Որոշեցի մի քանի հարց ուղղել Ակումբի հետաքրքիր դեմքերից մեկին` impression-ին, ու պատասխանները ներկայացնել ձեզ:
ivy
Ո՞վ է impression-ը:
impression
Էս ինչ էլ բարդ հարցից սկսեցիր... հմմմմ... դա ես եմ... որոշ գրառումներում` լրիվ ես եմ, ուրիշներում` կերպար եմ ստեղծում, խաղում եմ, փորձում եմ շփվել մարդկանց հետ, կարծիք եմ արտահայտում: impression-ը կերպար է, ես այդ կերպարի հետ իրականում քիչ առնչություն ունեմ:
ivy
Իսկ ինչո՞ւ ես ստեղծել այդ կերպարը:
impression
Երբ մտնում էի ակումբ, այսինքն` երբ գրանցվում էի, ընդհանրապես պատկերացում չունեի, թե ինչ է ֆորումը, ովքեր են էս մարդիկ, էս ինչի են էսքան գրում, էս ինչ են գրում... ու մականունս ընտրեցի` ըստ իմ սիրած արվեստի ուղղության` իմպրեսիոնիզմի: Սկզբի շրջանում ոչ մի կերպար չէի ստեղծել, այն էի, ինչ կայի` շշմած ու անտեղյակ մեկը, ով ակումբ մտնում էր ձանձրույթից չմեռնելու համար: Հետո կամաց-կամաց սկսեցի հասկանալ, որ բոլորը կամ գրեթե բոլորն էլ կերպարներ են, որոնք իրենց իրական դեմքի հետ չեն համընկնում: Ու ինքս սկսեցի խաղալ: Համ էլ էսպես հետաքրքիր է, մի տեսակ միֆ ես ստեղծում շուրջդ, իրականում մի մեծ բան չես, բայց մարդիկ մտածում են, թե դեմք ես, բայց կարծում եմ` ուշացել եմ, կերպարիս մենակ նոր անդամներն են հավատում, հներն ինձ արդեն գիտեն:
ivy
Ի՞նչ գիտեն քո մասին հները, ու ինչի՞ն են հավատում նորերը:
impression
Հներն ինձ հանդիպումներին տեսել են, ռեալում չեմ խաղում, ու գիտեն, որ իրականում էն սարսափազդու մեծն impression-ը չեմ, ինչպես մի օր արտահայտվեցին իմ մասին:
ivy
Իսկ ինքդ քո կերպարը համարո՞ւմ ես սարսափազդու, եթե նորեկ լինեիր impression-ին կողքից հենց այդպե՞ս կընկալեիր:
impression
Իմ կերպարը կոնկրետ էս պահին համարում եմ անկապ, ինձ բացահայտող գրառումներ ընդհանրապես չեմ անում, եթե նույնիսկ անում եմ` դրանք չեն ընկալվում, ու դա լավ է, երևի: Եթե նորեկ լինեի` impression-ն ինձ մոտ հետաքրքրություն չէր առաջացնի:
ivy
Վիրտուալ կերպարիցդ անցնենք իրականին: Քեզ գրող համարո՞ւմ ես, թե՞ գրելը միայն հոբբի է:
impression
Ինձ գրող չեմ համարում, բայց գրելն ինձ համար հոբբի էլ չէ: Մի անգամ կարծեմ գրել եմ դրա մասին: Գրում եմ, երբ տխուր եմ, մենակ, երբ ոչ ոքի հետ խոսել չի ստացվում: Գրում եմ, երբ մի հետաքրքիր երևույթ եմ նկատել, երբ իմ աշխարհընկալման մեջ մի բան փոխել է: Գրում եմ, երբ ինքս եմ ուզում ինչ-որ բան փոխել:
ivy
Պատկերացրու, թե մեկը, ով երբեք չի կարդացել քո գործերը, քեզ հարցնում է` ինչի՞ մասին ես գրում: Ո՞րը կլինի պատասխանդ:
impression
Մի քանի ամիս առաջ կպատասխանեի` ամեն ինչի: Ու դա շատ մեծ սուտ չէր լինի: Առաջ փորձում էի նկարագրել աշխարհն իմ աչքերով, դրա ապացույցն է «Իմ դիտարկումներից» շարքը, որն ունեմ Ակումբում, ինչպես նաև «Անկապ օրագրի» բազմաթիվ գրառումներս: Բայց հիմա պատասխանս կլինի` չեմ գրում...
