ՄԻԱՅՆ ՈՒԺՈՎ ՀԱՐՑ ՉԻ ԼՈՒԾՎԻ

«Էրեբունի» բժշկական կենտրոնում գտնվող ՆԺԿ առաջնորդ Արամ Կարապետյանը, որի խափանման միջոցը նախօրեին ՀՀ գլխավոր դատախազի ցուցումով փոխվեց, երեկ պատասխանել է «ՀԺ»-ի հարցերին:

- Պարոն Կարապետյան, ձեզ հետ կապված ամբողջ այս պատմությունն ինչպե՞ս եք գնահատում:

- Այնպես, ինչպես երկրում կատարվող բոլոր գործընթացները: Որեւէ բացատրություն ես չունեմ հիմա: Քաղաքական շարժառիթներն ինձ հասկանալի են` մենք ընդդիմություն ենք, կա իշխանություն, երկուսն էլ համապատասխանաբար գործողություններ են անում:

- Խոսակցություններ կան, որ հնարավոր է դուք առաջիկայում մեկնեք Մոսկվա: Ունե՞ք նման մտադրություններ:

- Ես նման մտադրություն ունեմ: Բայց ես ունեմ ստորագրություն երկրից չհեռանալու մասին: Եթե նախաքննական մարմինը եւ դատախազությունը հարգեն խնդրանքս, ես ունեմ նկատառում` Մոսկվայում բուժվելու: Դեռ չեմ դիմել, որովհետեւ առողջությանս կայունացման պրոցեսը մի քիչ բարդ է, ճգնաժամային պահեր են լինում, մինչեւ չկարգավորվի, ես չեմ կարող ինքնաթիռ նստել, նույնիսկ եթե թույլատրեն էլ: Ես կցանկանայի լինել շատ ավելի մասնագիտացված կլինիկայում, ամբողջական հետազոտում անցնել:

- Պարոն Կարապետյան, ձեր կարծիքով, ներքաղաքական այս լարված իրավիճակն ինչպե՞ս կարող է հանգուցալուծվել:

- Մի հետաքրքիր իրավիճակ է ստեղծվել Հայաստանում, երբ մի կողմից ընդդիմությունը չի դադարում իր պայքարը, մյուս կողմից` իշխանությունը փորձում է ցույց տալ, որ ինքն իշխանություն է, եւ այս բախման մեջ, կարծում եմ, առաջին հերթին տուժում է մեր պետականությունը, հասարակական շահը: Ու քանի կան քաղբանտարկյալներ, երկխոսությունը դառնում է անիմաստ: Ես կարծում եմ` քաղբանտարկյալների ազատվելուց հետո ռեալ կլինի սկսել քաղաքական երկխոսություն: Ես շատ մեծ ցանկություն ունեմ, որ այդպիսի երկխոսություն կայանա: Ինչով կավարտվի այն, ինչի շուրջ ի մի կգանք, այսինքն` կորոշվի, որ նոր ընտրություններ են պետք, թե կբավարարվենք նրանով, ինչ ունենք, երկխոսության խնդիր է: Հայաստանն այսօր այսպիսի իրավիճակով առաջ շարժվել, իմ կարծիքով, չի կարող, որովհետեւ ամեն օր հացադուլ, ամեն օր դատեր, ամեն օր ձերբակալություններ, իսկապես անհասկանալի, շիլաշփոթ վիճակ է: Ելքը մեկն է` ռեալ երկխոսությունը, եւ իշխանությունը պիտի հասկանա, որ երկրում կա ռեալ ընդդիմություն եւ պիտի փորձի այդ ընդդիմության հետ բանակցել: Կարծում եմ` ընդդիմության պահանջները ռեալ ձեւավորված են, իշխանության պահանջները` նույնպես, հիմա պիտի փորձեն կոմպրոմիս գտնել:

- Հայտարարվել է, որ հունիսի 20-ին, անկախ ամեն ինչից, ընդդիմությունը հանրահավաք է անելու: Ձեր կարծիքով, ինչպե՞ս կանցնի այդ հանրահավաքը, որովհետեւ վերջիվերջո այսքան ժամանակ է անցել, երկրում այսքան բան է տեղի ունեցել:

- Ես կարծում եմ, որ եթե հանրահավաքը թույլ չտան, դա վատ երեւույթ կլինի: Եթե մինչեւ ԵԽԽՎ նիստը լուծված չլինի քաղբանտարկյալների հարցը, էլ ավելի կխստանա հատկապես եվրոպա-ամերիկյան շրջանակների դիրքորոշումը ՀՀ-ի հանդեպ: Իշխանությունը պիտի հասկանա, որ միայն ուժով հարց չի լուծի: Ընդդիմությունն էլ պիտի հասկանա, որ միայն հասարակական աջակցությամբ հարց չի լուծվում, կան քաղաքական խնդիրներ: Բայց այդ հանրահավաքը, իմ կարծիքով, ցույց կտա, որ ընդդիմությունն ունի այդ ռեսուրսը` հասարակության անունից խոսելու: Եւ իշխանությունն էլ պիտի հասկանա, որ դրա հետ հաշվի է պետք նստել: Սրա համար, իմ կարծիքով, այդ հանրահավաքը կլինի մի ելակետային պահ` երկխոսություն սկսելու, եթե մինչ այդ իշխանությունը չանի այն քայլերը, որ հանրահավաքի պահանջատիրական էությունը դադարի գոյություն ունենալուց: Եթե կատարեց քայլեր, ուրեմն հունիսի 20-ի հանրահավաքը կկայանա որպես հանրահավաք, որը կազդարարի, ամենայն հավանականությամբ, թե ինչ է ցանկանում ընդդիմությունը երկրում տեսնել: Եթե չկատարվեն գործողություններ, եթե մարդիկ ազատ չարձակվեն, բանաձեւի պահանջները չկատարվեն, ապա կլինի պահանջատիրական հանրահավաք: Ես հակված եմ մտածելու, որ իշխանությունը հիմա պիտի անպայման գնա փոփոխությունների:

- Պարոն Կարապետյան, բայց ԵԽԽՎ-ն հստակ պահանջներ է դրել իր բանաձեւում, ինչը իշխանությունը կարծես թե մտադիր չէ կատարելու:

- Իշխանությունը հիմա գտել է մի իրավիճակ, որով ինչ-որ ձեւով փորձում է ցույց տալ, որ երկրի տերն ինքն է: Բայց մարդիկ են զոհվել, որի համար պատասխանատվության կանչվածներ դեռ չկան: Հիմա իշխանությունը փորձում է ապացուցել, որ իր գործողություններն ադեկվատ են եղել ընդդիմության կատարած գործողություններին: Սրանով է պայմանավորում այն տրամաբանությունը, որ իրենք կրակել են, որովհետեւ ստեղծված է եղել անհանդուրժելի իրավիճակ, որովհետեւ իբր ոզնիներ են ուզել շպրտել, շշեր եւ այլն: Ես կարծում եմ, որ, միեւնույն է, քաղաքական երկխոսությամբ է հարցը լուծվելու, եւ կոչ եմ անում ազատել քաղբանտարկյալներին ու դրանից հետո առանց որեւէ նախապայմանի սկսել երկխոսություն իշխանության եւ ընդդիմության միջեւ:

Լուսինե Բարսեղյան