Չունենք...Ընդհանրապես, հայերս համախմբվում ենք մի գաղափարի շուրջ միայն կրիտիկական պահերին, բայց արդեն ուշ է լինում...Դա մեր դարավոր հիվանդությունն է: Էդ հիվանդին ուժեղ, շատ խիստ առաջնորդ է պետք, որ ականջից բռնի ու դարձի բերի, հակառակ դեպքում նա շարունակում է իներցիայով ընթանալ...
Համաձայն եմ նաև DVGRAY-ի հետ, նախ և առաջ ընտանիքում են գտնվում առողջ հասարակության առանցքային բանալիները...
Էջանիշներ