ivy
Ի՞նչ նկատի ունես` չեմ գրում ասելով:
impression
Ասենք, եթե հաշվի առնենք, որ մի քանի ամիս առաջ, երբ երեք օրով գնացել էի քաղաքից դուրս, հետ եկա մոտ 20 տարբեր բանաստեղծություններով, իսկ անցյալ շաբաթ նույն երեք օրս ավարտվեց մի անկապ պատմվածքով, որի մեծ մասը շուտ էի գրել, ապա պատկերը տխուր է:
ivy
Ի՞նչն է «չգրելու» պատճառը:
impression
Հիմա երևի զգացմունքային առումով շատ բուռն շրջանում եմ, կենտրոնացումս և բոլոր ֆիզիկական ու քիմիական պրոցեսներս կապված են կոնկրետ երևույթի հետ, ու էդ երևույթից դուրս ամեն բան կեղծ է ստացվում: Իսկ գրելիս միշտ սիրում եմ ազնիվ լինել ինքս ինձ հետ:
ivy
Դրա արդյունքում հիասթափվո՞ւմ ես քեզնից` որպես գրողից:
impression
Չէ, արդեն ասացի, որ ես գրող չեմ, ուղղակի փորձեր եմ անում, ու էս պահին էդ փորձերը էնքան էլ ստացված չեն: Ընդամենն այդքանը:
ivy
Իսկ երբևէ հիասթափվե՞լ ես քեզնից` որպես անձից:
impression
Հա, հաճախ է պատահում: Մշտական փոփոխությունների մեջ եմ` չնայած էնքան էլ չեմ հավատում, թե մարդ կփոխվի: Ուղղակի ինչ-որ նրբերանգներ են փոխվում, հիմնականը մնում է նույնը: Երևի թե երջանիկ մարդ եմ. էդ հիմնականի հետ խնդիրներ չունեմ:Պատահում է` շատ եմ հիասթափվում կոնկրետ ինչ-որ մի արարքից կամ խոսքից, դե ես խոսելուց լավ եմ... հետո փոշմանում եմ, ու արդեն ուշ է լինում:
ivy
Ասացիր, թե մշտական փոփոխությունների մեջ ես, բայց հիմնականը մնում է նույնը: Ի վերջո քեզ փոփոխակա¬՞ն մարդ ես համարում, թե՞ կայուն:
impression
Բնավորությունս կայուն է, սովորույթներս, վերաբերմունքս մարդկանց հանդեպ` փոփոխական: Կան բաներ, որ հանգիստ կարող եմ պատկերացնել, որ ասենք` մի հարյուր տարեկանում էլ ինձ մոտ նույն ձևի կլինեն: Հաստատ գիտեմ` դրանք փոփոխման ենթակա չեն: Բայց նաև շատ-շատ են էնպիսիք, որ չգիտեմ` վաղն էդ առումով ինձ ոնց կպահեմ:
ivy
Օրինակներ ունե՞ս:
impression
Շատ: Մեկ սիրում եմ խաչապուրի, մեկ չէ, մեկ մտնում եմ Ակումբ, մեկ չէ: Մեկ մարդկանց հավատում եմ, մեկ չէ, ու տենց լիքը:
ivy
Իսկ կայուն գծե՞րը որոնք են:
impression
Օրինակ` անհամբեր եմ: Ասենք անհնար ա, որ մեկ էլ մի օր, հոպ, դառնամ համբերատար: Անհանդուրժող եմ, ցինիկ, մարդկանց մխիթարել չգիտեմ: Շուտ եմ հոգնում մարդկանցից: Չնայած դա երևի ինձնից չի, այլ մարդկանցից: Մարդ կա` 20 տարի է` ընկերներ ենք, ու դեռ իրենից հոգնելու միտք էլ չունեմ:
ivy
Ունե՞ս սկզբունքներ:
impression
