Smokie-ի մեջ մի շատ հարազատ բան կա: Չեմ կարող կոնկրետ ասել ինչ, բայց բարությունից ու անկեղծությունից մի կողմ մի գիծ ունի, որը ինձ մարդկանց մեջ միշտ ձգել է: Չնայած իր գրառումներում դա չի երևում, միայն շատ քիչ արտահայտված է իր օրագրի առաջին էջերում…
Smokie-ն չափից շատ լավատես է, կամ ես եմ չափից շատ վատատես, որ ամեն լավը կեղծիք եմ համարում: Բայց ամեն դեպքում կարծում եմ, որ նա շատ հաճախ իրեն հեռու է պահում իրականությունից և ինքնախաբեությամբ լավն է հասկանում: Այս երկու գծով իրեն շատ եմ նմանեցնում իմ ընկերներից մեկին ու քանի որ Smokie-ին չեմ ճանաչում, շատ հարցերում ինքնաբերաբար նույնացնում եմ նրանց, ենպես որ սխալվելուս հավանականությունը մեծ է...
Smokie-ն ենպիսի ընկերասեր է, որ երևի ոչ մեկին չի վանի իրենից: Կարևոր չի այդ մարդը նրան դուր է գալիս, թե ոչ, եթե վերջինս ուզենա Smokie-ի հետ ընկերություն անել, սրտաբաց կընդունի ու կօգնի ինչով կարող է: Եթե մեկին ընդհանրապես չսիրի, միևնույն է դիմացինը դա չի զգա, հակառակը` իր վերաբերմունքից կհասկանա, թե իր ամենասիրելի մարդկանցից է:
Smokie-ն միշտ անձնազոհությունների պատրաստ մարդ է, ինչքան էլ տուժի դրանից: Առաջնայինը ուրիշի գործը կանի, հետո նոր իրենը….
Smokie-ն նաև հետաքրքիր երաժշտական ճաշակ ունի: Իր երգացանկի շատ երգեր կարող է չսիրեմ, բայց դա ինձ չի վանում, որովհետև հիմնականում հին երգերը սիրելը վկայում են իր բարձր ճաշակի մասին...
Ինձ համար հանելուկ է մնում, թե ինչպես տարբեր գործոններից չեն փոխվում մարդիկ: Ես նույնպես առաջ վստահում էի բոլորին, բայց ինձ բավական էր երկու դեպք, որ շատ զգուշորեն սկսեի վերաբերվել այդ հարցին, իսկ Սմոքին չի փոխվում` ինչքան էլ իր համար ծանր լինի, մոռանում է ու չի կորցնում լավատեսությունը: Այդ ամենը մարդու ներսից է լինում:
Իսկ քանի որ ես նրա նման լավատես չեմ, մի բան պետք է նշեմ: Ինչքան ես եմ նկատել, Սմոքին աշխատասեր մարդ չի ու հաճախ է գործերը անավարտ թողնում կամ անընդհատ հետաձգում: Ավելի ճիշտ շատ շուտ է հոգնում որևէ աշխատանքից: Նաև հնարավորության դեպքում փախչում է դժվարություններից...
Իր շատ գծերով Սմոքին երեխայի է նմանվում` պարզ ու շիտակ: Բայց ես գիտեմ, համոզվել եմ, որ նման մարդիկ իրենց խորքում շատ ավելին են պահում, քան ցույց են տալիս: Այսինքն քեզ կարող է թվալ որ մեկ ժամը լրիվ բավական է նրան ճանաչելու համար, բայց իրականում մի տարին էլ չի հերիքի նրան ամբողջովին իմանալու համար: Անընդհատ նորովի կարող ես բացահայտել, եթե իհարկե նա թույլ տա: Իհարկե խոսքս դրական իմաստով է...
Բայց միևնույն է ինչքան էլ նա իրական լինի, իմ հոռետեսությունը ինձ թույլ չի տա Smokie-ի կերպարը ամբողջովին վերագրել Գևորգ Մալխասյանին, մինչև անձամբ չճանաչեմ ու չհամոզվեմ...
Սա իմ անձնական կարծիքը, որին լուրջ վերաբերվել բոլորովին պետք չի...
Էջանիշներ