Եգոբրաինի խոսքերից Բայ դրանով հանդերձ ոչ-ոքի չի վնասում:
Եգհոյանի խոսերից Համենայնդեպս, ես գրում էի նրանց մասին ովքեր խանգարում, վնասում են մարդկանց: Հասարակությանը չվնասող մարդը հոգեկան հիվանդ լինել չի կարող:
Եթե չեմ սխալվում, գոյություն ունի հոգեկան հիվանդությունների ավելի քան 2000տեսակ: Այս թիվը արդեն հուշում է, թե ոնենալով մեկ ընդհանուր հիմք, որքան բազմատեսակ ու տարբեր կարող են լինել նրանք: Առաջին հայացքից՝, առավել ևս ոչ մասնագետի կարծիքով, չի կարելի որոշել վտանգավոր է այս կամ այն հիվանդը հասարակության համար, թե ոչ: Կամ եթե ոչ այսօր, ապա ի՞նչ կարող է լինել վաղը: Նրանց զգալի մասը հրաժարվում է հոգեբուժարան գնալուց: Մի մասի հաստատ կարծիքով իրենք առողջ են և բուժման կարիք չեն զգում, իսկ մյուս մասը պատճառաբանում է, որ այնտեղ իրենց հետ շատ վատ են վերաբերվում: Ես անձամբ հակված եմ մտածելու, որ նրանց նկատմաբ այնտեղ վերաբերմունքը իրոք անմարդկային է, և խուսափելու պատճառը հիմնականում դա է: Իրավունք եմ վերապահում ինձ այսպես մտածելու, որովհետև հիվանդները նույնն են, լինեն նրանք այստեղ թե Եվրոպայում, իսկ Եվրոպայում վերոհիշյալ պրոբլեմը գոյություն չունի: Կամ եթե ունի ապա շատ փոքր տոկոս է կազմում:
Պարզ է դառնում նաև, որ այնուամենայնիվ կա հիվանդների մի տեսակ, որը այսպես թե այնպես հրաժարվում օգնությունից:
Իմ կարծիքը միանշանակ այն է, որ պետք է բարելավվի այդ բուժ հաստատությունների վիճակը, և առաջին հերթին պետք է ստեղծվեն մարդկային պայմաններ : Ինչպես նաև փոխվի այն անմարդկային վերաբերմունքը, որը գոյություն ունի այսօր: Պետք է սահմանվի վերահսկողություն, քանի որ այդ տիպի հիվանդների մեծ մասը չի կարողանում պաշտպանել իր իրավունքները:
Իսկ հիվանդի որտեղ գտնվելը, այսինքն հասարակության մեջ`, թե հոգեբուժարանում, պետք է որոշի նրա բժիշկը, և ոչ նրանից անհիմն վախեցող հարևանը, նրանցից ինչ-նչ պատճառներով ազատվել ցանկացող ազգականը, կամ նրան շատ սիրող ընկերը: Երբեմն նա կարող է վտանգ ընդհանրապես չներկայացնել հասարակության համար, բայց այնուամենայնիվ նրա մեկուսացումը բխի միմյայն իր շահերից:
Մեջբերել
Էջանիշներ