Էդ հարցն ինձ վերջերս տվեցին մի թրեյնինգի ժամանակ, ու ասացի, որ չունեմ: Սկզբունք հասկացությունն ընդհանրապես մի քիչ անհասկանալի ա ինձ համար: Ի՞նչ ասել է սկզբունք: Կյանքը էնքան հետաքրքիր ու խորամանկ բաներ ունի մեզ համար նախապատրաստած, որ քո ցանկացած սկզբունք կարող է ամեն պահի կորչել գրողի ծոցը:
ivy
Ի՞նչ ես կարծում, կա՞ մի բան, ինչի համար քեզ կարելի էր խղճալ:
impression
Չգիտեմ: Եթե նույնիսկ կա, դրա մասին հաստատ չէի ասի, քանի որ չեմ սիրում, երբ խղճում են ինձ, էն էլ էն մարդիկ, ովքեր ինձ լավ չեն ճանաչում: Մի տեսակ ստորացուցիչ ա դա: Նույնիսկ ընկերներիս շատ բան չեմ պատմում, երբ մտածում եմ` կխղճան: Չեմ սիրում, չէ...
ivy
Իսկ ինչի՞ համար կարելի էր քեզ նախանձել:
impression
Չգիտեմ` նախանձելու բան ա թե չէ... ես երջանիկ եմ: Սիրում եմ կյանքը, ապրել եմ սիրում` անկախ պայմաններից ու գների թանկացումից: Արևի փայլելուց արդեն ուրախանում եմ: Ընկերներ ունեմ, որոնք ինձ սիրում են, որոնց ես եմ սիրում...
ivy
Եթե վերացնեին քո բոլոր արժանիքերը ու թողնեին միայն թերություններդ, ի՞նչ կմնար քեզնից:
impression
Կմնար խանդոտ ու անընդհատ դեպրեսիաների մեջ ընկած մեկը, ով ինքն իրենից բան չի հասկանում:
ivy
Իսկ ո՞վ կստացվեր, եթե թողնեին միայն արժանիքներդ:
impression
impression-ի կերպարը երևի....
ivy
Բայց չէ՞ որ քիչ առաջ impression-ին անվանում էիր սարսափազդու:
impression
impression-ը մարդկանց վրա մի անտանելի ճիշտ ու տեղը տեղին մարդու տպավորություն ա թողնում, ու բոլորը մտածում են, թե ինքը կյանքից ավելի շատ ա գլուխ հանում, քան իրենք: Բա սարսափազդու չի՞:
ivy
Մարդկանց երբեմն թվում է, թե իրենք շատ տարբերվում են ուրիշներից. ի՞նչ ես կարծում այդ զգացումն ավելի շատ մեծամտության նշան է, թե՞ բարդույթների:
impression
Կլինի՞ ես մենակ իմ տեղը պատասխանեմ:
Կոնկրետ իմ դեպքում դա մեծամտություն ա երևի:
Ես լրիվ համոզված եմ, որ ինձ նման ոչ ոք չի կարող սիրել... Ու ընդունել, որ դա միգուցե էդպես չի, մի տեսակ ինքնարժեքիս խփում ա:
ivy
Ինչպիսի՞ մարդկանց ես վստահում:
impression
Ես ընդհանրապես քիչ եմ վստահում մարդկանց: Վստահությունը մի տեսակ պարտադրում է դիմացինիդ: Ես քիչ եմ դիմացինից նման ակնկալիքներ ունենում: Հիմնականում շատ մակերեսային է լինում շփումս մարդկանց հետ: Սակայն, կան բացառություններ: Նրանք ինձ ընդունում են այնպիսին, ինչպիսին որ կամ, ու չեն փորձում ինձ իրենց «հարմարեցնել»: Մի շարք այլ նպաստող հանգամանքներ էլ կան, իհարկե, բայց կարծում եմ, ամենակարևորը դա է:
