ՇԱՏ ՀԵՏԱՔՐՔԻՐ ՀԱՆՐԱՀԱՎԱՔ



«Հանրապետություն» կուսակցության քաղխորհրդի անդամ, համաժողովրդական շարժման մասնակից Սուրեն Սուրենյանցը հունիսի 9-ին «Ուրբաթ» ակումբում հայտարարել է, որ եթե իշխանությունը չարտոնի հունիսի 20-ին ընդդիմության հանրահավաքի հայտը, ապա հանրահավաքը, որ կկայանա ցանկացած դեպքում, կլինի քաղաքական ավելի կոշտ շեշտադրումներով: Սուրեն Սուրենյանցը ընդգծել է, որ խոսքը քաղաքական կոշտության մասին է, քանի որ մեր իշխանությունը սիրում է բառերից կառչել:

«Որեւէ պարագայում, որեւէ քաղաքապետ եւ որեւէ ոստիկան չի կարող որոշել` ես հանրահավաք անեմ, թե ոչ: Հանրահավաք անելը իմ իրավունքն է: Եվ եթե ես եւ իմ ընկերները որոշել ենք, որ պետք է անցկացնենք հանրահավաք, հանրահավաքը անկասկած տեղի կունենա: Բայց ես հույս ունեմ, կրկնում եմ, որ իշխանություններն այնքան խոհեմ կգտնվեն, որ հանրահավաքը կարտոնեն, ի վերջո դա անհրաժեշտ է երկրին: Եթե նրանք արտոնեն հանրահավաքը, միանգամայն նոր իրավիճակ կստեղծվի եւ կհամարեն, որ իշխանությունները մեկ քայլ առաջ են անում իրական երկխոսության ճանապարհին եւ կհամարենք, որ Սերժ Սարգսյանը ոչ թե Ռոբերտ Քոչարյանի արատավոր համակարգի մենեջերն է, այլ հանրապետության նոր նախագահը: Այ, կոնկրետ քաղկալանավորների ազատ արձակել-չարձակելու, եւ հանրահավաքը արտոնել-չարտոնելու հարցերում կերեւա` իշխանություններն իսկապես բարեփոխումների ուզում են գնալ, թե ոչ», ասում է Սուրեն Սուրենյանցը:

Նա նշել է, որ հանրահավաքը լինելու է շատ հետաքրքիր, եւ այն կազմում է ընդդիմության հստակ ծրագրի մի մասը: Սուրեն Սուրենյանցի խոսքով, ընդդիմությունը պայքարելու է այնքան, քանի դեռ չի հասել իր օրակարգում նշած խնդիրների լուծմանը:

lragir.am

[Kuk]

ՊԱՏԱՍԽԱՆՆԵՐԸ՝ ՀՈՒՆԻՍԻ 20-ԻՆ


Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի` փետրվարի 19-ից հետո հրավիրած հանրահավաքները շատ ավելի մարդաշատ էին, քան մինչեւ ընտրությունները կազմակերպվածները: Ինչո՞ւ: Նախ` որովհետեւ այն այլանդակությունները, որ կատարվեցին փետրվարի 19-ին ընտրատեղամասերում, շատերին մղեցին դեպի Ազատության հրապարակ: Երկրորդ` որովհետեւ նախընտրական «եթերային ժողովրդավարությունն» ավարտվել էր, ժողովուրդը դարձյալ հայտնվել էր տեղեկատվական շրջափակման մեջ, եւ միայն Ազատության հրապարակի հարթակից կարելի էր տեղեկանալ, թե ինչ է տեղի ունեցել իրականում:

Ըստ էության, մոտավորապես նույն վիճակն է նաեւ հիմա: Հասարակության նկատմամբ ինֆորմացիոն տեռորը շարունակվում է, հատուկենտ անկախ լրատվամիջոցների հնարավորությունները սահմանափակ են, իսկ հարցերը, որոնց պատասխանն ակնկալում է ժողովուրդը, բազմաթիվ են: Ընդ որում, եթե փետրվարի 19-ից հետո իշխանությունները ձգտում էին թաքցնել ընտրակեղծիքների փաստերը, հիմա թաքցնելու շատ ավելի լուրջ բան ունեն` մարտի 1-ի սպանությունները: Ու հենց սա է պատճառը, որ հունիսի 20-ի հանրահավաքն ամենայն հավանականությամբ շատ ավելի սենսացիոն է լինելու` առաջին հերթին զուտ ինֆորմացիոն առումով:

