Իմ վերևի մարդը

[Ուլուանա]

Իմ տպավորությամբ yerevanci–ն բավական հանգիստ ու անշառ մարդ է։ Համենայնդեպս, դժվար թե ինքն առաջինը գնա կոնֆլիկտի, եթե հատուկ չդրդեն, թեև որոշ դեպքերում իրականության սպեցիֆիկ ընկալմամբ պայմանավորված՝ կարող է անսպասելի բորբոքվել։ Ինձ թվում է՝ ինքն էն մարդկանցից է, որոնց հետ կարելի է երկար ժամանակ չեզոք ու թեթև հարաբերություններ պահպանել՝ ոչ շատ մտերմանալ, ոչ էլ կապը խզել։ Էդպես սովորաբար լինում է էն մարդկանց դեպքում, ովքեր շփման մեջ իրենց եսը շատ չեն բացահայտում, որոշակի չեզոքություն ու փակություն են պահպանում՝ միաժամանակ տեղավորվելով շփվող մարդու ընդունված պատկերացումների մեջ։
Սրանք ընդամենը կողքից տպավորություններ են, ու չի բացառվում, որ սխալ լինեն։

[Claudia Mori]

Ուլուանային կյանքում այդպես էլ չտեսա, բայց ակումբային գրառումները կարդալով` կարող եմ ասել, որ շատ հավասարակշռված մարդ է առաջին հերթին: Ինքը ակումբի մասին հոգ տանող մարդկանցից է, ով անտարբեր չէ այս աշխարհում կատարվող իրադարձությունների նկատմամբ, կարծում եմ, որ նաեւ շատ լավ մայրիկ է, քանի որ զգացվում է, որ երեխային տալիս է այն ամենը, ինչի կարիքը երեխան ունի, նաեւ շատ հետաքրքիր մարդ է, քանի որ ունի բնավորություն: Սիրում եմ Ուլուանայի քննադատական միտքը

[StrangeLittleGirl]

Կարինեի մասին կարծեմ առաջին անգամ եմ գրում (փաստորեն ակումբում տենց մարդիկ էլ կան )

Ուրեմն Կարինեին առաջին անգամ դրսում պատահաբար եմ տեսել: Ավելի շուտ, ոչ թե ես, այլ հետիս ակումբցիները: Ու քանի որ էդ ժամանակ առանձնապես ակումբ չէի մտնում, շատ չհասկացա՝ Կարինեն ով է, ինչ է, բայց առաջին տպավորությունս բավական դրական էր. ինձ ահագին դուր էր եկել նրա հագուկապն ու արտաքին տեսքն ընդհանրապես: Ստանդարտ հայ ծիտիկ չէր:

Դե հետո ծանոթությունս շարունակվեց ակումբում և ընդհանրապես վիրտուալ տարածքում: Ընդհանրապես, պիտի ասեմ, որ ջահել լրագրողներից ալերգիա ունեմ: Բայց Կարինեն բացառություն ա, որից ոչ միայն ալերգիա չունեմ, այլև շատ սիրում ու գնահատում եմ: Հա, Կարինեի հոդվածները հաճույքով եմ կարդում: Գրագետ են գրված (նաև լրագրողական տեսանկյունից): Ընտրած թեմաներն էլ են հետաքրքիր: Ինքն իր բնույթով պրպտող է, նոր թեմաներ է փնտրում, գտնում, գրում դրանց մասին: Ինձ թվում է՝ ապագայում էս բոլոր մանր-մունր լրագրողիկները փսկելու են-գնան, իսկ Կարինեն մնալու է, լիքը աճելու է փորձի հետ ու դառնալու է մեր պետության լավագույններից:

[murmushka]