ivy
Իսկ այդ մարդիկ էլ քե՞զ են վստահում:
impression
Կարծում եմ` այո: Ինձ մարդիկ հիմնականում վստահում են:
ivy
Երբևէ թվացե՞լ է, թե անելանելի վիճակում ես, ի՞նչ ես արել այդ դեպքում:
impression
Փորձել եմ ելք գտնել: Ու միշտ գտել եմ, գլուխ չեմ գովում: Կամ էլ ուղղակի բախտս բերել է, ու էդ հարցը լուծվել-գնացել է` առանց իմ միջամտության: Բայց հիմնականում գտնում եմ ելքը:
ivy
Նկարագրիր մի իրավիճակ` իրական կամ երևակայական, որտեղ քեզ կատարյալ երջանիկ ես զգում:
impression
Նկարագրել եմ` Ստեղծափորձողի լաբորատորիա, երկրորդ գրառում.
Երջանկության վարկած...
Ահա և ես` ծխախոտը սեղմած ատամներիս արանքում, մի աչքս ծխից կկոցած, հենց նոր եմ վեր կացել անկողնուց, որը քո բույրով էր փաթաթել ինձ, նարնջի հյութով բաժակը դրված է գետնին` կողքս, կիսաջարդ լապտոպից գալիս է Կեիկո Մատցուիի դաշնամուրի ձայնը` կամաց, հանդարտ, լրիվ համահունչ պատուհանից դուրս դանդաղ լողացող մուգ ամպերին, անձրևին, որին սպասում ենք, ու մեր հանդարտ տրամադրությանը, որը միշտ ունենում ենք` անշտապ, բայց խելառ սեքսից հետո....
Ահա և դու` մաքրության մասին քո բոլոր պատկերացումները մոռացած, երջանիկ շրջում ես իմ բնակարանում, ուր փոշին հավաքվում է ծայրահեղ անհրաժեշտության դեպքում միայն, հերթով թողնում ես մատնահետքերդ իմ բոլոր իրերին` գրքերիս, որոնք ամենուր են` սեղանին, հատակին, պատուհանի գոգին, անկողնում, անհամար դիսկերիս, որոնք հերթով վերցնում ես լսելու, շորերիս, ինձ....
Ահա երկուսս` սպասում ենք անձրևին, հուսով, որ այն շատ չի ուշանա, ու դու "ստիպված" մի քիչ էլ կմնաս ինձ մոտ, մինչև այն կտրվի.... ես նստել եմ գետնին, ծալապատիկ, ծխախոտը ատամներիս արանքում սեղմած, խելացի ակնոցս ու բոլոր խելացի մտքերս թողած ինչ-որ տեղ, ու նայում քեզ, որ նստել ես պատուհանի գոգին, ծխում ես, ծուխը փչում վեր, ուսիդ վրայով նայում ինձ, հետո ամպերին` երանի անձրևի...
Այդ պահին երկուսս էլ գիտակցում ենք, որ երջանկությունը հենց այս է, որ կա.... ու ժպտում ենք լուռ ու երջանիկ:
ivy
Ի՞նչ միտք կուզենայիր առաջինը հայտնվեր մարդկանց մոտ` քո մասին մտածելիս:
impression
Ինքը լավն ա:
Մեջբերել
Հարցերն ինքնատիպ էին, Impression–ի պատասխաններն էլ բավական անկեղծ էին ու հետաքրքիր։ 
Ապրեք։ 
Լիլ, քեզ հույս տուր, բայց տենց չի։ 
Impression-ի խոսքերից
Էջանիշներ