Որո՞նք են այն հարցերը, որոնց պատասխանները հասարակությունն ակնկալում է ստանալ հունիսի 20-ին: Հարցերը շատ են: Օրինակ` ովքե՞ր, ե՞րբ եւ որտե՞ղ են պլանավորել մարտի 1-ի օպերացիան, ո՞վ է եղել «օպերատիվ պլանի» հեղինակը, ո՞վ է եղել կոնկրետ պատասխանատուն, ո՞ւմ հրամանով է սկսվել օպերացիան, ի՞նչ ստորաբաժանումներ են ներգրավված եղել, «դրսից» ուժեր բերվե՞լ են, թե ոչ, ո՞ր ստորաբաժանումներն են զինված եղել մարտական զենքով, եւ ո՞ր ստորաբաժանումները` միայն «դուբինկաներով», ովքե՞ր են կրակել ցուցարարների եւ «շարքային իրավապահների» վրա, ովքե՞ր են եղել ցուցարարների շարքերում ներդրված պրովոկատորները, ինչո՞վ են նրանք զբաղվել, ովքե՞ր են կազմակերպել «խանութների թալան» օպերացիան եւ ավտոմեքենաների հրկիզումը, ովքե՞ր են եղել մարտի 2-ի առավոտյան «Հայլուրով» եւ մյուս հեռուստաալիքներով ցուցադրվող կադրերի ռեժիսորներն ու օպերատորները, ովքե՞ր են ապահովել դեկորացիաները, ի՞նչ ճնշումների են ենթարկվել զոհերի հարազատները, եւ այսպես շարունակ: Լրատվամիջոցներն, իհարկե, պարբերաբար անդրադարձել են (կամ փորձել են անդրադառնալ) այս խնդիրներին, բայց Համաժողովրդական շարժման շտաբը, վստահաբար, ավելի համակարգված է աշխատել եւ անհամեմատ ավելի շատ ասելիք կունենա: Այս հարցերի պատասխաններն, ի դեպ, կհետաքրքրեն նաեւ հանրահավաքի անվտանգությունն ապահովող հարյուրավոր ոստիկաններին, որովհետեւ նրանցից շատերն, անկասկած, մասնակցել են մարտի 1-ի օպերացիային ու մինչեւ հիմա այդպես էլ չեն հասկացել, թե ինչ է տեղի ունեցել իրականում ու իրենք ինչին են մասնակցել:

Հունիսի 20-ի հանրահավաքը, մարտի 1-ի դեպքերից բացի, ըստ երեւույթին կտա եւս մի կարեւորագույն հարցի պատասխանը. ի՞նչ անել: Խնդիրն, ի դեպ, միայն ռեժիմի դեմ պայքարի հետագա քայլերը չեն: Խնդիրը նախ եւ առաջ Հայաստանի ընդհանուր վիճակն է` ե՛ւ սպասվող սոցիալական ցնցումները, ե՛ւ արտաքին քաղաքական անելանելի դրությունը: Սերժ Սարգսյանի ռեժիմն անցած ամիսներին ցույց տվեց, որ բացարձակապես թքած ունի այդ ամենի վրա, եւ երեք ամիս շարունակ զբաղված է բացառապես ունեցվածքի վերաբաշխմամբ եւ սրան-նրան աշխատանքի տեղավորելով: Հունիսի 20-ի հանրահավաքը պիտի ապացուցի, որ Հայաստանում այնուամենայնիվ կա իշխանություն, որին այս հարցերը մտահոգում են, որն ի վիճակի է լուծել այս խնդիրները, եւ այդ ուժը Համաժողովրդական շարժումն է: Պարզ ասած, հունիսի 20-ի հանրահավաքի նպատակը նաեւ այս անտերությանը վերջ տալն է:

Ամեն դեպքում, վստահաբար կարելի է պնդել, որ հունիսի 20-ից հետո իրավիճակը Հայաստանում կտրուկ փոխվելու է: Եվ փոփոխության հեղինակը ժողովուրդն է լինելու:

ՉԻ