Ինձ, օրինակ, միշտ հաճելի ա, երբ տղամարդն ա փակում հաշիվը, բայց էղելա դեպք, որ զգացել եմ իրա մոտ փող չկա, ես եմ փակել ու էս էն դեպքնա, երբ տվյալ մարդը հաստատ քեզ համարումա իսկական ընկեր, ու վատ չի զգա ,որ հանկարծ դու իմանաս իրա`էդ րոպեին փող չունենալու մասին: Ասեմ, էդ էնքան հաճելի զգացումա ,երբ դու էնքան դավերյա ունես իրա մոտ,ու որ ինքը առանց քաշվելու քեզ ասումա`մոտս փող չկա` հաստատ իմանալով, որ դու չես գնա ստեղ-ընդեղ ասես` էդ ինչ? տղամարդ էր, որ չկարացավ փակվի, ես փակվեցի.. Իսկ եթե ,ասենք, շատով ենք եղել, ու քչություն ա արել, անպայման ավելացրել ենք, էդ արդեն հարց չի:
Մեջբերել
:
Հարդ-ի խոսքերից
ԻՍկ ասենք շատ հաճախ կարա նենց լինի, որ իմ մոտ գումար չլինի, գիտի դնում է: Մի խոսքով փոխադարձաբար: Ժամանակին չէի սիրում, երբ առանձին հանդիպման դեպքում էլ տեղս վճարում էին, հիմա սուս եմ մնում հաճախ
:
ձեռք չի տալիս ինձ հետ մտերմանալը փաստորեն, հեռու մնացեք ինձանից
):
... մի քիչ մնաց Հայաստանում, սովորել էր, որ «գերմանական հաշիվ» ասածը ստեղ չկա...հաշիվը փակում է հրավիրողը.... պնդում էր, որ իր հյուր եմ ու հաշիվն ամեն անգամ ինքն էր փակում 
իրան ես չէի պահում...
Էջանիշներ