Երբ նոր նոր քայլեր էի անում ակումբում, փորձում էի ծանոթանալ մարդկանց հետ ըստ իրանց գրառումների, նկարների… Հետո առիթ եղավ հանդիպելու ակումբցիների հե: ինձ մոտ նենց տպավորություն էր, որ բոլորին արդեն գիտեմ, հիշում եմ կենդանաբանական այգում էին՝, բոլորը զբաղված էին, մի աղջիկ էր ուղղակի նստել քարի վրա, ճանաչեցի նկարներից՝ Բյուրակն էր, ու չնայած իմ ահավոր կոմպլեքսավորված բնավորության, որոշեցի մոտենալ ու զրուցել: մոտեցա, ասեցի ԲարևՁեզ Դու Բյուրակն ես, չէ՞, պատասխանն եղավ, այո, որից հետո աղջիկը դեմոնստրատիվ հեռացավ նստած տեղից: ես էլ որոշեցի հեռանալ այգուց... սա առաջին տպավորությունների մասին, հետո եկավ 2008 թվ.ը չեմ ուզում հիշեցնել ինչ քաղաքական կրքեր էին բորբոքվել, բայց շատ լավ հիշում եմ, որ Բյուրը փորձում էր այդ ամենը տանել անձնական հարթություն, տպավորություններն ու կարծիքներս շաաաաաաաաաատ տարբեր էին, հակասական, որոնք մի քանի անգամ արտահայտել եմ բացասական վարկանիշի տեսքով: Անցավ այդ թոհուբոը, սկսեցի ուրիշ աչքով նայել Բյուրին, իրա բլոգին, ու հասկացա, որ նրան ուղղակի պետք է ընդունել այնպիսին ինչպիսին կա, չփորձել հասկանալ, կանխագուշակել նրա քայլերը, ինքն էլ դեռ իր եսի փնտրտուքների մեջ է ու այդ ամենով հանդերձ բարի է, հոգատար, փորձում է օգնել, հասկանալ...
հուսով եմ չնեղացրեցի, առավելագույնս ազնիվ ու անկեղծ էի…Ճ

[StrangeLittleGirl]

Կարծեմ murmushka-ի մասին էլ ոչ մի անգամ չեմ գրել: Չնայած անկապ ա, որ ինքը իմ մասին ա գրել, ես՝ իրա, բայց նենց մի տեսակ ներսումս չասված բաներ կան (հատկապես իրա գրառումից հետո), որ կուզեի հենց էս գրառմամբ ասել:

Շատ լավ եմ հիշում գազանանոցի էդ օրը ու շատ լավ եմ հիշում murmushka-ին: Հիշում եմ նաև, որ էդ օրն ինչ-որ բանից նեղված էի ու անտրամ, բայց այ չեմ հիշում մոտենալ, բարևելն ու իմ հեռանալը: Մեկ էլ հիշում եմ, թե առաջին հայացքից ինչ տպավորություն էի ստացել: Ինքը ինձ ահագին դուր էր էկել: Լուրջ, ոչ մի բառ չփոխանակելով-բան, բայց նենց մի տեսակ հետաքրքիր բան տեսա մեջը, ու ուզում էի ավելի շատ շփվել, բայց մեկ էլ տեսնեմ՝ արդեն գնացել է:

Էսքան տարի հետո ուզում եմ ասել, որ եթե նույնիսկ դեմոնստրատիվ հեռացել եմ, ապա դա հաստատ murmushka-ի հետ ոչ մի կապ չի ունեցել: Ավելի հավանական ա, որ մի այլ ակումբցուց եմ նեղացած էղել:

Դե հա, հետո էկավ էդ անտեր 2008-ը, երբ բոլորն ագրեսիվ էին դարձել (ի դեպ, եթե չեմ սխալվում, էդ բացասական վարկանիշների պատմությունը նույնիսկ 2009-ին էր): Մի խոսքով, էս մասը թռնում ենք:

Որպես ամփոփում, murmushka-ն էն մարդկանցից ա, որի հետ երևի կուզենայի մտերիմ լինել, բայց հանգամանքների բերումով չի ստացվել:

[dvgray]

StrangeLittleGirl , ինձ շատ հաճելի մարդկային տիպար: առաջին հերթին են, որ ինքը ստեղի գերապատիվ մեծամասնությունից առավել ա իրա էն հատկությամբ, որ կարում ա ասի, "լավ եմ անում, սխալ եմ ասում, հետո՞ "
մի քիչ դուրս չի գալի, որ ինքը սիրում ա իրա մասնագիտությունը- բժշկությունը, բայց ինձ թվում ա դա անցողիկ ա շուտով կարծում եմ կհասկանա, որ դա սեր չէր, այլ ընդամենը ժամանակավոր հրապուրանք ...

[ivy]

dvgray-ին առաջ ընկերաբար Դիվի կամ Դիվ էինք ասում, բայց հիմա մի տեսակ չեմ կարող իրեն էդպես կոչել: Առաջ ինքը ոնց որ թե մի քիչ ուրիշ էր՝ ավելի շփվող, կենսուրախ, թեթև: Ամեն բաժնում կտեսնեիր իրեն, անգամ՝ ստեղծագործական: Հավես գրում, քննարկում էր: Հիմա ժամանակներ են անցել, ինքն ավելի խիստ ու ծանր է դարձել, մի քիչ էլ կոպիտ: Կամ էլ ինձ է էդպես թվում... Հիմա հիմնականում սոցիալ-քաղաքական ու հասարակական թեմաներով է գրում, երբեմն՝ կոնֆլիկտային, երբեմն՝ շատ հակադիր:
Մի խոսքով, էլ չեմ ճանաչում dvgray-ին